«Δεν είναι απλά μια ιδεοληπτική κυβέρνηση. Είναι μια κακή κυβέρνηση». Έμπειρος, με πολλά «χιλιόμετρα» στο πολιτικό ρεπορτάζ ο συνομιλητής, έχει εδώ και καιρό αξιολογήσει την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Και καθημερινά επιβεβαιώνεται.
Τελευταίο παράδειγμα η πρόσφατη νυχτερινή τροπολογία για τον έλεγχο του Τύπου, που αποδίδει, αντισυνταγματικά, στο Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο αρμοδιότητες που εκ του νόμου δεν έχει καθώς αδειοδοτεί και εποπτεύει τη λειτουργία των ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών και της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης! «Πρόκειται για τροπολογία που “είναι γραμμένη στο πόδι”, “ένα ακόμη ολίσθημα της κυβέρνησης μετά τον πουτινικής έμπνευσης Ποινικό Κώδικα για τα fake news». Αυτήν την εκτίμηση δεν την κάνει κάποιος δημοσιογράφος αντιπολιτευόμενης εφημερίδας αλλά ο αρθρογράφος της Καθημερινής, Πάσχος Μανδραβέλης.
Ο ίδιος μάλιστα παρατήρησε ότι «ο αείμνηστος, ιστορικός διευθυντής της Καθημερινής, Αντώνης Καρκαγιάννης, δεν θα μπορούσε να γίνει διευθυντής εφημερίδας με τον νόμο της κυβέρνησης Μητσοτάκη»!
Η άκρως προβληματική και Τυποκτόνα τροπολογία «μπάζει» από παντού, προκαλώντας ερωτήματα. Γιατί αφορά μόνο τις εφημερίδες και όχι τα κανάλια, τα ραδιόφωνα και τις ιστοσελίδες;
Γιατί ταυτίζει επιλεκτικά για τις εφημερίδες, τα φυσικά με τα νομικά πρόσωπα για την κάλυψη των οφειλών; Με ποια αιτιολογία, αν όχι μια φωτογραφική εξυπηρέτηση, μια ιδιωτική εταιρεία, το πρακτορείο διανομής, να εισπράττει τα πρόστιμα στο όνομα του Δημοσίου;
Η συγκεκριμένη τροπολογία δεν εγγράφεται απλά στο, μακρύ ούτως ή άλλως, παθητικό της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αποτελεί την αποθέωση της προχειρότητας σε συνδυασμό με την περιστολή της ελευθεροτυπίας –ένα πλήγμα κατά της έντυπης δημοσιογραφίας σε καιρούς, όχι απλά δύσκολους, αλλά πονηρούς. Καιρούς που το μόνο που δεν χρειάζεται ο τόπος είναι η… λογοκρισία.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν υπέπεσε απλά σε άλλο ένα ολίσθημα. Αυτή η τροπολογία την εκφράζει και την αντιπροσωπεύει. Πρόχειρη μεν, ωμή και κυνική στις λογοκριτικές προθέσεις της, δε. Και αυτό ας μην το ξεχάσουμε.
