Συνέντευξη στη ΣΟΦΙΑ ΛΙΑΚΟΥ
Καθολικό είναι το αίτηµα για δικαιοσύνη στην τραγωδία των Τεµπών τονίζει ο Γραµµατέας της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, Κυριαζής Σωτηρίου και ασκεί σκληρή κριτική σε κάποιους χώρους -όπως λέει- που επέλεξαν να µετατρέψουν το χαµό 57 συνανθρώπων µας σε πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης και να διασπείρουν θεωρίες. Ο Γραµµατέας της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ επισηµαίνει ότι η κυβέρνηση προχωρά όλο και πιο γρήγορα και αποτελεσµατικά τις µεταρρυθµίσεις για τις οποίες είχε δεσµευτεί και σηµειώνει πως αυτό αναγνωρίζεται από τους πολίτες
»Σας προβληµατίζει ως νέο άν-θρωπο η σκληρή πολιτική αντιπαράθεση για την τραγωδία των Τεµπών;
Νοµίζω πως δεν εκφράζει κανέναν «κανονικό» άνθρωπο, πόσo µάλλον έναν νέο άνθρωπο, η τοξικότητα που κατά καιρούς έχουµε δει να µονοπωλεί την πολιτική ζωή του τόπου. Η τραγωδία των Τεµπών ήταν ένα δυστύχηµα που µας σόκαρε, µας συγκλόνισε και πραγµατικά πλήγωσε ολόκληρη την κοινωνία βαθιά. Ποιος από όλους εµάς που επιστρέφουµε στα σπίτια µας µε αυτό το τρένο δεν θέλει να αποδοθεί δικαιοσύνη; Είναι «δολοφόνοι» όλα αυτά τα παιδιά που έτυχε να ασχολούνται µε τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, όπως µας αποκαλούσαν ρυθµικά µέλη αριστερών φοιτητικών παρατάξεων µέσα στις Γενικές Συνελεύσεις; Δεν νοµίζω.
Το αίτηµα για δικαιοσύνη είναι καθολικό. Και το έχουµε εκφράσει µε όποιο τρόπο µπορούµε από την πρώτη στιγµή. Όµως τη δικαιοσύνη την αποδίδει η ίδια η δικαιοσύνη και αυτό θα έπρεπε να γίνεται αντιληπτό από όλους τους χώρους του πολιτικού συστήµατος. Αντιθέτως κάποιοι χώροι επέλεξαν να µετατρέψουν τον χαµό 57 συνανθρώπων µας σε πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, να παρεµβαίνουν συνεχώς στο έργο της δικαιοσύνης και να διασπείρουν θεωρίες χωρίς εξακριβωµένα στοιχεία. Δυστυχώς κάτι τέτοιο πιο πολύ αποµακρύνει έναν νέο από την πολιτική, παρά τον φέρνει πιο κοντά.
Δικό µας χρέος λοιπόν ως νέοι άνθρωποι, είναι να συµβάλλουµε ώστε το «ποτέ ξανά» να γίνει πράξη. Μέσα από συγκεκριµένες προτάσεις και την όποια γνώση φέρουµε ως αυριανοί επιστήµονες, να συνεισφέρουµε σε όλη αυτή την τεράστια προσπάθεια που γίνεται για ασφαλείς σιδηροδρόµους και Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
»Αισθάνεστε ότι η κυβέρνηση σηµειώνει µια πολιτική φθορά όπως έδειξαν οι ευρωεκλογές αλλά και τα στοιχεία των πρόσφατων δηµοσκοπήσεων που απέχουν σηµαντικά από το 41% που είχε λάβει η ΝΔ στις εκλογές του 2023;
Θεωρώ πως το µήνυµα που έστειλαν οι πολίτες στις Ευρωεκλογές ήταν σαφές. Να προχωρήσει η κυβέρνηση πιο γρήγορα και πιο αποτελεσµατικά όλες αυτές τις µεταρρυθµίσεις για τις οποίες προεκλογικά είχε δεσµευτεί. Κάτι το οποίο ήδη κάνει, αφού έχει περάσει ένα ικανοποιητικό διάστηµα από τις Ευρωεκλογές και η κυβέρνηση αποδεικνύει καθηµερινά πως πρώτον ακούει τους πολίτες και δεύτερον δεν φοβάται να παραδεχτεί τα λάθη της ή ενδεχόµενες αστοχίες.
Αποτελεί προσωπική επιτυχία του Κυριάκου Μητσοτάκη πως σε ασταθείς καιρούς για το παγκόσµιο πολιτικό στερέωµα, η Ελλάδα αποτελεί έναν πυλώνα σταθερότητας, έναν ισχυρό συνοµιλητή και µία χώρα η οποία συνεχώς βελτιώνεται σε όλα τα πεδία. Και αυτό θεωρώ πως στο τέλος της ηµέρας αναγνωρίζεται από τους πολίτες, αν κρίνουµε µάλιστα και από τις τελευταίες δηµοσκοπήσεις που τοποθετούν τη Νέα Δηµοκρατία πολύ πιο πάνω από το δεύτερο κόµµα, µε ποσοστό µάλιστα µεγαλύτερο του 30%. Σε κάθε περίπτωση µας χαροποιεί ότι οι παρεµβάσεις που γίνονται είναι συνεχείς και στοχευµένες και αυτή νοµίζω πως είναι και η ουσία. Να γίνεται η ζωή του πολίτη σταθερά, κάθε µέρα λίγο καλύτερη.
»Τελικά δεν προχώρησε η ιστορία µε την πανεπιστηµιακή αστυνοµία. Πώς βλέπετε τα µέτρα που προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση για την ασφάλεια των πανεπιστηµίων αλλά και τη στάση των πρυτάνεων;
Πράγµατι η Πανεπιστηµιακή αστυνοµία δεν ήταν ένα µέτρο το οποίο πέτυχε το σκοπό του. Και δυστυχώς η ανοµία µέσα στα Πανεπιστήµια είναι ένα ζήτηµα που τα ίδια τα γεγονότα µας υπενθυµίζουν πως δεν έχουµε τελειώσει. Είδαµε δυστυχώς το περιστατικό στη Νοµική και τον χτυπηµένο φοιτητή και λίγες ηµέρες µετά το περιστατικό µε την εργαζόµενη στο Μετσόβιο. Δεν είναι τα µοναδικά περιστατικά, όµως κάποιες φορές δεν παίρνουν την ίδια δηµοσιότητα. Και αυτούς τους ανθρώπους πρέπει επιτέλους κάποιος να τους προστατεύσει. Άρα τα µέτρα που ανακοινώθηκαν και έρχονται να ενισχύσουν το νόµο που ψηφίστηκε για το άσυλο το 2019, ο οποίος δεν πρέπει να ξεχνάµε πως έχει επιτελέσει σπουδαίο ρόλο στο να µπορεί η αστυνοµία να παρεµβαίνει και το κάνει, ναι, ορθώς λαµβάνονται. Κανένα από αυτά δεν είναι παράλογο όπως κάποιοι προσπαθούν να παρουσιάσουν.
Τα µέτρα που έχουν εξαγγελθεί είναι µάλιστα στην ίδια κατεύθυνση µε τις προτάσεις που ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ έχουµε καταθέσει τόσο στην ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, όσο και σε αυτή του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Η ψηφιακή κάρτα εισόδου άλλωστε και τα Τουρνικέ είναι πράγµατα αυτονόητα για την είσοδο των φοιτητών σε αντίστοιχα Πανεπιστήµια του εξωτερικού. Η σύγκριση µάλιστα που γίνεται µε τα γήπεδα δεν γίνεται τυχαία, αφού έχουν αποτελέσει διαχρονικά ένα πεδίο βίας, όµως τόσο µε τη βούληση των φιλάθλων, όσο και των οµάδων αυτό το µέτρο πέτυχε.
Εδώ συνεπώς έρχεται και η ευθύνη των Διοικήσεων. Γιατί έχουµε δει Διοικήσεις που εφαρµόζουν το νόµο αποτελώντας σύµµαχο για την πολιτεία, αλλά και Διοικήσεις να λειτουργούν µε όρους «εµάς µη µας ανακατεύετε».
Έχει έρθει η ώρα λοιπόν να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Η ασφάλεια των φοιτητών δεν είναι παιχνίδι και αυτό οφείλει να αποτελεί κοινό τόπο για ολόκληρο το πολιτικό σύστηµα. Ας κοιτάξουµε λοιπόν την ουσία και ας αφήσουµε για λίγο ή µάλλον για πολύ, την µικροπολιτική.
»Ποιο είναι το αποτύπωµα των φετινών φοιτητικών εκλογών;
Οι φοιτητές µέσα από την ψήφο τους έστειλαν τη δική τους απάντηση για όσα συµβαίνουν µέσα στα ελληνικά Πανεπιστήµια. Με την ψήφο τους στη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, η οποία αναδείχθηκε για 38η χρονιά πρώτη δύναµη µε ποσοστό 40%, άφησαν στο «διαβάστηκε», το οποίο µάλιστα ήταν και το σύνθηµα της προεκλογικής µας καµπάνιας, όλους όσους µιλούν για τα Πανεπιστήµια χωρίς ουσιαστικές προτάσεις για αυτά. Απεδείχθη και φέτος, πως τους φοιτητές τους εκπροσωπούν πραγµατικά, µόνο όσοι απαντούν µε σοβαρότητα στα καθηµερινά τους προβλήµατα, γυρίζοντας την πλάτη σε αυτούς που πολύ εύστοχα καταδεικνύει το παρακάτω παράδειγµα «µιλάνε για σύγχρονες υποδοµές και µέσα σε ένα ανακαινισµένο αµφιθέατρο πηγαίνουν και γράφουν συνθήµατα».
