Εισερχόμαστε στο φθινόπωρο και την έναρξη μιας νέας οικονομικής περιόδου, με πολέμους στην ευρύτερη περιοχή μας, Ουκρανία και Γάζα, και με καθεστώς διεθνούς οικονομικής αβεβαιότητας, που παραπέμπουν σε δύσκολες περιόδους για την ήπειρό μας.
Παρατηρούμε ότι ελλείπουν οι μεγάλες ηγεσίες και οι ισχυρότερες χώρες του Δυτικού κόσμου κλονίζονται σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Οι ΗΠΑ, η ισχυρότερη κατά τεκμήριο χώρα του κόσμου, πορεύεται προς τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου βαθιά διχασμένη, με δύο αλληλοσυγκρουόμενους κόσμους εντός αυτής, όπως αποτυπώνονται στις προεδρικές υποψηφιότητες και για πρώτη φορά δείχνει να αδυνατεί να ηγηθεί του παγκόσμιου δημοκρατικού, φιλελεύθερου μετώπου.
Η Γερμανία ταλανίζεται από την οικονομική καχεξία, για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο λόγω της ενεργειακής της εξάρτησης για δεκαετίες από την Ρωσία, και χωρίς εναλλακτικά σενάρια για την οικονομική απεμπλοκή της, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και των παρενεργειών αυτού.
Η Μεγάλη Βρετανία, με νέα κυβέρνηση, αλλά βαθύ κοινωνικό διχασμό, αντιμετωπίζει, πέραν των οικονομικών δυσχερειών εξ αιτίας και του Brexit, και πρόβλημα κοινωνικής συνοχής, λόγω της άκριτης και υπερβολικής μετανάστευσης μουσουλμανικών πληθυσμών που δεν αφομοιώνονται και θέτουν εν αμφιβόλω την ίδια την βρετανική ταυτότητα και την ιδεολογία του φιλελευθερισμού αυτής, οικονομικού, πολιτικού και ιδεολογικού.
Η Γαλλία, πολιτικά τριχοτομημένη, εδώ και καιρό είναι ακυβέρνητη, και φαίνεται πως δύσκολα θα καταστεί κυβερνήσιμη στο μέλλον, καθώς κανείς πολιτικός πόλος δεν μπορεί να λάβει επαρκή πολιτική νομιμοποίηση, λόγω του ακραίου τρόπου πολιτικής αντιπαράθεσης και δυσανεξίας του καθενός στην πολιτική ανοχή των υπολοίπων.
Εντός αυτού του πλαισίου, των πάλαι ποτέ ισχυρών κρατών σε κρίση, η Ελλάδα, με μια σταθερή μονοκομματική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υπό την ηγεσία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, πορεύεται προς ήρεμα νερά. Με μια ασφαλή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με ακόμη νωπή εντολή, χωρίς πολιτικές αναταράξεις, και ατυχώς για την ισορροπία του πολιτικού μας συστήματος, χωρίς αντιπολίτευση, η κυβέρνηση καλείται να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του παρόντος και του μέλλοντος.
Με μια οικονομία που βαδίζει με σταθερά υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, με επίτευγμα την τεράστια μείωση του δημοσίου χρέους κατά 40% σε σχέση με το ΑΕΠ την τελευταία τριετία, και με το μικρότερο ποσοστό ανεργίας την τελευταία 15ετία, η Ελλάδα, παρά τις παθογένειες που μας έρχονται από το παρελθόν, ιδίως στον τομέα της Υγείας, της Πολιτικής Προστασίας αλλά και της δύσκολης κάποιες φορές οικονομικής καθημερινότητας, είναι βέβαιο ότι άφησε πίσω της το κακό της παρελθόν που την οδήγησε στην δημοσιονομική κρίση και την καχεξία.
Παρά το γεγονός ότι έχουν πολλά ακόμη να διορθωθούν και σίγουρα κινούμαστε προς αυτήν την κατεύθυνση, είναι βέβαιο ότι, κοιτώντας γύρω μας, τόσο στην ευρύτερη περιοχή μας, όσο και στον Δυτικό κόσμο, η Ελλάδα, με κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και Πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αντιμετωπίζει με σύνεση και υπευθυνότητα τις γεωπολιτικές και οικονομικές προκλήσεις και αποτελεί πυλώνα σταθερότητας και ανάπτυξης.
*Δικηγόρος-Οικονομολόγος, Πολιτευτής ΝΔ
Ανατολικής Αττικής
