Οι πολίτες ζητούν έντονα τη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων

«Με αφορμή τις εκλογές νέου προέδρου, εκτιμώ πως δεν πρέπει να πάμε σε μια διαδικασία ανταγωνισμού προσώπων αλλά συναγωνισμού πολιτικών. Αυτό που πραγματικά καθορίζει την πορεία ενός προοδευτικού κόμματος είναι οι πολιτικές που προτείνουμε και οι συλλογικές διαδικασίες, οι οποίες δυστυχώς κάποιες φορές παραβλέπονται, με αποτέλεσμα να χάνεται η επαφή με τον κόσμο», επισημαίνει ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Μίλτος Ζαμπάρας.
Σημειώνει πως «ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βρίσκεται αντιμέτωπος με μια κρίση, την οποία θα ξεπεράσει όταν αποκατασταθεί όταν ολοκληρωθούν οι εσωκομματικές εκλογές. Η κρίση αυτή θα πρέπει να είναι ευκαιρία για ανασυγκρότηση και επαναπροσδιορισμό του πολιτικού στίγματος του κόμματος, πάντοτε με γνώμονα τις ανάγκες και τις προσδοκίες της κοινωνίας».

» Πού κατευθύνεται πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την αποχώρηση του κ. Κασσελάκη από την ηγεσία; Βρίσκεται σε αχαρτογράφητα ύδατα, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι αναλυτές;
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι ένα κόμμα με τον ρόλο του εκάστοτε προέδρου να είναι σημαντικός και κρίσιμος. Ταυτόχρονα όμως είναι ένα κόμμα με συλλογικές διαδικασίες, όπου ο πρόεδρος συνεργάζεται με τα όργανα και τα μέλη για τη χάραξη πολιτικής. Σε ένα δημοκρατικό κόμμα, όταν αμφισβητείται η ηγεσία, η συζήτηση και η λήψη αποφάσεων οφείλουν να προέρχονται από τη βάση. Όπως και άλλα κόμματα, έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βρίσκεται αντιμέτωπος με μια κρίση, την οποία θα ξεπεράσει όταν αποκατασταθεί όταν ολοκληρωθούν οι εσωκομματικές εκλογές. Η κρίση αυτή θα πρέπει να είναι ευκαιρία για ανασυγκρότηση και επαναπροσδιορισμό του πολιτικού στίγματος του κόμματος, πάντοτε με γνώμονα τις ανάγκες και τις προσδοκίες της κοινωνίας.

» Τον τελευταίο χρόνο υπήρξαν δύο σοβαρές διασπάσεις στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και πολλές αποχωρήσεις στελεχών και μελών. Υπάρχει σήμερα το κατάλληλο πρόσωπο αλλά και το πολιτικό πλαίσιο που θα ενώσει τον κόσμο που απέμεινε, αλλά και μέρος εκείνων που αποχώρησαν;
Τα πρόσωπα όσο σημαντικά και αν είναι, δεν αποτελούν το πρωταρχικό και μοναδικό σημείο αναφοράς για το χώρο μας. Με αφορμή τις εκλογές νέου προέδρου, εκτιμώ πως δεν πρέπει να πάμε σε μια διαδικασία ανταγωνισμού προσώπων αλλά συναγωνισμού πολιτικών. Αυτό που πραγματικά καθορίζει την πορεία ενός προοδευτικού κόμματος είναι οι πολιτικές που προτείνουμε και οι συλλογικές διαδικασίες, οι οποίες δυστυχώς κάποιες φορές παραβλέπονται, με αποτέλεσμα να χάνεται η επαφή με τον κόσμο. Πιστεύω ότι το όραμά μας, το πολιτικό μας πρόγραμμα, και κυρίως οι αξίες που προασπίζουμε θα είναι εκείνα που θα ενοποιήσουν τη βάση και θα προσελκύσουν ακόμη και εκείνους που απομακρύνθηκαν. Τα πρόσωπα έρχονται σε δεύτερη μοίρα.

» Η συζήτηση για την «επόμενη μέρα» στην Κεντροαριστερά – Αριστερά, καθώς και στον χώρο των προοδευτικών δυνάμεων, έχει ήδη ξεκινήσει. Ποιο είναι το όριο αυτής της συζήτησης; Πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν οι πρωτοβουλίες για το μέλλον και την πορεία της Προοδευτικής Παράταξης;
Η συζήτηση αυτή έχει ξεκινήσει από τα κάτω, από την κοινωνία, από τους ίδιους τους πολίτες, οι οποίοι ζητούν πλέον πιο έντονα από ποτέ τη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων. Η ανάγκη για σύμπραξη δεν εκπορεύεται από τις κομματικές ηγεσίες, αλλά από την κοινωνία που αναζητά λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας. Όπως είναι αναμενόμενο, αυτή τη στιγμή δύο από τα μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης βρίσκονται σε διαδικασία εσωκομματικών εκλογών. Αμέσως μετά, όμως, θα πρέπει η συζήτηση να εξελιχθεί και «από την κορυφή», ώστε να υπάρξει μια ενιαία προοδευτική πρόταση. Η συνεργασία μπορεί και πρέπει να αποτελεί μέρος της στρατηγικής για την ανασυγκρότηση του προοδευτικού χώρου.

» Υπάρχουν δυνατότητες για διάλογο, προσεγγίσεις και συνεργασίες ανάμεσα στις Προοδευτικές Δυνάμεις με βάση τα σημερινά δεδομένα;
Αναμφίβολα, υπάρχουν δυνατότητες για διάλογο και συνεργασία ανάμεσα στις προοδευτικές δυνάμεις. Εδώ και καιρό έχουμε μιλήσει για κοινές πρωτοβουλίες μέσα στην ελληνική Βουλή. Για ένα κοινό πλαίσιο διεκδίκησης που θα στριμώχνει πολιτικά την κυβέρνηση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο βασικός σκοπός των κομμάτων και των πολιτικών είναι να υπηρετούν τους πολίτες και να αποτελούν τη φωνή εκείνων που δεν έχουν φωνή. Όσοι δεν αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική αφορά το συλλογικό καλό και όχι το προσωπικό συμφέρον, θα έρθουν αντιμέτωποι με τις συνέπειες της απομόνωσής τους. Στη δύσκολη αυτή συγκυρία, οι προοδευτικές δυνάμεις οφείλουν να ενωθούν, όχι μόνο για να αντιμετωπίσουν τα άμεσα προβλήματα, αλλά και για να δημιουργήσουν ένα πιο δίκαιο και ανθρώπινο μέλλον για όλους.

» Σας ανησυχεί το ενδεχόμενο ότι η φθορά της κυβέρνησης και η αυξανόμενη αγανάκτηση του κόσμου μπορεί να διοχετευθεί στην άκρα δεξιά, η οποία ήδη συγκεντρώνει ένα ποσοστό περίπου 20%, ενώ ο προοδευτικός χώρος δεν φαίνεται ακόμα να ανακάμπτει;
Η δυνητική άνοδος της ακροδεξιάς είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη γενικότερα, παρατηρούμε την ανησυχητική αύξηση των ποσοστών ακροδεξιών κομμάτων, με πιο πρόσφατο παράδειγμα το ναζιστικό μόρφωμα που αναδείχθηκε πρώτο στις εκλογές της Αυστρίας. Οι λόγοι γι’ αυτή την άνοδο είναι πολυπαραγοντικοί, αλλά συνδέονται άμεσα με τις πολιτικές λιτότητας, την οικονομική κρίση, την ακρίβεια, την μείωση των κοινωνικών παροχών και ταυτόχρονα την αδυναμία του χώρου μας να εκφωνήσει ένα αποτελεσματικό σχέδιο εναλλακτικών πολιτικών. Η ακροδεξιά παρουσιάζεται ως αντισυστημική δύναμη, όμως στην πραγματικότητα είναι βαθιά συστημική και επικίνδυνη. Το θετικό στοιχείο σε αυτή τη δυσάρεστη εξέλιξη είναι ότι σε κρίσιμες στιγμές, οι προοδευτικές δυνάμεις έχουν την ικανότητα να ενώνονται και να αποτελούν ανάχωμα στην ακροδεξιά απειλή. Είναι επιτακτική ανάγκη να ενεργοποιηθούν οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που μπορούν να αναχαιτίσουν αυτή την επικίνδυνη τάση.

» Πρόσφατα ακούστηκαν εκφράσεις όπως «εκτροπή» και «πραξικόπημα» από στελέχη και τον πρώην Πρόεδρο σχετικά με τη διαδικασία ψηφοφορίας στην Κεντρική Επιτροπή. Ποια είναι η άποψή σας; Είναι βάσιμες αυτές οι εκφράσεις ή υπερβολικές;