Από τότε που «έσκασε» το σκάνδαλο των υποκλοπών, πολλά,
μεγάλα και έγκυρα διεθνή ΜΜΕ έχουν επιφυλάξει σκληρή κριτική
στον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη και στον τρόπο που
διαχειρίζεται την υπόθεση. Μία από τις οξύτερες κριτικές που
έχουν δημοσιευθεί διαβάσαμε την περασμένη εβδομάδα στην
γερμανική επιθεώρηση Der Spiegel. Ο, απολύτως ενδεικτικός,
τίτλος του άρθρου ήταν «Ο δρόμος της Ελλάδας προς την
απολυταρχία». Το πόνημα υπέγραφε ο Maximilian Popp,
αναπληρωτής επικεφαλής του τμήματος εξωτερικών θεμάτων του
περιοδικού. Μεταξύ πολλών άλλων, ο εν λόγω διαπρεπής
δημοσιογράφος ανέφερε: «Ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης»,
γράφει, «παρουσιάζεται ως μεταρρυθμιστής που αναδιαρθρώνει
την Ελλάδα. Στην πραγματικότητα, κυβερνά όλο και περισσότερο
σαν απολυταρχικός. Η ΕΕ πρέπει να παρέμβει». Ο Maximilian
Popp, αναφερόμενος στις υποκλοπές, σχολιάζει ότι «η Ελλάδα
υπό τον Μητσοτάκη έχει μετατραπεί σε κράτος επιτήρησης».
Όλα τούτα ενόσω βλέπουμε ότι ακόμη και η αρμόδια επιτροπή του
Ευρωκοινοβουλίου άφησε στην άκρη την Πολωνία (ως…
αγιάτρευτη» περίπτωση) προκειμένου να ασχοληθεί με την
Ελλάδα, ενώ ευρωπαϊκοί κύκλοι εξηγούν την «σπουδή» τους να
ασχοληθούν με την υπόθεση λέγοντας ότι «ένας Όρμπαν φτάνει
στην Ευρώπη». Αυτό είναι το κλίμα που μπορεί να συναντήσει
κανείς στις Βρυξέλλες ακόμη και μιλώντας με στελέχη της ευρω-
Δεξιάς, του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος –άλλωστε και ο
Όρμπαν δεν ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ως κάποιος
ακραίος. Από το ΕΛΚ ξεκίνησε.
Μπορεί, δηλαδή, εδώ στο εσωτερικό οι διάφοροι
«προθυμογράφοι» να έχουν προεξοφλήσει ότι ο πρωθυπουργός
δεν ήξερε τίποτα και να υποβαθμίζουν την βαρύτητα του θέματος
να εγκαλείται ο επικεφαλής μίας κυβέρνησης ότι παρακολουθούσε
πολιτικούς του αντιπάλους, ωστόσο το θέμα παραμένει βαρύτατο
και «ταμπού» -τουλάχιστον, όταν μιλάμε για μία ευρωπαϊκή χώρα
και όχι για κάποια χώρα της Λατινικής Αμερικής ή των «βαθιών»
Βαλκανίων.
Ο τρόπος με τον οποίο τα διεθνή ΜΜΕ επικεντρώνουν την κριτική
τους στον Κυριάκο Μητσοτάκη προφανώς δεν δείχνει ότι ο
Guardian, το DerSpiegel, η Le Monde, το Politico κ.α. έγιναν…
ΣΥΡΙΖΑ. Απλώς, το θέμα είναι τόσο βαρύ, όσο εδώ κάποιοι
προσπαθούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε. Η διεθνής
κατακραυγή, μάλιστα, είναι τέτοια, που καταδεικνύει όχι μόνο ότι
για τον πρωθυπουργό τα πράγματα εφεξής δε θα έχουν καμία
σχέση με το παρελθόν, αλλά και κάτι ακόμη: ότι τα φημολογούμενα
κρυφά σχέδια Μητσοτάκη για μεταπήδησή του από την
πρωθυπουργία σε κάποια προβεβλημένη ευρωπαϊκή θέση, έχουν
χρεοκοπήσει.
