Η είδηση «χάθηκε», αλλά το μήνυμα εστάλη…

Υπό κανονικές συνθήκες, όταν η πρωτοκαθεδρία της «γαλάζιας»
φοιτητικής παράταξης, της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, στα Πανεπιστήμια, χάνεται
έπειτα από 35 ολόκληρα χρόνια, τότε αυτό αποτελείται «μεγάλη
είδηση». Δεν χρειάζεται να είναι κανείς, δηλαδή,
μπαρουτοκαπνισμένος δημοσιογράφος –ακόμη και ένας
ασκούμενος που ξεκινά τώρα το επάγγελμα καταλαβαίνει ότι αυτό
που έγινε την περασμένη εβδομάδα στα πανεπιστήμια όλης της
χώρας συνιστά είδηση. Και μάλιστα, είδηση πρώτου μεγέθους,
αφού η ΔΑΠ ήταν ο αδιαφιλονίκητος κυρίαρχος στα Πανεπιστήμια
χωρίς να «πληρώνει» ποτέ το κόστος της κυβερνητικής φθοράς
της ΝΔ –καθώς θριάμβευε κάθε φορά που η ΝΔ κυβερνούσε,
ανεξαρτήτως των κεντρικών πολιτικών συσχετισμών.

Αυτή τη φορά, λοιπόν, η «κόκκινη» Πανσπουδαστική» κατάφερε
να επικρατήσει της ΔΑΠ και η τράπουλα στα Πανεπιστήμια
ανακατεύτηκε. Ασφαλώς, μένει να φανεί αν αυτό θα συνεχιστεί,
καθώς για το αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών υπάρχουν δύο
ερμηνείες –χωρίς, ασφαλώς, η μία να αποκλείει την άλλη.
Όσοι θέλουν να αναγάγουν στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό την
απώλεια της πρωτιάς από την «γαλάζια» φοιτητική παράταξη,
επικαλούνται την «σφαγή» διαρκείας που διεκπεραιώνει σε βάρος
των εισακτέων κάθε χρονιάς η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως,
την υποβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων γενικώς, τα σχέδια
για αναστολή λειτουργίας τμημάτων και για «λουκέτα» παντού,
αλλά και το γεγονός οτι η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να
δυναμιτίσει την ατμόσφαιρα στα ακαδημαϊκά ιδρύματα, όπως
φάνηκε πρόσφατα και στο ΑΠΘ. Άλλωστε, είναι προφανές ότι οι
«πανεπιστημιακοί αστυνομικοί» θα αντιμετωπίσουν το λιγότερο
καχυποψία, όταν αναλάβουν υπηρεσία.

Η μία, λοιπόν, εκδοχή λέει ότι οι φοιτητές έστειλαν μήνυμα
αποδοκιμασίας της κυβερνητικής πολιτικής «μαυρίζοντας» τη ΔΑΠ.
Η άλλη εκδοχή, η πιο «αθώα», υποστηρίζει ότι επειδή οι εκλογές
έγιναν έπειτα από 3 χρόνια πανδημίας που η φυσική παρουσία
των φοιτητών στα αμφιθέατρα είχε περιοριστεί δραματικά και η
ΔΑΠ δεν μπορούσε να διοργανώσει τις εκδρομές στις οποίες…
ειδικεύεται ή να δίνει τις σημειώσεις και τα «σκονάκια» που
συνήθιζε, πλήρωσε στη φοιτητική κάλπη το ότι de facto λόγω
πανδημίας είχαν ατονήσει τα πελατειακά της δίκτυα.

Όπως και να έχει, όμως, είτε η επιλογή των φοιτητών είχε κίνητρα
«συνδικαλιστικά», είτε «κεντρικοπολιτικά», η είδηση παραμένει
πρώτου μεγέθους. Κι όσο κι αν η συντριπτική πλειονότητα των
ΜΜΕ επέλεξαν για μία ακόμη φορά να θυσιάσουν την
εναπομείνασα αξιοπιστία τους για να μην κακοκαρδίσουν την
κυβέρνηση, είναι προφανές ότι η είδηση «χάθηκε» μεν, το μήνυμα
εστάλη και παρελήφθη δε.