Tης Μαριάνας Τσίχλη *
Το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, η δημόσια συζήτηση γύρω από αυτό και η κυβερνητική διαχείρισή του ανοίγουν πολλά ζητήματα που συμπυκνώνουν το προφίλ της ακροδεξιάς – ακροκεντρώας διακυβέρνησης της ΝΔ του Μητσοτάκη.
Οι διατάξεις του είναι κόλαφος για τα ιδεολογήματα που καλλιέργησε η ίδια η κυβέρνηση για να νομιμοποιήσει την ακραία πολιτική της. Ποιος θυμάται τον κοινωνικό αυτοματισμό που τροφοδοτούσε η κα Κεραμέως ως Υπουργός Παιδείας, για να νομιμοποιήσει ιδεολογικά την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, όταν έβγαζε άχρηστα δεκάδες χιλιάδες παιδιά, τα οποία όχι μόνο πέταξε έξω από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά και τα μετέτρεψε σε αποδιοπομπαίο τράγο του κλαμπ των «αρίστων»; Σήμερα ο Κ. Πιερρακάκης, με το νομοσχέδιο που επιτρέπει την εισαγωγή στην ιδιωτική Ιατρική με 9.600 μόρια έναντι των 19.000 του δημοσίου πανεπιστημίου, επιβεβαιώνει ότι η «αριστεία» μετριέται με το βάρος του πορτοφολιού. Ποιος λαμβάνει σοβαρά υπόψη τα φληναφήματα περί αυστηρών κριτηρίων, όταν θα αρκεί μια σύμβαση franchising, ίδια ακριβώς με αυτές των κολλεγίων του «σκόιλ ελικικού», και ένας τυπικός έλεγχος από την ΕΘΑΑΕ για να ανοίξει «πανεπιστήμιο» όποιος θέλει να κάνει μια γρήγορη αρπαχτή;
Η δημόσια παιδεία, όπως και η υγεία και άλλα κοινωνικά αγαθά, «σχετικοποιείται», υποβαθμίζεται και λοιδορείται συστηματικά, για να εξυπηρετηθεί η στόχευση της αντικατάστασης κάθε εξασφαλισμένου δικαιώματος από τα εμπορικά προϊόντα των ιδιωτών παρόχων. Η αγορά, ο ανταγωνισμός που η κυβέρνηση αποθεώνει και οδήγησε σε τραγωδίες, όπως το κρατικό έγκλημα των Τεμπών, από το οποίο τώρα κλείνει ακριβώς ένας χρόνος, πρέπει να κυριαρχήσει, ακόμα και αν οδηγήσει σε νέες τραγωδίες και συνολική υποβάθμιση. Γιατί ποιος θα εμπιστευτεί αποφοίτους από μία κατ’ όνομα μόνο τριτοβάθμια ιδιωτική εκπαίδευση που επί της ουσίας θα είναι εμπόριο πτυχίων, για να παρέχουν κρίσιμες κοινωνικές υπηρεσίες γιατρών, μηχανικών κ.ο.κ.;
Ταυτόχρονα, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των άμεσα ενδιαφερόμενων, δηλαδή της νεολαίας και της ακαδημαϊκής κοινότητας είναι αντίθετη στο νομοσχέδιο, πλειάδα συνταγματολόγων, νομικών, δικαστών, θεσμικών οργάνων, το καταγγέλλουν ως αντισυνταγματικό, η πλειοψηφία των μεγάλων ΜΜΕ, με όρους πρωτοφανείς για την περίοδο μετά τη χούντα, αλλά και για οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης, όχι απλώς αποσιωπούν οποιαδήποτε άλλη άποψη, αλλά χυδαιολογούν, τρομοκρατούν και διαστρεβλώνουν σε καθημερινή βάση. Η αντιμετώπιση αυτή απέτυχε να κάμψει τον αγώνα του φοιτητικού κινήματος και της ακαδημαϊκής κοινότητας και να πείσει οποιονδήποτε πλην του εκλογικού μπλοκ της κυβέρνησης και τμημάτων του ακροδεξιού ακροατηρίου.
Έτσι, η επόμενη «λύση» είναι η καταστολή. Βροχή εισαγγελικών παρεμβάσεων απέναντι σε φοιτητές και καθηγητές, έφοδοι των ΜΑΤ σε πανεπιστημιακά ιδρύματα, συλλήψεις φοιτητών, ποινικοποίηση των συνδικαλιστικών πρακτικών που φτάνει μέχρι και το σημείο της θέσης συνδικαλιστή διοικητικού υπαλλήλου σε αναστολή καθηκόντων επειδή συμμετείχε σε συμβολική κινητοποίηση. Μάλιστα, η κυβέρνηση προετοιμάζει τους όρους ακόμα μεγαλύτερου αυταρχισμού, καταθέτοντας τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, εμπνευσμένες από μαύρες εποχές. Οι ρυθμίσεις ποινικοποιούν ακόμα και τις απλές διαμαρτυρίες δίπλα σε νοσηλευτικά ιδρύματα ή σχολεία, μετατρέπουν την αναστολή της ποινής σε εξαίρεση, αντί για κανόνα, εξαιρούν τους αστυνομικούς από την υποχρέωση κατάθεσης στο ακροατήριο των ποινικών δικαστηρίων. Για να το πούμε απλά με ένα παράδειγμα, όποιος συμμετέχει σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας δίπλα σε σχολείο, θα κινδυνεύει να βρεθεί άμεσα στη φυλακή, με μόνη απόδειξη την ψευδή γραπτή κατάθεση κάποιου αστυνομικού (κάτι που συμβαίνει κατά κόρον), χωρίς καν αυτός να εμφανιστεί στο δικαστήριο και, επομένως, χωρίς τη δυνατότητα να αντεξεταστεί από την υπεράσπιση.
Αν σε όλα αυτά συνυπολογιστεί η ελαφρότητα με την οποία η κυβέρνηση, έμπλεη αλαζονείας και αυταρχισμού, επιχειρεί να πετάξει στα σκουπίδια ρητές συνταγματικές διατάξεις, γίνεται προφανές ότι κινδυνεύουμε να βρεθούμε μπροστά σε επικίνδυνες συνθήκες που σε τίποτα δεν θα θυμίζουν ακόμα και την σχετικοποιημένη «δημοκρατία» που θεωρούσαμε αυτονόητη.
Η κυβέρνηση της ΝΔ πρέπει να φάει ένα γερό χαστούκι για τις άνευ προηγουμένου μεθοδεύσεις της. Η φοιτητική νεολαία υψώνει ανάστημα, παρά τις απειλές, την τρομοκρατία, τον χλευασμό, την άμεση καταστολή. Ο αγώνας, σε αυτές τις συνθήκες, ξεπερνάει ακόμα και τη μάχη για το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο και γίνεται αγώνας απέναντι στον πλήρη εξευτελισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και στην αυταρχική διολίσθηση. Σε αυτή τη μάχη πρέπει να είμαστε παρόντες.
* Γραμματέας Λαϊκής Ενότητας – Ανυπότακτη Αριστερά
