Πρεµιέρα 2026 µε Μάρτιν Λούθερ Κινγκ

Ολοι και όλες ευχόµαστε για το νέο έτος αγάπη και ειρήνη, το ζήτηµα όµως είναι να µη µένουµε στις ευχές, αλλά και να διεκδικούµε την ειρήνη.

Γι’ αυτό, η πρώτη εκδήλωση του ΠΑΔΟΠ στο 2026, έχει τίτλο «Θεωρία και Πράξη της Πολιτικής Ανυπακοής», µε την ευκαιρία της Ηµέρας Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, εθνικής ηµέρας των ΗΠΑ. Να, λοιπόν, που θα γιορτάσουµε από κοινού µε τον Ντόναλντ Τραµπ, που τόλµησε να µετονοµάσει το Κέντρο Κένεντι σε Κέντρο Τραµπ-Κένεντι, βάζοντας πρώτο το όνοµά του!

Για την ακρίβεια, η Ηµέρα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είναι κάθε χρόνο η τρίτη Δευτέρα του Ιανουαρίου, φέτος 19 του µήνα. Για τεχνικούς λόγους, εµείς θα την τιµήσουµε το Σάββατο 17 Ιανουαρίου, µε ηµερίδα στο Αµφιθέατρο «Αντώνης Τρίτσης» του Πνευµατικού Κέντρου Δήµου Αθηναίων και ώρες 11.00 έως 14.00.

Παγκόσµιο σύµβολο αγώνα κατά του ρατσισµού, του πολέµου και της φτώχειας, ο µαύρος ηγέτης στα 25 χρόνια του ήταν ένας απλός πάστορας σε εκκλησία Βαπτιστών στο Μοντγκόµερι της Αλαµπάµα. Τότε ξεκίνησε µια ειρηνική επανάσταση για τα πολιτικά δικαιώµατα των Αφροαµερικανών πολιτών των ΗΠΑ, κίνηµα παναµερικανικής εµβέλειας που απέβη νικηφόρο, µε ικανοποίηση των αιτηµάτων του το 1965. Ωστόσο, τρία χρόνια (1968) µετά, ο ήδη νοµπελίστας ειρήνης Μάρτιν Λούθερ Κινγκ δολοφονήθηκε στο Μέµφις του Τενεσί, αφήνοντας πίσω του σπουδαίες δράσεις κατά και του πολέµου στο Βιετνάµ, µε κορυφαία στιγµή την οµιλία του µπροστά στο µνηµείο Λίνκολν της Ουάσιγκτον, µε τίτλο «Έχω ένα όνειρο». Παραθέτω µερικά αποσπάσµατα:

«Πηγαίνετε πίσω στο Μισισιπί, έλεγε στο τεράστιο ακροατήριό του 250 χιλιάδων ανθρώπων, πηγαίνετε πίσω στην Αλαµπάµα, πηγαίνετε πίσω στη Νότια Καρολίνα, πηγαίνετε πίσω στη Λουιζιάνα, πηγαίνετε πίσω όπου υπάρχουν παράγκες και γκέτο, στη Βόρεια Αµερική και σκορπίστε την ελπίδα µιας ριζικής αλλαγής. Σας λέω, αδελφοί µου, µη φοβάσθε. Παρά τις δυσκολίες και τις προκαταλήψεις αιώνων, αυτή τη στιγµή, έχω ένα όνειρο βαθιά συνυφασµένο µε τα όνειρα του αµερικανικού λαού. Έχω ένα όνειρο ότι µια µέρα αυτός ο λαός (ο αµερικανικός) θα ξεσηκωθεί και θα ζήσει πραγµατικά αυτό που µε λόγια µόνο έχει διακηρύξει µέχρι τώρα. “Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι µπροστά στο Θεό”».

Συνέχισε λέγοντας ότι «Έχω ένα όνειρο, ότι µια µέρα στους κόκκινους λόφους της Τζώρτζια οι γιοι και οι θυγατέρες των πρώην σκλάβων και τα παιδιά των δουλεµπόρων θα κόβουν το ψωµί της αδελφότητας, καθισµένοι στο ίδιο τραπέζι της χαράς. Έχω ένα όνειρο, ότι µια µέρα ακόµη και η πολιτεία της αδικίας του Μισισιπί θα µεταµορφωθεί σε όαση ελευθερίας και δικαιοσύνης».

«Έχω ένα όνειρο», κατέληγε, «ότι τα τέσσερα µικρά µου παιδιά µια µέρα θα ζουν σε µια κοινωνία, που δεν θα κρίνονται σύµφωνα µε το µαύρο χρώµα του δέρµατός τους αλλά µε το περιεχόµενο της καρδιάς τους και τα συγκεκριµένα τους έργα, που αυτά καταξιώνουν τον άνθρωπο».

Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ δεν ήταν πολιτικός µε τη στενή έννοια του όρου, βαθιά πολιτικά ήταν τα αιτήµατά του σε µια χώρα που ο ρατσισµός, ιδιαίτερα στις πολιτείες του νότου, ήταν καθεστώς. Καθεστώς, το οποίο γκρεµίστηκε όµως µε την δύναµη της µη βίας και της πολιτικής ανυπακοής, ιδέες που παραπέµπουν σε δύο πανάρχαια ελληνικά σύµβολα, τον Προµηθέα και την Αντιγόνη.

* Πρόεδρος του Παρατηρητηρίου Διεθνών Οργανισµών και Παγκοσµιοποίησης – ΠΑΔΟΠ