Ενα βασανιστικό ερώτηµα πλανάται πάνω από το Μέγαρο Μαξίµου και στοιχειώνει τον ύπνο (και τον ξύπνιο, θα προσθέταµε) των ενοίκων του µε πρώτο τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο ανασχηµατισµός θα καταφέρει αρχικά να φρενάρει την καθοδική πορεία της κυβέρνησης και της Νέας Δηµοκρατίας και στη συνέχεια να την αναστρέψει; Πολύ δύσκολο και κρίσιµο ερώτηµα και οι απαντήσεις ακόµα δυσκολότερες. Πάντως αν κάποιος στηριχτεί στην παράδοση των ανασχηµατισµών θα απαντήσει αρνητικά.
Επανερχόµενοι στο σήµερα και παρατηρώντας σε βάθος το κυβερνητικό σχήµα τείνουµε να συµφωνήσουµε πλήρως µε τον πολιτικό επιστήµονα Λευτέρη Κουσούλη ο οποίος σε συνέντευξή του την εβδοµάδα που πέρασε επισήµανε: «Το κυβερνητικό σχήµα βρίσκεται στην εξουσία 6 χρόνια.
Είναι πολλά τα 6 χρόνια. Ήδη είναι εξαντληµένο και πολιτικά κατάκοπο.
Ο ουσιαστικός πολιτικός βίος, µε δυνατότητα και αντοχή δύσκολων πολιτικών αποφάσεων εννοώ, έχει ολοκληρωθεί. Της αποµένει ο τυπικός βίος, ως το 2027, αν σε αυτό επιµείνει».
Που σηµαίνει ότι ένα κυβερνητικό σχήµα για να µπορέσει να λειτουργήσει αποτελεσµατικά οφείλει να απαρτίζεται από φρέσκα ξεκούραστα πρόσωπα, να έχουν φρέσκες ιδέες και να λαµβάνουν εξίσου φρέσκες αποφάσεις, που έχει ανάγκη η κοινωνία. Αποτελεί ο τωρινός ανασχηµατισµός και το ροτέισιον υπουργών απάντηση στις τρεις απαιτήσεις πολιτικής φρεσκάδας; Η απάντηση δεν µπορεί παρά να είναι αρνητική.
«Φθαρµένο προϊόν…»
Βλέπετε η κυβέρνηση ύστερα από 6 χρόνια και µε κριτήριο τις απαντήσεις των πολιτών στις έρευνες κοινής γνώµης θα µπορούσε να χαρακτηριστεί ως «ένα φθαρµένο προϊόν», σύµφωνα µε τον επικοινωνιολόγο Γιάννη Λούλη ο οποίος πρώτος χρησιµοποίησε αυτόν τον όρο στη χώρα µας.
Επίσης δεν πρέπει να λησµονούµε έναν βασικό κανόνα της δηµιουργίας οποιουδήποτε οικοδοµήµατος: Με παλιά υλικά δεν µπορείς να φτιάξεις ένα καινούργιο οικοδόµηµα. Και τα υλικά του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν µπορούν να χαρακτηριστούν ως νέα, ιδίως αν εξεταστούν µε το κριτήριο των κοινωνικών απαιτήσεων και αιτηµάτων.
Μάλιστα οι πολίτες τα θεωρούν πολύ φθαρµένα όπως προκύπτει από τις απαντήσεις που δίνουν όταν τους ρωτούν αν η χώρα βρίσκεται σε σωστή ή λάθος πορεία. Σε µία δηµοσκόπηση που είδε το φως της δηµοσιότητας την εβδοµάδα που πέρασε και στο ερώτηµα «Αισθάνεστε ότι υπάρχει σταθερότητα, οικονοµική ανάπτυξη και ευηµερία των πολιτών στην Ελλάδα;», που αποτελεί και το κυρίαρχο αφήγηµα της κυβέρνησης, γύρω στο 80% των πολιτών απαντούν «Καθόλου» και «Λίγο». Τεράστια η φθορά του προϊόντος.
Τα Τέµπη…
Για να µην αναφερθούµε στην τραγωδία των Τεµπών και στα αιτήµατα των συλλαλητηρίων εκατοµµυρίων πολιτών για δικαιοσύνη και αλήθεια. Με την εξεταστική που απάλλαξε τον Κώστα Καραµανλή να ρίχνει βαριά τη σκιά και την Προανακριτική για τον Χρήστο Τριαντόπουλο, που εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, θα κινηθεί στην ίδια ρότα και στη λογική «να πέσει στα µαλακά» αντιλαµβάνεται κανείς πως τίποτα το καινούριο και το φρέσκο δεν φέρνει η ανασχηµατισµένη κυβέρνηση στο πλέον φλέγον θέµα που απασχολεί τους πολίτες.
Οµως, έτσι είναι εξασφαλισµένη η αποτυχία, αφού οι επικοινωνιακοί λαγοί έχουν τελειώσει και η επικοινωνία ως άσκηση πολιτικής στην παρούσα συγκυρία ετελεύτησε τον βίον.
Ο Γκρίνµπεργκ
Το πόσο φοβισµένοι είναι οι ένοικοι του Μαξίµου, αποκαλύπτεται και από την επιστράτευση του Αµερικανού γκουρού της επικοινωνίας Σταν Γκρίνµπεργκ, ο οποίος βρέθηκε στην Αθήνα τις προηγούµενες µέρες.
Αφού µελέτησε τα focus group µεταξύ άλλων κατέληξε στο συµπέρασµα ότι έχει φθαρεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης ο οποίος ήταν το ατού της Νέας Δηµοκρατίας. Τεράστιο το πλήγµα και το φανερώνουν και οι δηµοσκοπήσεις.
Μεταξύ άλλων δε, σύστησε: «Δεν πρέπει να κουνάµε το δάχτυλο στους πολίτες και να κάνουµε αυτό που ξέρουµε καλά, µεταρρυθµίσεις, να σπάµε αυγά και να µη φοβόµαστε τις συγκρούσεις όταν είναι να πετύχουµε κάτι θετικό για την πλειοψηφία».
Και µάλλον ο χρησµός δεν τους φώτισε και πολύ. Γιατί πιστεύει κανείς ότι κάποιοι δεν θα υποκύψουν στη γοητεία της αλαζονείας του 41%;
Εκτιµά κάποιος ότι η κυβέρνηση θα σπάσει αβγά, θα συγκρουστεί µε τους λίγους και θα πάρει αποφάσεις σε βάρος τους και υπέρ της πλειοψηφίας;
Θα ικανοποιήσει αιτήµατα για τον 13ο και 14ο µισθό στο Δηµόσιο, τη 13η και 14η σύνταξη, αιτήµατα που έρχονται στην πρώτη γραµµή της επικαιρότητας και θεριεύουν, θα πάρει αποφάσεις για την αντιµετώπιση της ακρίβειας που ζητούν οι πολίτες, αλλά χρόνια τώρα αρνείται; Θα αλλάξει δηλαδή ριζικά την ιδεολογία της και στη συνέχεια την πολιτική της; Αστεία πράγµατα που ούτε οι αιθεροβάµονες δεν τα πιστεύουν.
Το ερώτηµα
Και το επόµενο βασανιστικό ερώτηµα για τους ενοίκους του Μαξίµου, που δεν το εκφράζουν, αλλά δεν παύει να τους τριβελίζει το µυαλό, είναι πόσο µπορεί να αντέξει η κυβέρνηση και αν καταφέρει να φτάσει στο 2027, όπως δηλώνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Σίγουρα θα το προσπαθήσουν γιατί η γοητεία και τα θέλγητρα της εξουσίας είναι πολύ µεγάλα για να θελήσουν να τα µοιραστούν µε άλλους στην καλύτερη περίπτωση από τη στιγµή που η αυτοδυναµία µας έχει κουνήσει µαντήλι και διαρκώς αποµακρύνεται ως προοπτική. Πολύ περισσότερο δεν θέλουν να τα χάσουν εντελώς. Οπότε «πάµε κι όπου βγει» µε στόχο το 2027.
Οι κυβερνώντες είναι δε τυχεροί, γιατί η αντιπολίτευση είναι κατακερµατισµένη, τα κόµµατα που την απαρτίζουν δεν µπορούν και δεν θέλουν να συνεργαστούν, οι ηγεσίες τους µε εξαίρεση τη Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν συγκινούν και όπως είχε επισηµάνει και ο Μπαράκ Οµπάµα όταν ένας ηγέτης δεν συγκινεί τους πολίτες δεν µπορεί να ελπίζει σε νίκη.
Ωστόσο υπάρχει ένας τεράστιος άγνωστος χ ο οποίος όχι µόνο δυσχεραίνει, αλλά αποκλείει εντελώς τις µακροχρόνιες προβλέψεις. Κι αυτός είναι το πολιτικό σκηνικό το οποίο είναι τόσο ρευστό που µία λάθος κίνηση µπορεί να προκαλέσει τεράστιες ανατροπές. Απόδειξη αυτού η ραγδαία φθορά της Αφροδίτης Λατινοπούλου η οποία πληρώνει πολύ ακριβά τις λανθασµένες αποφάσεις για τα Τέµπη. Δύο αποφάσεις ήταν αρκετές και από ανερχόµενη αντισυστηµική δύναµη, να βρεθεί σε καθοδικό σπιράλ.
