Μια εβδομάδα περίπου μετά από το «θρίαμβο» της Πράγας, συμβαίνουν τα εξής:
Ο «απομονωμένος» και από παντού «ραπιζόμενος» κος. Ερντογάν, προβάλει εκ νέου ως «ειρηνοποιός», αυτή τη φορά μεταξύ Δύσης και Ρωσίας. Σε μια στιγμή που αφήνεται και από τις δύο πλευρές ανοιχτό, έστω και με δισταγμό, το ενδεχόμενο συνάντησης ακόμη και στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, μεταξύ Πούτιν και Μπάϊντεν.
Υποψιαζόμαστε ότι αυτή η πιθανότητα ενεργοποίησε και το ενδιαφέρον του Γάλλου προέδρου για συνάντηση με τον Τούρκο ομόλογο του και μάλιστα επί τουρκικού εδάφους. Επίκειται άλλωστε η συνάντηση Πούτιν- Ερντογάν στην Αστάνα του Καζακστάν. Την ίδια στιγμή που κλιμακώνεται διαρκώς η επιθετική-πολεμοχαρής ρητορική της τουρκικής ηγεσίας.
Από πλευράς μας, τι ακολούθησε την πράγματι εύστοχη παρέμβαση του πρωθυπουργού στην τσεχική πρωτεύουσα; Μια διπλή υποχώρηση καίριας σημασίας.
Πρώτον, στο ενδεχόμενο επέκτασης των χωρικών μαςυδάτων, στα 12 μίλια, νότια της Κρήτης. Αρκεσε ένας απειλητικός βρυχηθμός από ανεπίσημους διαύλους για να παραπεμφθεί μια τέτοια κίνηση, όχι απλώς σε κάποιο εύθετο χρόνο, αλλά επί της ουσίας στις καλένδες.
Ακόμη πιο ακατανόητη είναι η πλήρης υπαναχώρηση στο θέμα των κυρώσεων. Η σχετική τοποθέτηση του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών φαίνεται πως αντανακλά τη στροφή 180 μοιρών της κυβέρνησης.
Με το εκπληκτικό μάλιστα επιχείρημα ότι η τουρκική επιθετικότητα περιορίζεται μόνο σε φραστικές απειλές!
Μα καλά, αυτό δεν ίσχυε πριν δύο ακριβώς χρόνια, όταν ο πρωθυπουργός προανήγγελλε την επιβολή κυρώσεων, από την Ευρωπαϊκή Ενωση, με καταληκτικό μάλιστα ορίζοντα το τέλος του 2020;
Μα, αν μια χώρα απεμπολεί κυριαρχικά της δικαιώματα, με την προφανή σημασία του όρου, ή σημαντικά διπλωματικά της όπλα, για μια εθνικά υπερήφανη στάση μπορεί να μιλάει; Αποδέχεται μόνη της, αυτό που φανερά επιδιώκει η Τουρκία, με την επιθετική της στάση.
Αποδέχεται δηλαδή το ρόλο ενός κράτους μειωμένης εθνικής κυριαρχίας και επήρειας, ενός κράτους- δορυφόρου. Κι ας βαυκαλίζονται κάποιοι «μειωμένης επήρειας» φιλοκυβερνητικοί προπαγανδιστές, ότι «έχουμε το πάνω χέρι» επειδή έχουμε πρωθυπουργό που έχει τελειώσει το Χάρβαρντ και ομιλεί άπταιστα την αγγλική…..
Εδώ θα πείτε υπάρχουν διαπρεπείς καθηγητές, πρώην κυβερνητικά στελέχη, που δεν καταλαβαίνουν ποια ανάγκη άμυνας εξυπηρετεί ο εξοπλισμός των νησιών μας. Ελα μου ντε….
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
