Μνήµες Σολωµού Σολωµού και Τάσου Ισαάκ

Tου ΧΡΗΣΤΟΥ Η. ΧΑΛΑΖΙΑ

Αυτές τις µέρες έρχονται στην µνήµη µας, όχι µόνο η διχοτόµηση και ο δεύτερος «Αττίλας» αλλά και ο χαµός σε ειρηνική περίοδο δυο νέων Κυπρίων, του Τάσου Ισαάκ και του Σολωµού Σολοµού, που δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από τους Τούρκους Γκρίζους Λύκους.

Ήταν 2 Αυγούστου 1996, διακόσιοι µοτοσικλετιστές από 12 ευρωπαϊκές χώρες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσµα της Κυπριακής Οµοσπονδίας Μοτοσικλετιστών και οργάνωσαν πορεία από το Βερολίνο ως την κατεχόµενη Κερύνεια, µε αφορµή την 22η επέτειο από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

Κατόπιν, διεθνών και εσωτερικών πιέσεων, η Κυπριακή Οµοσπονδία Μοτοσικλετιστών, στις 10 Αυγούστου έφτασε στην Κύπρο κι ενώθηκε µε τους ντόπιους συναδέλφους τους.

Η πορεία αυτή βάφτηκε µε αίµα, όταν έποικοι και αστυνοµικοί του ψευδοκράτους ξυλοκόπησαν µέχρι θανάτου τον 24χρονο Τάσο Ισαάκ το απόγευµα της 11ης Αυγούστου 1996.

Μία οµάδα µοτοσικλετιστών διαφώνησε µε την απόφαση διαµαρτυρίας εντός της Κύπρου και διοργάνωσε την κεντρική της εκδήλωση στο Μακάριο Στάδιο το πρωί της Κυριακής 11 Αυγούστου και αποφάσισε να συνεχίσει τη µοτοπορεία προς τα κατεχόµενα.

Στην οµάδα που θα προχωρούσε στα κατεχόµενα ήταν και ο 24χρονος Τάσος Ισαάκ. Από ένα αφύλακτο στρατιωτικό φυλάκιο εισήλθαν στη νεκρή ζώνη του ΟΗΕ, τη λεγόµενη «Πράσινη Γραµµή», η Κυπριακή Αστυνοµία απέτυχε να τους αποτρέψει. Την ίδια ώρα, στη λεγόµενη «γραµµή Αττίλα», είχαν συγκεντρωθεί Τουρκοκύπριοι, ανάµεσά τους και πολλοί οπαδοί των «Γκρίζων Λύκων», που είχαν καταφθάσει από την Τουρκία.

Από τη στιγµή που οι Ελληνοκύπριοι διαδηλωτές βρέθηκαν µέσα στη νεκρή ζώνη, η κατάσταση άρχισε να εκτραχύνεται. Στις 16.00 το απόγευµα, µία οµάδα Τουρκοκυπρίων εισήλθε µε τη σειρά της στη νεκρή ζώνη και κραδαίνοντας ρόπαλα και σιδερολοστούς επιτέθηκαν στους ελληνοκύπριους διαδηλωτές.

Ο Τάσος Ισαάκ, στην προσπάθειά του να βοηθήσει ένα καταδιωκόµενο φίλο του, εγκλωβίστηκε και ξυλοκοπήθηκε µέχρι θανάτου από πολίτες και αστυνοµικούς του ψευδοκράτους. Δύο ιρλανδοί αστυνοµικοί, µέλη της διεθνούς ειρηνευτικής δύναµης του ΟΗΕ (UNFICYP), δεν κατάφεραν να τον αποσπάσουν από τα χέρια των µαινόµενων Τουρκοκυπρίων.

Ο Τάσος Ισαάκ άφησε την τελευταία του πνοή 95 µέτρα από την ελληνοκυπριακή πλευρά και 32 από την τουρκοκυπριακή, σύµφωνα µε την έκθεση του OHE. Από τη γενικευµένη συµπλοκή στη νεκρή ζώνη τραυµατίστηκαν συνολικά 54 Ελληνοκύπριοι, 17 Τουρκοκύπριοι και 12 µέλη της ειρηνευτικής δύναµης.

Τρεις ηµέρες αργότερα δολοφονήθηκε ο Σολωµός Σολωµού από τις κατοχικές δυνάµεις της Κύπρου και η 14η Αυγούστου έχει µείνει στην ιστορία ως «δεύτερη εισβολή του Αττίλα».

Γκρίζοι Λύκοι

Ήταν η κηδεία του ξαδέλφου του, Τάσου Ισαάκ, όταν οµάδα Ελληνοκυπρίων διαδηλωτών κατευθύνθηκε προς το οδόφραγµα της Δερύνειας, για να εναποθέσει λουλούδια και στεφάνια στον τόπο του εγκλήµατος.

Η επανεµφάνιση των Γκρίζων Λύκων ήταν αρκετό για να µετατρέψουν το σηµείο σε νέο πεδίο µάχης. Ο 26χρονος Σολωµός Σολωµού κατάφερε να ξεφύγει από τους Κυανόκρανους του ΟΗΕ και µπήκε στην Νεκρή Ζώνη προς τον ιστό της τουρκικής σηµαίας, αποφασισµένος να την κατεβάσει.

Ήταν σκαρφαλωµένος πάνω στο κοντάρι όταν οι Τούρκοι ελεύθεροι σκοπευτές τον πυροβόλησαν εν ψυχρώ από το απέναντι φυλάκιο που βρισκόταν και ο βουλευτής του ψευδοκράτους Κενάν Ακίν που πυροβόλησε το Σολωµού. Η εικόνα του, µε το τσιγάρο στο στόµα, να πέφτει στο έδαφος, έµεινε βαθιά στην καρδιά όλων. Η σφαίρα τον είχε πετύχει στο λαιµό και ο θάνατός του ήταν ακαριαίος.

Οι Τούρκοι συνέχισαν να πυροβολούν προς το µέρος των διαδηλωτών, προκαλώντας τραυµατισµούς στους ίδιους και σε κυανόκρανους.

Οι δράστες της δολοφονίας εντοπίστηκαν και εκδόθηκαν διεθνή εντάλµατα σύλληψης. Επρόκειτο για πέντε δράστες, τον λεγόµενο «Υπουργό Γεωργίας» του ψευδοκράτους Κενάν Ακίν, τον Αττίλα Σαβ «Αρχηγό Αστυνοµίας», τον Αντιστράτηγο Χασάν Κουντακσί, τον Διοικητή των Τουρκικών κατοχικών στρατευµάτων/Διοικητή της 28ης Μεραρχίας, τον Υποστράτηγο Μεχµέτ Καρλί και τον Ανώτερο Υπαστυνόµο των Ειδικών Δυνάµεων Ερτάλ Εµανέτ. Και για τους πέντε εκδόθηκαν διεθνή εντάλµατα σύλληψης και «καταζητούνται» από την Interpol.

Ο Κενάν Ακίν, ο άνθρωπος που φαίνεται να πυροβολεί τον Σολωµού, εξακολουθεί να είναι παράγοντας της πολιτικής ζωής και εµφανίζεται σε δηµόσιες εκδηλώσεις, τόσο δίπλα στον Μουσταφά Ακιντζί όσο και στον Ταγίπ Ερντογάν.

Εν τέλει οι σύγχρονοι ιστορικοί και πολιτικοί και ορισµένα µέσα «ενηµέρωσης» για να ικανοποιήσουν τους θεατές δείχνουν πια µόνο ανάλαφρες ειδήσεις και υποσχέσεις ή την εγκληµατικότητα, δηµιουργώντας τον σύγχρονο µηδενισµό και την εξαφάνιση της ιστορίας, της παράδοσης, στο όνοµα µιας ενιαίας ιστορίας χωρίς υγιή πρότυπα, αλλά µιας εφήµερης περιόδου.