Tου ΜΑΚΗ ΚΟΨΙΔΗ *
Φαιά Ευρώπη. Είναι μπροστά μας. Έρχεται. Νεοφιλελευθερισμός και ξενοφοβία στρώνουν το έδαφος στην Ακροδεξιά να κάνει ένα νέο άλμα. Ένα ρεύμα που ήδη έχει διεισδύσει σε ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Η Μελόνι στην Ιταλία δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα. Ακόμα και στο άντρο της σοσιαλδημοκρατίας, την Σουηδία, η ακροδεξιά συμμετέχει στην κυβέρνηση. Το VOX στην Ισπανία κερδίζει έδαφος. Στην Πορτογαλία το αντίστοιχο κόμμα βγήκε από τον λήθαργο και απειλεί με σημαντική παρουσία στην πολιτική σκηνή. Το AFD στην Γερμανία επελαύνει όπως και η ακροδεξιά στην Ολλανδία. Και αυτά είναι μόνο κάποια παραδείγματα. Στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης η μία μετά την άλλη ακολουθούν την πεπατημένη του Ορμπαν.
Πρέπει να είναι καθαρό ότι όσο δεν αλλάζουν οι πολιτικές της ΕΕ και των κυβερνήσεων της γηραιάς ηπείρου, η ακροδεξιά θα κερδίζει έδαφος. Σε αυτές τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές βρίσκεται η βασική αιτία. Υπάρχει όμως και μία άλλη σοβαρή αιτία. Πρόκειται για την κατάσταση της ευρωπαϊκής Αριστεράς. Από την μια ένας άκρατος μαξιμαλισμός, όπως στην Πορτογαλία, την οδηγεί στη συρρίκνωση μετά το σπάσιμο της συμμαχίας με τους Σοσιαλιστές. Από την άλλη οι εσωτερικές έριδες την ακινητοποιούν ή την οδηγούν και σε διασπάσεις όπως έγινε πρόσφατα στο Die Linke στην Γερμανία. Σε κάθε περίπτωση η αριστερά έχει πάρει την κατιούσα με μοναδική εξαίρεση ίσως την Ισπανία και την Ιρλανδία.
Έχουμε μία φθίνουσα πορεία της αριστεράς που συνοδεύεται με γενικότερη πολυδιάσπαση των προοδευτικών δυνάμεων. Πολυδιάσπαση αντί συνεργασίας. Όταν είναι καθαρό στον κάθε ένα ότι μόνο η συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων και κυρίως Σοσιαλιστών, Αριστεράς και Οικολογίας μπορεί όχι μόνο να ακυρώσει την πορεία της ακροδεξιάς αλλά και να δημιουργήσει προϋποθέσεις για ήττα της Δεξιάς που κυριαρχεί στην ήπειρο.
Το ερώτημα αν είναι δυνατή η συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων, όπως συμβαίνει στην Ισπανία και μάλιστα σε κυβερνητικό επίπεδο, πρέπει να απαντηθεί σε κάθε χώρα χωριστά.
Στην Ελλάδα μέχρι στιγμής ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ είναι κατηγορηματικά στο όχι. Τόσο προεκλογικά όταν αντί να συζητήσουν την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για προοδευτική διακυβέρνηση, εξαπέλυσαν συνεχεία επιθέσεις, όσο και στην παρούσα φάση. Το ΚΚΕ εξακολουθεί να θεωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ κύριο εχθρό του ενώ το ΠΑΣΟΚ ασχολείται με το πως θα προσπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ και θα καταλάβει την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και οι δύο αυτές δυνάμεις δουλεύουν αντικειμενικά για την μακροημέρευση του Μητσοτάκη.
Με δεδομένη την στάση αυτών των δυνάμεων είναι απολύτως αναγκαίο ο ΣΥΡΙΖΑ να ενισχυθεί αποφασιστικά στις ευρωεκλογές και να αναδειχθεί ως ο ισχυρός πόλος των προοδευτικών δυνάμεων. Μόνο έτσι μπορεί στο μέλλον να προωθηθεί η προοδευτική συνεργασία. Συνεργασία στο μέλλον προοδευτική αντεπίθεση τώρα.
* Mέλος της Κεντρικής Επιτροπής
του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
