Η είσοδος στο 2025 σηµαίνει και την παρέλευση του ενός τετάρτου του 21ου αιώνα, περίοδος που µέχρι τώρα ήταν πυκνή σε δυσάρεστες κυρίως, αλλά και ευχάριστες εξελίξεις. Καλούµαστε να θυµηθούµε τις στρογγυλές επετείους σηµαντικών γεγονότων µε διεθνή απήχηση.
Αρχίζω, λοιπόν, µε τα δέκα χρόνια από την ιστορική εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις 25 Ιανουαρίου 2015, που γέννησε ελπίδες για µεγάλη αλλαγή, όχι µόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη των κοινωνικά ανάλγητων ηγεσιών.
Συνεχίζω µε τα είκοσι χρόνια από την πραγµατοποίηση στην Αθήνα, µετά το Παρίσι, του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουµ, µε πρωτοβουλία του τότε νεοσύστατου Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουµ, µε την στήριξη των δυνάµεων του ΣΥΡΙΖΑ που τότε ήταν συµµαχικό εκλογικό σχήµα µε πολλές συνιστώσες.
Η δεκαετία 1990 ήταν δεκαετία της Γιουγκοσλαβικής τραγωδίας που κορυφώθηκε µε τον πόλεµο του ΝΑΤΟ, το 1999. Τριάντα χρόνια φέτος, από το Βαλκανικό Φόρουµ Αριστερών και Προοδευτικών Δυνάµεων, το 1995, µε πρωτοβουλία του ΣΥΝ και έµµεση στήριξη της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Ένα φόρουµ που προσέλκυσε και αριστερές δυνάµεις της Ευρώπης, που όταν ανακοινώθηκε, πολλοί θεώρησαν ουτοπική την σύγκλησή του, ισχυριζόµενοι ότι «δεν υπάρχει Αριστερά στα Βαλκάνια».
Σηµαντικότατη επέτειος για τον κόσµο, τα σαράντα χρόνια από την απόφαση της ηγεσίας της ΕΣΣΔ, το 1985, να θέσει σε κίνηση το µεγαλόπνοο µεταρρυθµιστικό πρόγραµµα που έµεινε στην ιστορία ως «περεστρόικα», χαρακτηριζόµενο από τον εµπνευστή του Γκορµπατσόφ «επανάσταση µέσα στην επανάσταση».
Πενήντα χρόνια από το πρώτο µεγάλο ρήγµα στον ψυχρό πόλεµο, που ήταν η σύγκληση στο Ελσίνκι, το 1975, της Διάσκεψης για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη, γνωστή ως ΔΑΣΕ.
Εξήντα χρόνια από το µεγάλο πλήγµα για την δηµοκρατία στην Ελλάδα, µε την ανατροπή, το 1965, µέσω αποστασίας του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου, παλατιανό πραξικόπηµα µε συνεργό την «πάντοτε πρόθυµη» Δεξιά.
Εβδοµήντα χρόνια από την σύµπραξη, το 1955, δύο γιγάντων της επιστήµης, των Αϊνστάιν και Ράσσελ, για την διατύπωση του περίφηµου αντιπυρηνικού µανιφέστου, που έµεινε στην ιστορία ως Μανιφέστο Αϊνστάιν – Ράσσελ.
Ογδόντα χρόνια από την µεγάλη αντιφασιστική νίκη στον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο, 9 Μαΐου 1945, υψώθηκε στο Ράιχσταγκ η σηµαία του Κόκκινου Στρατού µε το σφυροδρέπανο.
Ενενήντα χρόνια από ανώµαλες πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα (1935), που σήµαναν το πολιτικό τέλος του Ελευθερίου Βενιζέλου και το τέλος της Δεύτερης Ελληνικής Δηµοκρατίας, επίτευγµα του Αλέξανδρου Παπαναστασίου.
Εκατό χρόνια από την πρώτη περίοδο αποκατάστασης- ενσωµάτωσης των Μικρασιατών προσφύγων στην Ελλάδα, µεγάλη πνοή πολιτισµού και προόδου στην τότε θεωρούµενη από την Δεξιά «ψωρο-Κώσταινα».
Από τα προαναφερθέντα, προκύπτουν, όχι µόνο επέτειοι προς εορτασµό, αλλά και θλιβερές, που όµως προσφέρονται για την εξαγωγή πολύτιµων διδαγµάτων. Εννοείται ότι σηµαντικά γεγονότα για την Ελλάδα και τον κόσµο συνέβησαν και εντός των δεκαετιών, όπως η καταστροφική άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία στην Γερµανία, το 1933, η ίδρυση του ΕΑΜ το 1941, η φασιστική δικτατορία του 1967 και η πτώση της το 1974, µε βαρύ τίµηµα όµως την de facto διχοτόµηση της Κύπρου. Μετά, ο άνεµος της αλλαγής έφερε το 1981 στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, µε πρωθυπουργό τον πολύ χαρισµατικό Ανδρέα Παπανδρέου.
Καλή Χρονιά, µε όλους µας σε διαρκή εγρήγορση!
* Υπεύθυνος του Γραφείου Ειρήνης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
