Μιλένα Αποστολάκη: Επιλέγω να είμαι μέρος της λύσης και όχι της κρίσης

«Επέλεξα με πολύ περίσκεψη να αποσύρω την υποψηφιότητά μου. Και να σταθώ με τις δυνάμεις που διαθέτω, απέναντι σε οποιαδήποτε εξέλιξη μπορεί να αμφισβητήσει τη συνοχή και την προοπτική του ΠΑΣΟΚ. Γιατί πιστεύω ότι πριν και πέρα από επίδοξους ηγέτες, αυτό που χρειάζεται το ΠΑΣΟΚ είναι θεματοφύλακες της διαδρομής, της ενότητας και της προοπτικής του. Με αυτό το σκεπτικό και με αυτή την απόφαση, επέλεξα να είμαι μέρος της λύσης και όχι της κρίσης», επισημαίνει η Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Βόρειου Τομέα Αθήνας Μιλένα Αποστολάκη, ελάχιστα μόνο 24ωρα μετά την απόσυρση της υποψηφιότητας της για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Τονίζει πως θεωρεί «θετικό ότι έχει ξεκινήσει ένας δημόσιος διάλογος για την προοπτική μιας ισχυρής κεντροαριστεράς. Αυτός ωστόσο δεν μπορεί να γίνεται από τα πάνω, δεν είναι σχεδιασμός επί χάρτου, δίχως να λαμβάνονται υπόψη τα δεδομένα και οι τάσεις στην κοινωνία». Η κ. Αποστολάκη επισημαίνει πως ενώ τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας καταρρέουν και το αφήγημα του κυρίου Μητσοτάκη διαψεύδεται, δεν υπάρχει ο πολιτικός φορέας που θα υποδεχθεί την αγωνία του κόσμου και θα τη μετουσιώσει σε εναλλακτική κυβερνητική πρόταση».
»Ποιοι ήταν οι λόγοι που σας ώθησαν να αποσυρθείτε από τις διαδικασίες για νέο Πρόεδρο στο ΠΑΣΟΚ; Ποιο ήταν το δικό σας πολιτικό στίγμα; Τι διαφορετικό πιστεύετε πως κομίζατε σε σχέση με τους άλλους υποψήφιους;
Όλο αυτό το διάστημα, στις συνομιλίες που είχα καθημερινά, ήμουν κοινωνός μιας έκφρασης προβληματισμού και αγωνίας που προέρχεται από τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ. Προβληματισμό για το ότι η εκλογική διαδικασία μετατρέπεται από πολύ νωρίς σε αντιπαράθεση προσώπων, σε σύγκρουση μηχανισμών, σε ανταλλαγή χτυπημάτων «κάτω από το τραπέζι». Και αγωνία στο ενδεχόμενο αυτές οι προσωπικές συγκρούσεις, που τείνουν να κυριαρχήσουν αντί του πολιτικού διαλόγου, θέσουν σε κίνδυνο την ενότητα της παράταξης. Αυτή η έντονη αγωνία του κόσμου ήρθε να επιβεβαιώσει τη δική μου ανησυχία για το πως έβλεπα να εξελίσσεται – και, το τονίζω, από τις πρώτες εβδομάδες – η προεκλογική συζήτηση: επί της διαδικασίας, όχι επί της ουσίας. Επί προσωπικού και όχι επί πολιτικού. Με χαρακτηρισμούς, αντί για θέσεις. Με λίγα λόγια, μακριά από αυτά που πράγματι απασχολούν τον κόσμο της παράταξης και γενικότερα την κοινωνία μας.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις συνθήκες, επέλεξα με πολύ περίσκεψη να αποσύρω την υποψηφιότητά μου. Και να σταθώ με τις δυνάμεις που διαθέτω, απέναντι σε οποιαδήποτε εξέλιξη μπορεί να αμφισβητήσει τη συνοχή και την προοπτική του ΠΑΣΟΚ. Γιατί πιστεύω ότι πριν και πέρα από επίδοξους ηγέτες, αυτό που χρειάζεται το ΠΑΣΟΚ είναι θεματοφύλακες της διαδρομής, της ενότητας και της προοπτικής του. Με αυτό το σκεπτικό και με αυτή την απόφαση, επέλεξα να είμαι μέρος της λύσης και όχι της κρίσης.
Άλλωστε, αυτόν τον σκοπό φιλοδοξούσε να εκφράσει μεταξύ άλλων η δική μου υποψηφιότητα για την προεδρία: ένα μαχητικό ΠΑΣΟΚ που λειτουργεί συλλογικά, με μια ισχυρή ομάδα στελεχών που νομιμοποιούν και επικυρώνουν την ηγεσία, με καθαρές θέσεις για το ποιους υποστηρίζουμε και με ποιους στοιχιζόμαστε στην κοινωνία και που θα μας επιτρέψουν τελικά να συνάψουμε ευρύτερες κοινωνικές συμμαχίες, οι οποίες θα καταστήσουν ξανά το ΠΑΣΟΚ πλειοψηφική προοδευτική δύναμη.
»Έχει αρχίσει, ειδικά μετά τις ευρωεκλογές, μια εκτεταμένη συζήτηση για την ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς και σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων. Μέχρι πού μπορεί να φτάσει η συζήτηση αυτή; Αν ήσασταν Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, θα μπαίνατε και πώς σε μια τέτοια διαδικασία και συζήτηση;
Θεωρώ θετικό ότι έχει ξεκινήσει ένας δημόσιος διάλογος για την προοπτική μιας ισχυρής Κεντροαριστεράς. Αυτός ωστόσο δεν μπορεί να γίνεται από τα πάνω, δεν είναι σχεδιασμός επί χάρτου, δίχως να λαμβάνονται υπόψη τα δεδομένα και οι τάσεις στην κοινωνία.
Υπάρχει ένα ηχηρό ζητούμενο που διαμορφώνεται μετά τις ευρωεκλογές. Ενώ τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας καταρρέουν και το αφήγημα του κυρίου Μητσοτάκη διαψεύδεται, δεν υπάρχει ο πολιτικός φορέας που θα υποδεχθεί την αγωνία του κόσμου και θα τη μετουσιώσει σε εναλλακτική κυβερνητική πρόταση. Αυτόν τον στόχο της εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης δεν μπορούμε να τον υπηρετήσουμε µε απορροφήσεις ή ρευστοποιήσεις κομμάτων, αποποιήσεις ταυτότητας και διαδρομής, ούτε µε παρασκηνιακές συμφωνίες κορυφής, οι οποίες άλλωστε, η ιστορία έχει δείξει ότι δεν παράγουν πολιτικά αθροίσματα. Εκείνο που πρέπει να κάνουμε είναι να αφουγκρασθούμε τον κόσμο, να δώσουμε φωνή σε αυτούς που δεν έχουν, να διαμορφώσουμε ένα αξιόπιστο σχέδιο για τη χώρα. Αυτός είναι ο δρόμος μέσα από τον οποίο θα προκύψουν οι ευρύτερες κοινωνικές συμφωνίες, που αποτελούν το θεμέλιο για την ανασύνθεση του χώρου της κεντροαριστεράς και όχι οι συμφωνίες προσώπων που αγωνιούν για τον ρόλο τους την επόμενη μέρα.
»Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να χαράξει αυτόνομη πορεία ή θα συζητήσει για μια συνεργασία με την ευρύτερη Κεντροαριστερά;
Για μένα δεν τίθεται ζήτημα εκχώρησης της αυτονομίας. Για το ΠΑΣΟΚ η αυτονομία είναι θέμα ταυτοτικό. Ας μην ξεχνάμε πως, ό,τι μεγάλο και σημαντικό κατάφερε το ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν το πέτυχε γιατί οικοδόμησε ευρείες κοινωνικές πλειοψηφίες, εκφράζοντας και συνθέτοντας με επιτυχία τα αιτήματα διαφορετικών κοινωνικών ομάδων. Αυτό καλείται να επιτύχει ξανά το ΠΑΣΟΚ, ως μεγάλη παράταξη και όχι ως εταίρος ενός άλλου κόμματος, ή παρίας στο πολιτικό σκηνικό..
»Ενδεχόμενο προσέγγισης με την ΝΔ, ειδικά σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, βλέπετε;
Διαφωνώ με οποιαδήποτε τέτοια μελλοντική κατεύθυνση. Όχι μόνο γιατί έχει παρέλθει η εποχή που το ΠΑΣΟΚ θεωρείτο ο «παρίας» ή ο «πρόθυμος εταίρος», ένα μικρό κόμμα που καλείται να στηρίξει μία κυβερνητική πολιτική που δεν είναι η δική του. Αλλά κυρίως γιατί η Νέα Δημοκρατία είναι σαφής πολιτικός και ιδεολογικός μας αντίπαλος. Δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ να συγκατανεύσει σε πολιτικές που προκαλούν τεράστια εκτίναξη των ανισοτήτων, που αποδομούν το κοινωνικό κράτος και οδηγούν σε κατάρρευση το δημόσιο σύστημα υγείας, που ευνοούν την ασύδοτη αισχροκέρδεια μέσω της οποίας ο πλούτος αναδιανέμεται υπέρ των λίγων ενώ οι πολλοί γίνονται πολύ φτωχότεροι.
»Αυξήσεις πάλι στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, επιστροφές επιδοτήσεων ρεύματος που ζητάει η Κυβέρνηση από μικρομεσαίες επιχειρήσεις… Πόσο αντέχει πλέον ο πολίτης και ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας; Έχει το ΠΑΣΟΚ εναλλακτική πρόταση για την αντιμετώπιση των αυξήσεων στο ρεύμα;
Η ακρίβεια εντάσσεται στο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής που ευνοεί την απληστία των κερδών και της αισχροκερδείας, μέσα από την καρτελοποίηση της αγοράς. Η ακρίβεια στο ρεύμα δεν οφείλεται σε αδυναμία της κυβέρνησης, να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, είναι στοχευμένη επιλογή της προκειμένου να ευνοηθούν λίγοι και φίλοι της κυβέρνησης. Όταν η κατάσταση φθάσει στο μη περαιτέρω, έρχεται η κυβέρνηση να παίξει τον ρόλο του «κράτους-πατερούλη» διανέμοντας επιδοτήσεις και επιδόματα, τα οποία αργότερα καλούνται οι πολίτες να τα επιστρέψουν, και να μοιράσει πρόστιμα σε εταιρείες που δεν ξέρουμε εάν έχουν αποδοθεί ή γίνονται «για τα μάτια του κόσμου».
Το ΠΑΣΟΚ προτείνει πλαφόν στη διακύμανση της τιμής του λιανικού ρεύματος και υποστηρίζει ενεργειακές κοινότητες που θα αποδίδουν αντισταθμιστικά οφέλη σε αγρότες και μικρομεσαίους από την παραγωγή του ρεύματος. Η Νέα Δημοκρατία έχει αποφασίσει ότι την ολιγοπωλιακή διάρθρωση της αγοράς ενέργειας, ενώ πήρε πίσω – μέσω του αυξημένου ΦΠΑ – τις επιδοτήσεις που έδωσε στους πολίτες προκειμένου να επιδοτήσει ξανά το ολιγοπώλιο της ενέργειας, διαιωνίζοντας έτσι τον κύκλο της αισχροκέρδειας.
»Πέρα από το θέμα του ηλεκτρικού ρεύματος, έχουμε συνεχώς κύματα αυξήσεων και ανατιμήσεων σε βασικά προϊόντα. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση;
Την ίδια εποχή το περασμένο έτος βρισκόμασταν να μιλάμε πάλι για τις αυξήσεις στα εισιτήρια των πλοίων. Φέτος, παρά τις υπέρογκες αυξήσεις έως 60% στα εσωτερικά δρομολόγια μεταξύ των νησιών, η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός δηλώνει πως θα μελετήσει το πρόβλημα. Το ίδιο συμβαίνει και με την ακρίβεια στο ράφι των σούπερ-μάρκετ. Η κυβέρνηση αφήνει την αισχροκέρδεια να καλπάζει και κατόπιν ανακοινώνει πρόστιμα τα οποία ελάχιστα συμβάλλουν στην πτώση ή έστω την συγκράτηση των τιμών. Παράλληλα, η κυβέρνηση δεν ενισχύει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς – η Επιτροπή Ανταγωνισμού λειτουργεί με το 50% του αναγκαίου προσωπικού – με αποτέλεσμα τα καρτέλ που έχουν δημιουργηθεί σε πολλούς τομείς των υπηρεσιών να κάνουν πάρτι.
Λύσεις υπάρχουν, όπως προείπαμε η επιβολή πλαφόν στη λιανική τιμή του ρεύματος, μείωση του ΦΠΑ σε βασικά αγαθά και φορολογία στα καύσιμα για ένα μικρό διάστημα. Παράλληλα, θα πρέπει να αξιοποιηθούν πόροι από το Ταμείο Ανάκαμψης για να διατεθούν σε προγράμματα όπως η κοινωνική κατοικία, για την οποία πρέπει να δοθούν φορολογικά κίνητρα, με παράλληλη υιοθέτηση νέων ρυθμίσεων για τον έλεγχο των βραχυπρόθεσμων μισθώσεων, που εντείνουν το στεγαστικό πρόβλημα, με την παράλληλη άμεση κατάργηση της GOLDEN VISA.