Η χώρα δεν µένει ακυβέρνητη επειδή ο κ. Μητσοτάκης θα απωλέσει την καρέκλα του

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΤΑΡΑΚΑ

Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ

Συνέντευξη στον ΑΛΦΟΝΣΟ ΒΙΤΑΛΗ

«Ο χειρισµός για το Μνηµείο του Άγνωστου Στρατιώτη είναι ο ορισµός του κυβερνητικού κυνισµού, του διχασµού αλλά και της ανικανότητας», επισηµαίνει η Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Χριστίνα Σταρακά. Προσθέτει πως «πλέον έχει καταρρεύσει και ο µύθος της «καλής επικοινωνίας». Εργαλειοποιούν τα πάντα προκειµένου να αλλάξουν ατζέντα και να κλείσουν το µάτι στο ακροδεξιό ακροατήριο».

Σηµειώνει ότι «Το δίληµµα «Μητσοτάκης ή χάος» ήταν πολιτικός εκβιασµός, τώρα πλέον είναι το πιο σύντοµο ανέκδοτο. Κανείς δεν µπορεί να του δώσει βάση. Η σταθερότητα του κ. Μητσοτάκη βρίσκεται πλέον µόνο στη φαντασία των επιτελών του, στο φρούριο του Μαξίµου», ενώ αναφέρει πως «αγνοούν εντελώς τι συµβαίνει έξω στην κοινωνία. Η χώρα δεν µένει ακυβέρνητη επειδή ο κ. Μητσοτάκης θα απωλέσει την καρέκλα του. Μένει ακυβέρνητη όταν µια εξουσία κυβερνά µε ψεύδη και υποκρισία, όταν στήνει καθεστωτικές δοµές για την επιβίωση της, όταν γκρεµίζει το κράτος δι-καίου και δεν υπόκειται σε στοιχειώδεις κανόνες λογοδοσίας. Η επίκληση της σταθερότητας από εκείνους που χειροκρότησαν τον κ. Καραµανλή και έκαναν επικοινωνιακό δόγµα π.χ. το «Τέµπη τέλος», είναι κυνισµός και χυδαιότητα. Η σταθερότητα χωρίς αλήθεια είναι η βιτρίνα µιας βαθιάς πολιτικής σαπίλας».

Αναφερόµενη στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και στους προβληµατισµούς που διατυπώνονται για τις δηµοσκοπήσεις, επισηµαίνει: «Είµαστε σε περιβάλλον πολιτικής οµίχλης και κινούµενης άµµου. Παρακολουθούµε τις δηµοσκοπήσεις αλλά δεν µας καθορίζουν. Δεν µπορούµε όµως να µην επισηµάνουµε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι το µόνο κόµµα µε σταθερή ανοδική τάση. Το πολιτικό παιχνίδι είναι ανοιχτό και η κοινωνία περιµένει από εµάς να ανταποκριθούµε στην ευθύνη µας. Όπως αναδεικνύεται στις δηµοσκοπήσεις, η πλειοψηφία θέλει την πολιτική αλλαγή».

»Τι γίνεται µε τις αγροτικές επιδοτήσεις; Υπάρχουν πλέον έντονες αντιδράσεις από αγρότες και κτηνοτρόφους;

Είναι εξ αρχής πολιτική επιλογή της κυβέρνησης η υποτίµηση του πρωτογενούς τοµέα. Η διάλυση του πρωτογενούς τοµέα αντικατοπτρίζει την αντίληψή τους για το ποιο παραγωγικό µοντέλο θέλουν. Επιδιώκουν ένα µοντέλο που ευνοεί παρασιτικούς µεσάζοντες, καταπνίγει την παραγωγή και υπονοµεύει το δηµόσιο συµφέρον προς όφελος των κολλητών και φίλων τους. Ένα παραγωγικό µοντέλο «α λα γαλάζιος ΟΠΕΚΕΠΕ». Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι δεν ζητούν χάρες. Ζητούν καθαρότητα και σεβασµό. Αντί γι’ αυτό, βλέπουν µια απαξιωτική διαχείριση ενώ η αγορά βράζει. Η εικόνα σήµερα είναι εικόνα εγκατάλειψης: ο πρωτογενής τοµέας αντιµετωπίζεται σαν παράπλευρη απώλεια της κυβερνητικής ατζέντας µε φόντο το βαθύ γαλάζιο του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ. Οι αγρότες ζουν σε απόγνωση. Μια επίσκεψη στους αγροτικούς νοµούς, όπως η Αιτωλοακαρνανία, αρκεί για να διαπιστώσει κανείς την κατάσταση.

»Η εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ έχει κάποιο αποτέλεσµα µέχρι τώρα;

Η Εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ εξελίσσεται σε µια παράσταση συγκάλυψης µε θεσµικό περιτύλιγµα. Μια παράσταση πρωτοφανούς κυβερνητικού θράσους και αλαζονείας. Ένα θέατρο υπεκφυγών. Εξαφάνισαν τον «Φραπέ» και τον «Χασάπη», αλλά εκτέθηκαν ακόµα περισσότερο. Εµείς στο ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να το αφήσουµε να περάσει έτσι. Το έχουµε πει και θα το επαναλάβουµε: Θα το πάµε µέχρι τέλους το θέµα.

»Η απεργία πείνας του κ. Ρούτσι έληξε αφού ικανοποιήθηκαν όλα τα αιτήµατά του… Άρχισε όµως η αντιπαράθεση για το Μνηµείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Πώς κρίνετε την κυβερνητική πρωτοβουλία;

Ο χειρισµός για το Μνηµείο του Αγνώστου Στρατιώτη είναι ο ορι-σµός του κυβερνητικού κυνισµού, του διχασµού αλλά και της ανι-κανότητας. Πλέον έχει καταρρεύσει και ο µύθος της «καλής επικοινωνίας». Εργαλειοποιούν τα πάντα προκειµένου να αλλάξουν ατζέντα και να κλείσουν το µάτι στο ακροδεξιό ακροατήριο. Εφευρίσκουν ανύπαρκτα ζητήµατα για να διχάσουν την ελληνική κοινωνία. Είναι µια πολιτικά χυδαία αντίληψη πολιτικής επιβίωσης µέσω της διάλυσης της κοινωνικής συνοχής. Η απεργία πείνας του κ. Ρούτσι ήταν µια βαριά πολιτική ήττα της κυβέρνησης σε όλα τα επίπεδα. Ειλικρινά απορώ και απευθύνω ένα ερώτηµα. Ποια είναι η τελευταία φορά που αυτή η κυβέρνηση επιχείρησε να ενώσει την ελληνική κοινωνία; Ποια είναι η τελευταία φορά που έδειξε τη στοιχειώδη ενσυναίσθηση; Η αλαζονική στάση της κυβέρνησης είναι το πραγµατικό αντίσκηνο της υποκρισίας που προσβάλει την αισθητική και τη νοηµοσύνη του ελληνικού λαού.

»Για την ώρα φαίνεται δύσκολη η αυτοδυναµία. Ο κ. Μητσοτάκης επικαλείται «σταθερότητα». Ο κ. Ανδρουλάκης δήλωσε πως δεν συνεργάζεται µε τη ΝΔ. Θα µείνει ο τόπος ακυβέρνητος;

Το δίληµµα «Μητσοτάκης ή χάος» ήταν πολιτικός εκβιασµός, τώρα πλέον είναι το πιο σύντοµο ανέκδοτο. Κανείς δεν µπορεί να του δώσει βάση. Η σταθερότητα του κ. Μητσοτάκη βρίσκεται πλέον µόνο στη φαντασία των επιτελών του, στο φρούριο του Μαξίµου. Αγνοούν εντελώς τι συµβαίνει έξω στην κοινωνία. Η Δηµοκρατία δεν εκβιάζεται, ας το αντιληφθούν επιτέλους. Όταν το Μαξίµου ζητά «σταθερότητα», στην πράξη εννοεί «σταθερότητα» στο κράτος λάφυρο, στην απαξίωση των θεσµών, στη διάλυση της κοινωνικής συνοχής. Και ας το αντιληφθούν καλά: το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ρεζέρβα κανενός και δεν είναι και ο εύκολος αντίπαλος που έχουν συνηθίσει. Η χώρα δεν µένει ακυβέρνητη επειδή ο κ. Μητσοτάκης θα απωλέσει την καρέκλα του. Μένει ακυβέρνητη όταν µια εξουσία κυβερνά µε ψεύδη και υποκρισία, όταν στήνει καθεστωτικές δοµές για την επιβίωση της, όταν γκρεµίζει το κράτος δικαίου και δεν υπόκειται σε στοιχειώδεις κανόνες λογοδοσίας. Η επίκληση της σταθερότητας από εκείνους που χειροκρότησαν τον κ. Καραµανλή και έκαναν επικοινωνιακό δόγµα π.χ. το «Τέµπη τέλος», είναι κυνισµός και χυδαιότητα. Η σταθερότητα χωρίς αλήθεια είναι η βιτρίνα µιας βαθιάς πολιτικής σαπίλας.

»Φαίνεται ότι διατυπώνονται προβληµατισµοί από επώνυµα στελέχη του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ για την πορεία και τις δηµοσκοπήσεις. Σχόλιό σας;

Είµαστε σε περιβάλλον πολιτικής οµίχλης και κινούµενης άµµου. Παρακολουθούµε τις δηµοσκοπήσεις αλλά δε µας καθορίζουν. Δεν µπορούµε όµως να µην επισηµάνουµε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι το µόνο κόµµα µε σταθερή ανοδική τάση. Το πολιτικό παιχνίδι είναι ανοιχτό και η κοινωνία περιµένει από εµάς να ανταποκριθούµε στην ευθύνη µας. Όπως αναδεικνύεται στις δηµοσκοπήσεις, η πλειοψηφία θέλει την πολιτική αλλαγή. Περιµένει λοιπόν προτάσεις και σοβαρότητα. Είναι στο χέρι µας, και πιστεύω ότι αυτή είναι η βούληση, η πίστη και η αγωνία όλων των στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Τώρα είναι η µεγάλη ώρα για να πείσουµε την ελληνική κοινωνία ότι µπορούµε να αποτελέσουµε την επόµενη κυβερνητική εναλλακτική λύση.

»Ένα νέο κόµµα υπό τον κ. Τσίπρα µπορεί να πάρει κόσµο από το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ;

Προέρχοµαι από ένα κόµµα που υπηρέτησε την συλλογικότητα ακόµα και µε τεράστιους ηγέτες στην ηγεσία του. Είναι βαθιά µου πίστη ότι προσωποπαγή εγχειρήµατα κερδίζουν πρόσκαιρους τίτλους στα ΜΜΕ και δηµοσιότητα, αλλά όχι κοινωνική ρίζα. Και να πω και κάτι ακόµα: Ο προοδευτικός κόσµος κουράστηκε από «νέες αρχές» που γρήγορα γίνονται παλιές πρακτικές. Το ΠΑΣΟΚ έχει ιστορικό βάθος, θεσµική συνέχεια και αντοχές. Αυτό έχει αποδειχτεί στα πολύ δύσκολα.

Και κάτι ακόµη: κάθε φορά που ξεπηδά η πιθανότητα για κάποιον «νέο φορέα», η κυβέρνηση τρίβει τα χέρια της. Γιατί; Επειδή ο κατακερµατισµός βολεύει τον ισχυρό. Εµείς δεν θα συµµετάσχουµε σε αυτό το έργο. Η κοινωνία ζητά αξιοπιστία και προτάσεις, όχι ακόµη ένα «brand», ούτε βέβαια κάποιο «rebranding».