Οποιος επιχειρήσει να κατανοήσει τη δηµοσκοπική υποχώρηση της Νέας Δηµοκρατίας µε όρους καθαρά και αµιγώς πολιτικούς δεν πρόκειται να καταφέρει. Πρέπει να βάλει στο µικροσκόπιο συγκεκριµένα προβλήµατα που ταλαιπωρούν και φοβίζουν την κοινωνία. Οι πληγές είναι βαθιές, χαίνουσες και δεν πρόκειται να αλλάξουν όσο η κυβέρνηση επιµένει στις ίδιες πολιτικές για την ακρίβεια, την εγκληµατικότητα και την ασφάλεια των πολιτών, την οικονοµία, την υγεία, την παιδεία, ακόµα και την εξωτερική πολιτική. Το τελευταίο θέµα µπορεί να θεωρηθεί έκπληξη, αφού συνήθως οι κυβερνήσεις δεν είχαν µεγάλα δηµοσκοπικά προβλήµατα µε την εξωτερική πολιτική.
Ο µόνος τοµέας που οι θετικές γνώµες υπερτερούν των αρνητικών είναι η Αµυνα της χώρας, όπου το 53,9% την αξιολογεί θετικά και αρνητικά το 40,2%, ποσοστό αρνητικών εκτιµήσεων που δεν µπορεί κανείς να το χαρακτηρίσει ως αµελητέο. Το αντίθετο µάλιστα.
Αρνητικές γνώµες
Αναλυτικά οι αρνητικές γνώµες σύµφωνα µε δηµοσκόπηση της Interview για την εβδοµάδα που πέρασε είναι 77,3% για την προστασία του πολίτη, που σηµαίνει ότι υπάρχει διάχυτη ανασφάλεια από τη δράση των εγκληµατικών στοιχείων. Οι πολίτες αισθάνονται ανασφαλείς και απροστάτευτοι από την αστυνοµία. Λογικό από τη στιγµή που δεν περνάει µέρα χωρίς να υπάρξει εγκληµατική ενέργεια, ενώ έχουν αποκαλυφθεί και υποθέσεις για συνεργασία αστυνοµικών µε εγκληµατίες, που αποτελεί πλήγµα για το κύρος του αστυνοµικού σώµατος.
Στη δεύτερη θέση εντοπίζονται η εργασία, οι συντάξεις και το ασφαλιστικό µε 74,5%, που ενδεχοµένως αποτελεί και τη µεγαλύτερη πληγή για την κυβέρνηση, η οποία επιχειρεί µε θετικό αφήγηµα να πείσει τους πολίτες ότι όλα βαίνουν καλώς. Αλλά δεν τα καταφέρνει από τη στιγµή που για ένα πολύ µεγάλο αριθµό πολιτών το εισόδηµα από εργασία ή σύνταξη δεν φτάνει για να βγάλει το µήνα.
Εξάλλου, αρνητική είναι η αξιολόγηση και για την ίδια την οικονοµία σε γενικές γραµµές, αφού το 72,6% αξιολογεί αρνητικά τις κυβερνητικές επιδόσεις, κάνοντας κοµµάτια και θρύψαλα το προαναφερόµενο αφήγηµα της επιτυχίας.
Το παζλ των αρνητικών αξιολογήσεων συνεχίζεται µε 72% στην υγεία και 69,3% στην παιδεία.
Και για να µην έχετε καµία αµφιβολία θα παραθέσουµε τους δείκτες αισιοδοξίας και συγκεκριµένα στο ερώτηµα «πώς πιστεύετε ότι πάνε τα πράγµατα γενικά στη χώρα µας», το 62% απαντά «Πολύ άσχηµα-Αρκετά άσχηµα», ενώ το 11,2% απαντά «Πολύ καλά-Αρκετά καλά». Δηλαδή µόνο ένας στους δέκα υποστηρίζει ότι το κυβερνητικό καράβι αρµενίζει πρίµα. Οι πολλοί υποστηρίζουν ότι στραβά αρµενίζουµε. Και δεν έχουν άδικο.
Το ερώτηµα
Ασφαλώς θα θέσετε το λογικό ερώτηµα γιατί δεν υπάρχει µεγαλύτερη πτώση της ΝΔ και άνοδος των άλλων κοµµάτων. Η απάντηση έχει δοθεί από άλλες έρευνες στο πρόσφατο παρελθόν. Η αντιπολίτευση είναι κατακερµατισµένη, αδύναµη και δεν έχει εκφράσει µία πειστική εναλλακτική πρόταση, την οποία µπορούν να υιοθετήσουν οι πολίτες.
Αν και όταν αυτό συµβεί και προβάλει ένας αξιόπιστος πόλος και ένας αξιόπιστος, δυναµικός και πειστικός ηγέτης, τότε οι εξελίξεις θα επιταχυνθούν.
Προς το παρόν το µόνο κόµµα που δηµοσκοπικά µπορεί ελπίζει είναι το ΠΑΣΟΚ, που η διαφορά του από τη ΝΔ είναι µονοψήφια.
Η απάντηση στο ερώτηµα της δράσης της αντιπολίτευσης ως εναλλακτικής κυβερνητικής προοπτικής θα µπορούσε να δοθεί όχι µόνο από ένα κόµµα, αλλά τη συνεργασία κοµµάτων. Την δίνουν οι πολίτες στις «Τάσεις της MRB» µε ποσοστό 52,2% να εκφράζουν την άποψη ότι τα κόµµατα της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς πρέπει να συνεργαστούν προκειµένου να κάνουν αποτελεσµατική αντιπολίτευση στη ΝΔ και να διεκδικήσουν τη νίκη στις επόµενες εκλογές.
Προς το παρόν το πεδίο και οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές, αφού τα κόµµατα της αντιπολίτευσης δεν συµφωνούν πως η συνεργασία είναι το αντίπαλο δέος στη Νέα Δηµοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Αντιπολίτευση
Το µεν ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη πιστεύει και αυτός είναι ο στόχος του, πως µπορεί να αποτελέσει την εναλλακτική δύναµη διακυβέρνησης της χώρας. Προς το παρόν οι δηµοσκοπήσεις µπορεί να µην το επιβεβαιώνουν πλήρως, ωστόσο µήνα µε το µήνα τα ποσοστά του ενισχύονται και η ψαλίδα µε τη Νέα Δηµοκρατία κλείνει. Στις «Τάσεις της MRB» η ψαλίδα έχει υποχωρήσει στο 8,7%, στην πρόθεση ψήφου (22,9% η ΝΔ, 14,2% το ΠΑΣΟΚ).
Οµως, όλες οι τελευταίες δηµοσκοπήσεις αποκαλύπτουν πως όποιος κι αν κόψει πρώτος το νήµα, δεν θα µπορέσει να σχηµατίσει αυτοδύναµη κυβέρνηση. Θα πρέπει να αναζητήσει έναν ή ακόµα και δύο (ανάλογα µε τη δηµοσκόπηση) κυβερνητικούς εταίρους για να πετύχει τον µαγικό αριθµό των 151 εδρών στη Βουλή. Ανάλογα µε τον αριθµό των κοµµάτων που θα µπουν στη Βουλή και τα ποσοστά εκείνων που θα µείνουν εκτός η αυτοδυναµία απαιτεί 36% ως 38,5%. Και όπως γίνεται αντιληπτό αποτελεί «όνειρο θερινής νυκτός».
Εδώ υπεισέρχεται ένα ακόµα εύρηµα από τις «Τάσεις της MRB». Πρόκειται για τη συνεργασία των κοµµάτων της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς. Πλειοψηφική είναι η επιλογή στο Κέντρο (50,1%), στην Αριστερά (56,1%), αλλά εκείνο το ποσοστό που πραγµατικά εκπλήσσει είναι όσων δηλώνουν ότι η πολιτική τους τοποθέτηση είναι στην Κεντροαριστερά, αφού το 72,5% δηλώνουν ότι τάσσονται υπέρ της συνεργασίας.
Μάλιστα, ξεκαθαρίζουν ότι στη συνεργασία δεν θέλουν να συµµετάσχουν όλα τα κόµµατα του χώρου. Οι περισσότεροι θέλουν συνεργασία ανάµεσα στο ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά. Για τα υπόλοιπα κόµµατα η άρνηση υπερτερεί της κατάφασης. Αλλά µην φανταστεί πως και γι΄ αυτά τα τρία κόµµατα υπάρχει συντριπτική πλειοψηφία για τη συµµετοχή στο νέο φορέα, αφού µόνο 53,9% πιστεύουν ότι πρέπει να συµµετάσχει ο ΣΥΡΙΖΑ, το 44,7% λένε «ναι» στη συµµετοχή του ΠΑΣΟΚ και το 44,5% θεωρούν ότι πρέπει σε αυτό το εγχείρηµα να µπει η Νέα Αριστερά.
Οι θετικές γνώµες των πολιτών υπέρ της συνεργασίας µπορεί να είναι περισσότερες, ωστόσο δεν συνιστούν ασφυκτική πίεση προς τα κόµµατα να καθίσουν στο τραπέζι. Αν τα κόµµατα επιθυµούν να πείσουν πολύ περισσότερους πολίτες τους εµπιστευτούν οφείλουν να ακολουθήσουν και τις ανάλογες πολιτικές. Αλλά τέτοιες ολοκληρωµένες και πειστικές προγραµµατικές προτάσεις προς το παρόν δεν υπάρχουν στον ορίζοντα.
