Θανάσης Λυρτσογιάννης: Η κυβέρνηση στις συµπληγάδες της τραγωδίας των Τεµπών και του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ

Στις συµπληγάδες της τραγωδίας των Τεµπών και ειδικότερα της Προανακριτικής για Καραµανλή και του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ κινδυνεύουν να συνθλιβούν τα όνειρα της κυβέρνησης για δηµοσκοπική ανάκαµψη και να µείνουν όνειρα θερινής νυκτός.

Αν δε, στο παζλ προστεθεί η αµφισβήτηση από τη Λιβύη της ελληνικής ΑΟΖ, φτάνουµε στο τρίγωνο του διαβόλου ή των… Βερµούδων, όπου σύµφωνα µε το µύθο πολλά καράβια έχουν χαθεί.

Στην κυβέρνηση και στο Μαξίµου δεν πρόλαβαν να πάρουν µία ανάσα για την υπόθεση της Προανακριτικής Καραµανλή, όχι γιατί ο πρώην πρωθυπουργός θα παραπεµφθεί για… ένα πληµµεληµατάκι προς δόξαν της ίσης µεταχείρισης πολιτικών και πολιτών από τη Δικαιοσύνη, αλλά γιατί δεν εκδηλώθηκε µεγάλος αριθµός ανταρτών και η πρόταση εγκρίθηκε από τη Βουλή. Πριν λοιπόν πάρουν βαθιά ανάσα, ήρθε η αποστολή στη Βουλή από την Ευρωπαία Εισαγγελέα της δικογραφίας για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, στην οποία περιλαµβάνονται τα ονόµατα των Μάκη Βορίδη και Λευτέρη Αυγενάκη και η ταραχή στο Μαξίµου χτύπησε κόκκινο. Σε αυτή περιλαµβάνεται ένας νυν και ένας υπουργοί.

Βλέπετε η κυβέρνηση είναι παγιδευµένη στη δική της επιλογή «όλα στο φως» και στο µοντέλο Τριαντόπουλου – Καραµανλή. Που σηµαίνει πως αν η αντιπολίτευση ζητήσει να υπάρξει µία Προανακριτική, για παράδειγµα, η κυβέρνηση δεν θα µπορέσει να αρνηθεί. Αυτό σηµαίνει ότι ο Μάκης Βορίδης λογικά και ορθώς πολιτικά θα πρέπει να παραιτηθεί, όπως έγινε µε τον Χρήστο Τριαντόπουλο. Αφήστε που στο µυαλό του καχύποπτου -δικαίως θα λέγαµε µε όσα συµβαίνουν στη Δικαιοσύνη ειδικά µε τους πολιτικούς- όσοι αναφέρονται στη δικογραφία είναι ένοχοι, σε αντίθεση µε την ηθική και δίκαιο πως όλοι είναι αθώοι µέχρι να κηρυχθούν ένοχοι τελεσίδικα. Που σηµαίνει ότι η ζηµιά επικοινωνιακά στην κυβέρνηση και τη Νέα Δηµοκρατία έγινε και θα γίνεται ακόµα µεγαλύτερη, όσο αποκαλύπτονται νέα στοιχεία για το τερατώδες σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, ακόµα κι αν δεν έχουν καµία σχέση µε τον νυν και τον πρώην υπουργό.

 Η κοινωνία δεν ξεχνά…

Οπως γίνεται αντιληπτό η µία πέτρα είναι πολύ σκληρή και βαριά για το κυβερνητικό καράβι. Αλλά και η άλλη, η τραγωδία των Τεµπών και η Προανακριτική για Καραµανλή είναι εξίσου, αν όχι περισσότερο, βαριά και σκληρή. Οι πολίτες δεν έχουν καθόλου ξεχάσει πως έχουν χαθεί άδικα 57 αθώες ψυχές.

Ολες οι έρευνες δείχνουν πως ένα ποσοστό µεγαλύτερο από το 75% πιστεύει πως η κυβέρνηση δεν έκανε όσα έπρεπε και µπορούσε για να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Και το κυβερνητικό τέχνασµα να παραπεµφθεί ο Καραµανλής για Πληµµέληµα έχει, λογικά, οργίσει ακόµα περισσότερο ένα σηµαντικό τµήµα των πολιτών.

Συµπέρασµα. Οι συµπληγάδες της τραγωδίας των Τεµπών και του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ απειλούν µε µεγάλο πλήγµα την κυβέρνηση και το λιγότερο µε τη δηµοσκοπική καθήλωση, η οποία θα έχει σαν αποτέλεσµα, όπως ο Σταν Γκρίνµπεργκ αποφάνθηκε, να παγιωθούν τα δηµοσκοπικά χαµηλά και από το Φθινόπωρο να είναι πάρα πολύ δύσκολη ως αδύνατη η ανάκαµψη.

 Ωσεί παρών

Επικοινωνώ άρα υπάρχω. Ο τίτλος του βιβλίου του καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου εκφράζει µε ενάργεια την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήµερα ο Αλέξης Τσίπρας. Ο πρώην πρωθυπουργός µε τις µορφές επικοινωνίας που έχει επιλέξει ως τώρα κατάφερε να δηλώσει µε εκκωφαντικό τρόπο την παρουσία του στην πολιτική σκηνή.

Ολοι πλέον µπορούν να συµφωνήσουν σε µία πολύ σηµαντική διαπίστωση. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι εδώ. Ωσεί παρών, θα µπορούσαµε να πούµε θυµίζοντας µία φράση που έβαλε στο πολιτικό λεξιλόγιο στην Ελλάδα ο Ανδρέας Παπανδρέου. Μετά την τελευταία οµιλία στο Ινστιτούτο του, µε την οποία ο πρώην πρωθυπουργός άνοιξε το δρόµο της επιστροφής, είναι πλέον παρόν περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη περίοδο µετά την αποχώρησή του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Με όρους επικοινωνίας έχει κάνει µατ.

Πύκνωσαν οι δηλώσεις πολιτικών κυρίως αντιπάλων και κυρίως της Ν.Δ. που έδειξε φοβικά αντανακλαστικά. Δεν προλαβαίνει να τελειώσει µία οµιλία ο Αλέξης Τσίπρας και σπεύδει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και άλλα στελέχη να του επιτεθούν σε µία προσπάθεια να νεκραναστήσουν το ΑντιΣΥΡΙΖΑ µέτωπο. Περσινά ξινά σταφύλια κύριοι της κυβερνητική παράταξης.

Πολύ περισσότερο πύκνωσαν οι αναλύσεις, οι εκτιµήσεις και τα άρθρα πολιτικών αναλυτών για το πότε και πως θα επιστρέψει στην κεντρική πολιτική σκηνή, καθώς και άλλων που ενοχλήθηκαν και αναζητούν τρόπους να κοντύνουν τον ίδιο και την παρέµβασή του. Λογικό. Ιδίως όταν εµφανίζονται οµάδες της αλήθειας και ταϊσµένα µέσα και δηµοσιογράφοι που έχουν φάει του σκασµού δηµόσιο χρήµα, που βρίσκονται σε διατεταγµένη υπηρεσία και ενεργούν µε ένα νεύµα του Μαξίµου. Τόσο ελεύθερα και ανεξάρτητα.

Δηµοσκοπήσεις περιλαµβάνουν ερωτήµατα σχετικά µε την επιστροφή του και πόσοι θα τον ψήφιζαν.

Πύκνωσαν οι ραδιοφωνικές αναφορές και συζητήσεις µε αντικείµενο τα σχέδια για την επιστροφή, το φορέα µε τον οποίο θα ενεργοποιηθεί, την οµάδα και τα στελέχη που θα έχει µαζί του.

Ποιων άλλων γεγονότων και µαρτυριών έχουµε χρεία για να πούµε πως ο Αλέξης Τσίπρας χωρίς να µιλάει είναι παρών. Εχει προκαλέσει το ενδιαφέρον όχι µόνο πολιτικών και δηµοσιογράφων, αλλά και πολιτών.

Στο επικοινωνιακό σκέλος ο πρώην πρωθυπουργός πέτυχε µία µεγάλη νίκη, χωρίς καµπάνιες, χωρίς δηλώσεις, χωρίς πολιτικό µάρκετινγκ (οι πούροι Αριστεροί ας µην αγανακτήσουν µε τον τελευταίο όρο).

Συµπόρευση και εναλλακτική κυβερνητική λύση

Εκτόξευσε το υπό ανακήρυξη κόµµα του στη δεύτερη θέση µε βάση κάποιες δηµοσκοπήσεις και στην πρώτη µε το 29,1% στη δηµοσκόπηση της MRB.

Τί σηµαίνουν όλα τα προαναφερόµενα;

Πρώτον ο Αλέξης Τσίπρας συγκινεί και εκφράζει ένα µεγάλο τµήµα των πολιτών, παρά τα λάθη του παρελθόντος.

Δεύτερον αποτελεί την ελπίδα για συνένωση των δυνάµεων της Κεντροαριστεράς και εναλλακτική πειστική κυβερνητική πρόταση.

Είτε το θέλουν είτε όχι οι ηγέτες της Κεντροαριστεράς είναι ο µόνος που θα µπορούσε να νικήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Εσείς που ηγείστε των κοµµάτων της κατακερµατισµένης και συνεπώς απελπισµένης και ανίκανης για νίκη Κεντροαριστεράς, αν αληθινά έχετε, όπως λέτε, ως προτεραιότητα την ήττα του νυν πρωθυπουργού και όχι τη δική σας καρέκλα θα είχατε κάνει τα αδύνατα δυνατά για µία προγραµµατική σύγκλιση και συνεργασία. Δεν το κάνετε και έτσι το πεδίο είναι ορθάνοιχτο στον Αλέξη Τσίπρα.

Εχει ιστορικό καθήκον απέναντι στους δοκιµαζόµενους πολίτες και στη χώρα να εµφανίσει ένα πειστικό και ρεαλιστικό εναλλακτικό πρόγραµµα. Αν δεν το κάνει θα προδώσει όλους όσους ελπίζουν και προσδοκούν µία καλύτερη µέρα και φυσικά θα το πληρώσει.