Σε νέα περίοδο ρευστότητας, αστάθειας και µεταβολής εισήλθε το πολιτικό σκηνικό. Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, η Προανακριτική για τον Καραµανλή, ο φόβος πως βουλευτές της Νέας Δηµοκρατίας δεν θα ψηφίσουν την πρότασή της για την Προανακριτική σε συνδυασµό µε το πολύ ισχυρό ενδεχόµενο να δηµιουργήσουν κόµµατα ο Αλέξης Τσίπρας και ο Αντώνης Σαµαράς, έχουν φέρει το πολιτικό σκηνικό σε κατάσταση ασταθούς ισορροπίας.
Οσο κι αν στο Μαξίµου επιδίδονται σε ασκήσεις ισορροπίας, υπάρχουν ξεσπάσµατα που αποκαλύπτουν το άγχος και την αγωνία για τις επερχόµενες εξελίξεις.
Πρόσκληση… πρόκληση
Γιατί τι άλλο από άγχος και αγωνία αποκαλύπτει η πρόσκληση του κυβερνητικού εκπροσώπου προς τους βουλευτές της αντιπολίτευσης να ψηφίσουν την πρόταση της Νέας Δηµοκρατίας για την Προανακριτική.
Τι άλλο από άγχος και αγωνία αποκαλύπτει η εσπευσµένη µεταφορά του ΟΠΕΚΕΠΕ στην Ανεξάρτητη Αρχή Δηµοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) µε την πονηρή επιδίωξη να εξαφανίσουν τα ίχνη των παρανοµιών υπουργών της κυβέρνησης, που είχαν ανάψει «πράσινο φως» σε ηµέτερους αγρότες και κτηνοτρόφους και άλλους επιτήδειους να διοχετεύσουν κονδύλια σε ανθρώπους που εξαπάτησαν τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Κι αυτό εν γνώσει υπουργών, όπως άφησε να εννοηθεί και ο τελευταίος πρόεδρος του οργανισµού όταν µιλώντας στο κεντρικό δελτίο της τηλεόρασης του Kontra, προέτρεψε στους ερευνητές να µην αναζητούν τα γίδια, αλλά τις… Πόρσε.
Τί άλλο από άγχος και αγωνία αποκαλύπτει η απώλεια της ψυχραιµίας του κυβερνητικού εκπροσώπου αρχικά και η επίθεση στη συνέχεια κατά των βουλευτών της αντιπολίτευσης που υπέγραψαν την πρόταση για την Προανακριτική της Μαρίας Καρυστιανού και συγγενών θυµάτων της τραγωδίας των Τεµπών, που ζητούν την ενοχή ακόµα και του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Brain drain… και βολές
Τι άλλο από άγχος και αγωνία αποκαλύπτει η επίθεση που εξαπέλυσε και µάλιστα δύο φορές σε λίγες ώρες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κατά του Αλέξη Τσίπρα µετά την οµιλία του πρώην πρωθυπουργού σε φόρουµ για to brain drain.
Το άγχος και η αγωνία µεγαλώνουν όσο βλέπουν στις δηµοσκοπήσεις στην πρόθεση ψήφου να υπολείπεται η Νέα Δηµοκρατία των ποσοστών των ευρωεκλογών (η τελευταία δηµοσκόπηση της Alco έδωσε 24,7% όσο και εκείνη που έγινε πριν από ένα µήνα). Μπορεί στην εκτίµηση ψήφου να βλέπουν ποσοστά κοντά στο 30% η ελάχιστα πάνω, ωστόσο γνωρίζουν και οι ίδιοι πως συνήθως δεν ανταποκρίνονται στην πραγµατικότητα, όπως έδειξε και το προηγούµενο των ευρωεκλογών που η απόκλιση ήταν 5 εκατοστιαίες µονάδες.
Και στο Μαξίµου γνωρίζουν πολύ καλά, τους το επισήµανε εξάλλου µε όλη τη σοβαρότητα και το κύρος ο Αµερικανός επικοινωνιολόγος του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο Σταν Γκρίνµπεργκ, πως αν δεν ανακάµψουν ως το τέλος Ιουνίου οι καταστάσεις γίνονται απείρως δυσκολότερες γιατί παγιώνονται τα χαµηλά ποσοστά.
Στη χώρα όπου είσαι ότι δηλώσεις, η κυβέρνηση δηλώνει και µάλιστα ανερυθρίαστα ότι γίνονται πολλές ξένες επενδύσεις και σε αυτές οφείλεται σε πολύ µεγάλο βαθµό η αύξηση του ΑΕΠ.
«Βιτρίνα»…
Είναι η επενδυτική βιτρίνα την οποία συχνά πυκνά ο πρωθυπουργός και υπουργοί φροντίζουν να τη γυαλίζουν µε δηλώσεις διθυραµβικές. Είναι όµως η αλήθεια; Είναι αληθινό και ισχυρό το αναπτυξιακό αφήγηµα που η κυβέρνηση µας προβάλλει και επικοινωνεί σε όλους τους τόνους; Ερώτηµα καθοριστικό.
Η ειλικρινής απάντηση είναι πως πράγµατι οι ξένες επενδύσεις αυξάνονται, αλλά δυστυχώς δεν προσθέτουν όσα υπονοούν οι κυβερνώντες στο παραγωγικό δυναµικό της χώρας. Δηλαδή η πραγµατικότητα δυστυχώς διαφέρει από τα κυβερνητικά… ωσαννά.
Το πρόβληµα βρίσκεται στον χαρακτήρα και την ποιότητα των επενδύσεων.
Θα τις χωρίσουµε σε δύο τύπους σε γενικές γραµµές. Στις ξένες επενδύσεις που κατευθύνονται στην αγορά ακινήτων, στις τοποθετήσεις σε µετοχές, οµόλογα, εξαγορές µεριδίων επιχειρήσεων. Οι αριθµοί σε αυτές τις κατηγορίες επενδύσεων ευηµερούν και ουσιαστικά στηρίζουν το κυβερνητικό αφήγηµα της επιτυχίας στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
Ο δεύτερος τύπος αφορά στην προσέλκυση ξένων κεφαλαίων τα οποία κατευθύνονται στη δηµιουργία νέων επιχειρήσεων. Δυστυχώς οι εν λόγω επενδύσεις υστερούν µε αποτέλεσµα να µην έχουν µεγάλη επίδραση στην αύξηση του παραγωγικού δυναµικού της χώρας.
Μικρό είναι επίσης το τµήµα των επενδύσεων σε πάγια, µηχανολογικό και άλλον παραγωγικό εξοπλισµό, καθώς και σε υποδοµές. Τα επίσηµα στοιχεία δείχνουν πως αυξάνονται µεν αλλά όχι µε ρυθµούς που θα έδιναν ισχυρή αναπτυξιακή δυναµική στην ελληνική οικονοµία, θα ενίσχυαν τη θέση της στον διεθνή καταµερισµό, θα καθιστούσαν την ελληνική οικονοµία ανταγωνιστική και θα βελτίωναν το εµπορικό ισοζύγιο, αυξάνοντας τις εξαγωγές και παράγοντας αγαθά που τώρα εισάγουµε, που είναι το µεγάλο ζητούµενο.
Διαρθρωτικές αδυναµίες…
Σύµφωνα µε τα επίσηµα στοιχεία, το µεγαλύτερο µέρος των ξένων κεφαλαίων που εισέρρευσαν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα για άµεσες επενδύσεις, πήγαν στα ακίνητα εκτοξεύοντας και τις τιµές τους στα ύψη.
Το 2023, το 42,5% των συνολικών ξένων άµεσων επενδύσεων (2,13 δισ. από τα 4,6 δισ.) διοχετεύτηκε στην αγορά ακινήτων.
Ενα στοιχείο που δείχνει τις διαρθρωτικές αδυναµίες και τον στρεβλό τρόπο ανάπτυξης της ελληνικής οικονοµίας, είναι το πολύ χαµηλό ποσοστό των επενδύσεων που αφορούν στη δηµιουργία νέων επιχειρήσεων µε παραγωγική υποδοµή και όχι εξαγορές υφιστάµενων επιχειρηµατικών µονάδων.
Η διάκριση έχει σηµασία διότι στη µία περίπτωση αυξάνεται το παραγωγικό δυναµικό της χώρας και δηµιουργούνται θέσεις απασχόλησης, ενώ στην άλλη γίνονται απλώς µεταβιβάσεις µετοχών ή εταιρικών µεριδίων.
Το 2023 οι τοποθετήσεις αυτής της κατηγορίας ήταν περίπου 1,2 δισ. ευρώ, αντιπροσωπεύοντας µόλις το 22% των συνολικών ξένων άµεσων επενδύσεων (ΞΑΕ). Ακόµη χαµηλότερες ήταν οι ξένες επενδύσεις στη µεταποίηση, δηλαδή τη βιοµηχανία, την ηλεκτροπαραγωγή και την ύδρευση. Κάλυψαν µόλις το 16,9% των συνολικών εισροών.
Τι σηµαίνουν όλα τα προαναφερόµενα; Η κυβέρνηση αντί να θριαµβολογεί, να δει την αλήθεια κατάµατα και µε συντονισµένες πολιτικές να δηµιουργήσει ελκυστικό περιβάλλον για παραγωγικές επενδύσεις και βεβαίως να αλλάξει το παραγωγικό µοντέλο.
Γιατί αλλιώς η χώρα αργά ή γρήγορα θα βρεθεί στα βράχια.
