Γραµµατέας Λαϊκής Ενότητας – Ανυπότακτη Αριστερά
Τις τελευταίες εβδοµάδες αντιµετωπίζουµε ένα νέο γύρο κυβερνητικής επιθετικότητας απέναντι στο δηµόσιο πανεπιστήµιο. Κυβέρνηση και ΜΜΕ παράγουν ένα µπαράζ κατασκευασµένων «ειδήσεων», προκειµένου να εµφανίσουν τα πανεπιστήµια ως χώρους εγκληµατικής δράσης. Η πραγµατικότητα είναι εντελώς διαφορετική, όπως αποτυπώνεται σε σχετικές εκθέσεις και µελέτες, αλλά και όπως λένε µε κάθε αφορµή οι διοικήσεις των ιδρυµάτων, οι φοιτητές και οι εργαζόµενοι σε αυτά.
Η συνταγή της κυβέρνησης είναι γνωστή. Με τη συνεργασία των µεγάλων ΜΜΕ επιδιώκεται να προκληθεί ηθικός πανικός και ένταση, ώστε να εµφανιστεί ως «ανάγκη» η λήψη µέτρων αυταρχισµού και καταστολής στα πανεπιστήµια. Η ΝΔ εξήγγειλε ιδιώνυµα αδικήµατα µε κριτήριο τη φοιτητική ιδιότητα, αυστηρότερο πλαίσιο ποινών και ακύρωση δικονοµικών δικαιωµάτων, απαγόρευση εισόδου στα πανεπιστήµια στους «µη έχοντες εργασία» και γενικευµένη επιτήρηση και καταγραφή προσωπικών δεδοµένων, αλλά και, το πρωτοφανές, διετή αναστολή φοιτητικής ιδιότητας σε όποιον φοιτητή ή φοιτήτρια κατηγορηθεί για τη διάπραξη αδικήµατος σε πανεπιστήµιο.
«Λεπτοµέρειες…»
Για να το πούµε απλά, ένας φοιτητής που θα συλληφθεί στο σωρό, όπως πολύ συχνά συµβαίνει, θα χάνει τη φοιτητική του ιδιότητα για δύο χρόνια, µε αποτέλεσµα να µην µπορεί να ολοκληρώσει τις σπουδές του, ενώ, αν καταδικαστεί για κάποιο αδίκηµα, θα διαγράφεται, χάνοντας οριστικά το πτυχίο του. Προφανώς, «λεπτοµέρειες» όπως το τεκµήριο αθωότητας ή το γεγονός ότι το δικαίωµα στην εκπαίδευση δεν έχει ποτέ τεθεί υπό αµφισβήτηση, ακόµα και για καταδικασµένους για τα πιο βαριά εγκλήµατα, δεν απασχολούν την κυβέρνηση. Εποµένως, αν κανείς είναι κρατούµενος βαρύ έγκληµα, θα έχει πρόσβαση στην εκπαίδευση, αφού -σωστά- η εκπαίδευση αναγνωρίζεται ως καθοριστικός τρόπος επανένταξης στην κοινωνία. Αν κανείς όµως είναι φοιτητής και καταδικαστεί για κάποιο απροσδιόριστο αδίκηµα, τότε η προοπτική και το µέλλον του θα καταστραφούν οριστικά. Αντίστοιχα, ακόµα και αν είναι κατηγορούµενος – άρα αθώος µέχρι αποδείξεως του εναντίου, αφού δύο χρόνια καθυστέρησης των σπουδών, ιδιαίτερα στις σηµερινές συνθήκες, µπορεί να έχουν µη αναστρέψιµες συνέπειες.
Και οι λοιπές εξαγγελίες, όµως, καταλήγουν σε πανεπιστήµια – στρατώνες. Όποιος θέλει να παρακολουθήσει τις πανεπιστηµιακές διαλέξεις, πολιτικές ή πολιτιστικές εκδηλώσεις µέσα στα πανεπιστήµια, ή ακόµα και να χρησιµοποιήσει τις πανεπιστηµιουπόλεις, που είναι από τους τελευταίους ελεύθερους χώρους που έχουν αποµείνει, για άσκηση ή αναψυχή, δεν θα έχει αυτή τη δυνατότητα. Όσο για τους ίδιους τους φοιτητές, θα καταγράφεται η είσοδος, η έξοδος και η δραστηριότητά τους µέσα στις σχολές.
Παραλογισµός
Πρόκειται για απόλυτο παραλογισµό, για µέτρα που δεν επιχείρησε να λάβει ούτε η δικτατορία και δεν υπάρχουν πουθενά στον κόσµο. Οι στόχοι της κυβέρνησης δεν κρύβονται. Από την αρχή της θητείας της, οι µόνοι που σταµάτησαν επανειληµµένα τον κυβερνητικό αυταρχισµό, είναι οι φοιτητές. Αν σήµερα µπορούµε ακόµα ελεύθερα να διαδηλώνουµε, να έχουµε πανεπιστήµια χωρίς µόνιµη παρουσία και βιαιότητες της αστυνοµίας, το χρωστάµε στο φοιτητικό κίνηµα. Αν µπορούν να αµφισβητηθούν οι συνταγµατικές εκτροπές και τα ιδιωτικά πανεπιστήµια, το οφείλουµε στους αγώνες των φοιτητών. Αυτό είναι το πρόβληµα της ΝΔ, που θέλει να εξαφανίσει τον µόνο σταθερό θύλακα αντίστασης στην πολιτική της.
Μαζί µε την πανεπιστηµιακή κοινότητα, έχουµε υποχρέωση να αντισταθούµε στην αγριότητα που επιχειρεί η κυβέρνηση για να τονώσει το ακροδεξιό, αυταρχικό της προφίλ και να ταΐσει το ακροατήριό της «νόµο και τάξη». Αλλά και να υπερασπιστούµε το δηµόσιο, ελεύθερο πανεπιστήµιο που λοιδορείται, πλήττεται και απειλείται συνεχώς, την ίδια ώρα που τα ακαδηµαϊκά και ερευνητικά του αποτελέσµατα αναγνωρίζονται όχι µόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς.
