Tου ΜΑΚΗ ΚΟΨΙΔH *
Σε μία φάση που η Αριστερά υποχωρεί στην Ευρώπη, είναι λογικό να υπάρχουν αναζητήσεις σχετικά με την ταυτότητα της Αριστεράς. Οι εναλλακτικές γραμμές, οι κινήσεις, οι προβληματισμοί όπως στους Podemos αλλά και οι διασπάσεις όπως στο De Linke εντάσσονται σε αυτές τις αναζητήσεις και αποτελούν αποτυπώματα της φθοράς. Στα πλαίσια αυτών των προβληματισμών κινείται και η πρόταση Ραγκούση, Ζαχαριάδη και Θεοχαρόπουλου.
Η πρόταση να ενταχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην ομάδα Σοσιαλιστών και Δημοκρατών του Ευρωκοινοβουλίου και η εγκατάλειψη της ομάδας της Αριστεράς ουσιαστικά ζητά την αναθεώρηση της ταυτότητας του κόμματος. Όχι της ταυτότητας με τα «αριστερόμετρα» και τις ιδεολογικές αγκυλώσεις του παρελθόντος που είχαν καθηλώσει το κόμμα. Αλλά της ταυτότητας της Σύγχρονης Αριστεράς. Της ταυτότητας δηλαδή όπως αυτή διατυπώθηκε με σαφήνεια στο πρόσφατο παρελθόν από τον Αλέξη Τσίπρα: Της ταυτότητας που διαπερνά η διεύρυνση και ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε Σύγχρονη Αριστερά. Μιας Αριστεράς που απευθύνεται, αγκαλιάζει και συσπειρώνει πολίτες από την ριζοσπαστική αριστερά μέχρι το προοδευτικό κέντρο. Το στίγμα είναι σαφές, όπως και το περιεχόμενο της ταυτότητας για την οποία παλεύουμε. Μιας ταυτότητας που θεωρεί ότι η αντιμετώπιση της δεξιάς κυριαρχίας προϋποθέτει την συμμαχία και συνεργασία με την κεντροαριστερά και τους Σοσιαλιστές αλλά όχι την ένταξη σε αυτό το πολιτικό ρεύμα.
Η εκτίμηση των τριών συντρόφων ότι οι εκλογικές μάχες δεν θα κριθούν στο έδαφος της ριζοσπαστικής Αριστεράς αλλά στο έδαφος της κεντροαριστεράς είναι σωστή. Όμως η Σύγχρονη Αριστερά δεν είναι απλά η ριζοσπαστική αριστερά. Είναι και η κεντροαριστερά. Είναι και οι δημοκράτες πολίτες που αποστρέφονται το καθεστώς Μητσοτάκη και αναζητούν μία πειστική εναλλακτική πρόταση. Αυτή είναι η ουσία του μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Με αυτό το πρίσμα η πρόταση για ένταξη στην ομάδα των Σοσιαλιστών αποτελεί ενσωμάτωση στην σοσιαλδημοκρατία που αποτελεί το κυρίαρχο ιδεολογικό υπόβαθρο της ομάδας Δημοκρατών, Σοσιαλιστών.
Άλλο πράγμα η συνεργασία και εντελώς διαφορετικό η ενσωμάτωση.
Συνεργασία λοιπόν με τους σοσιαλιστές και την σοσιαλδημοκρατία. Την αριστερά και προοδευτική σοσιαλδημοκρατία. Τους σοσιαλδημοκράτες όπως ο Σάντσεθ και ο Νούνες που βλέπουν αριστερά και συνεργάζονται με αριστερές δυνάμεις. Όπως στην Ισπανία και μέχρι πρόσφατα στην Πορτογαλία που η συμμαχία διαλύθηκε με ευθύνη των κομμάτων της Αριστεράς. Δεν μπορεί δηλαδή να εννοηθεί συνεργασία με σοσιαλδημοκράτες που βλέπουν δεξιά και στηρίζουν δεξιές επιλογές. Όπως και ηγεσίες όπως το ΠΑΣΟΚ που θεωρούν κύριο αντίπαλο τον ΣΥΡΙΖΑ προσπαθώντας να αλλάξουν συσχετισμούς στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο προς τέρψη του Μητσοτάκη.
Η υπέρβαση της παρωχημένης Αριστεράς γίνεται με τη Σύγχρονη Αριστερά και όχι με την ένταξή της στη σοσιαλδημοκρατία.
* Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής
του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
