Της Ελένης Τσερεζόλε
Για άλλη μια φορά το κέντρο της Αθήνας μετατράπηκε σε Φαρ Ουέστ.
Τα ξημερώματα της Κυριακής εξελίχθηκε άκρως αιματηρό περιστατικό
στα Κάτω Πατήσια και τους Αγίους Αναργύρους, με τρία θύματα.
Ξεκαθάρισμα λογαριασμών που κατέληξε σε ένοπλη ληστεία σε
βενζινάδικο, ληστεία σε μπαρ, συμπλοκή με αστυνομικούς, που
δέχθηκαν πυροβολισμούς στους οποίους απάντησαν. Δεν είναι τυχαίο
ότι τέτοιου είδους, αιματηρά περιστατικά, πολλαπλασιάζονται.
Πλέον, τα τελευταία χρόνια, στην πατρίδα μας το οργανωμένο έγκλημα
καλπάζει: ξεκαθάρισμα λογαριασμών, διαδοχικές συγκρούσεις, συχνά
μέσα σε γειτονιές, χωρίς η Πολιτεία να κάνει αισθητή την παρουσία
της. Αδυναμία; Ανικανότητα; Αδιαφορία; Όλα αυτά μαζί; Ίσως να μην
έχει τόση σημασία γιατί το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο.
Γενικευμένη ανασφάλεια με κύρια θύματα τους πιο ευάλωτους.
Μια κατάσταση που αποδεικνύει την παταγώδη αποτυχία της
κυβερνητικής πολιτικής περί της επιβολής του δόγματος του «νόμου
και τάξη». Ενός δόγματος που έχει αποδεδειγμένα δείξει, όχι απλά
τα όριά του, αλλά, κυριολεκτικά, την επικινδυνότητά του!
Καθημερινά το αστυνομικό δελτίο καταγράφει αιματηρές συμπλοκές,
συγκρούσεις συμμοριών, ξεκαθαρίσματα λογαριασμών –όλα εν μέσω
πολιτών που βρίσκονται αντιμέτωποι με μια ανεξέλεγκτη
εγκληματικότητα. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το ότι η εξέλιξη αυτή
σημειώνεται ενώ προεκλογικά η κυβέρνηση είχε «πουλήσει» το
περιβόητο δόγμα «νόμος και τάξη», κλίνοντάς το μάλιστα σε όλες τις
πτώσεις, στην προσπάθειά της να πλήξει την τότε κυβέρνηση του
Αλέξη Τσίπρα. Ένα δόγμα που τότε χρησίμευσε για την εξουσία,
σήμερα όμως αποδεικνύεται κυριολεκτικά μπούμερανγκ για την
κυβέρνηση Μητσοτάκη. Είναι όμως χαρακτηριστικό ότι η νεοδεξιά αντί
να απολογείται για την παταγώδη αποτυχία της, επενδύει ξανά, στην
επικοινωνιακή διαχείριση –είναι χαρακτηριστική η άμεση αντίδραση
του αρμόδιου υπουργού Τ. Θεοδωρικάκου με την επίσκεψή του στους
τραυματισμένους αστυνομικούς. Όμως με επικοινωνιακά πυροτεχνήματα
το κουβάρι της εγκληματικότητας όχι μόνο δεν λύνεται αλλά
μπερδεύεται περισσότερο, με θύματα, ως συνήθως, τους πιο αδύναμους
–αυτούς ακριβώς που αρέσκεται να αγνοεί, ιδεοληπτικά η κυβέρνηση
Μητσοτάκη.
