Της Έφης Μιχελάκη από την Κυριακάτικη Kontranews
Η αλήθεια είναι πως πέρασαν αρκετά χρόνια από το μακρινό πλέον 2012 γεγονός που μας δίνει το πλεονέκτημα να αποκομίσουμε πλούσια συμπεράσματα. Ουσιαστικά πρόκειται για μια στιγμή που σηματοδότησε την ανασύνταξη του προοδευτικού χώρου αλλά και γενικότερα του πολιτικού χάρτη. Ήταν η περίοδος που πολλοί δημοκρατικοί πολίτες απογοητεύτηκαν από την κομματική τους στέγη όμως δεν σταμάτησε να καίει μέσα τους η φλόγα για συμμετοχή και προσφορά. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι τοποθέτησαν τον εαυτό τους αναπόφευκτα στον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος πια ,με το χάρισμα του Αλέξη Τσίπρα στο τιμόνι και ότι αυτό σηματοδοτεί, έπρεπε να μετεξελιχθεί σε ένα κόμμα πραγματικά κυβερνητικό και ικανό να συμμετέχει σε όλους τους τομείς του κοινωνικού παλμού. Η συγκεκριμένη πράξη αποτελούσε όχι απλά μια αλλαγή του ΣΥΡΙΖΑ αλλά λαϊκή απαίτηση η οποία θα ενσωμάτωνε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά για την δημιουργία ενός στέρεου κόμματος χωρίς αποκλεισμούς το οποίο έχει να αποδείξει πολλά. Λίγο αργότερα με πρωτοβουλία του προέδρου ιδρύθηκε η Προοδευτική Συμμαχία η οποία αποτέλεσε στην αρχή της δημοκρατική έκρηξη μιας και σηματοδότησε την σύνθεση και την συνεργασία με όρους ισότιμης συμμετοχής. Η συγκεκριμένη προσπάθεια αποτελεί τιμή για ένα προοδευτικό κόμμα το οποίο έχει ως σημαία την απλή αναλογική ανεξάρτητα από το πολιτικό κόστος που ήρθε μετά.
Την Κυριακή της 25ης Ιουνίου, μια δύσκολη μέρα για τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία συμμετείχα σε ένα τηλεοπτικό πάνελ. Σε ερώτηση που αφορούσε το αποτέλεσμα απάντησα πως ο Αλέξης Τσίπρας θα σηκώσει το ειδικό και ηθικό βάρος της ανασυγκρότησης του προοδευτικού χώρου με δεδομένα του σήμερα. Εκείνη την στιγμή δεν μπορούσα να πιστέψω πως αυτό θα σήμαινε και την αποχώρηση του από την ηγεσία. Είμαι σίγουρη πως ο ίδιος συνυπολόγισε την αγάπη και την ανάγκη του κόσμου να ακουμπήσει σε έναν ηγέτη με τα δικά του χαρακτηριστικά. Ο ίδιος απέδειξε πως ξέρει και μπορεί όπως έλεγε το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία να τα βγάλει πέρα στα δύσκολα διατηρώντας αυτό το ανθρώπινο προφίλ που είναι πέρα για πέρα αληθινό. Είναι βέβαιο πως για τον Αλέξη Τσίπρα δεν έκλεισε ο κύκλος και εκείνος θα εμφανιστεί και πάλι με τον δικό του μοναδικό τρόπο.
Σήμερα πήρε στα χέρια του μια ήττα που δεν του ανήκει. Εκείνος με όλα τα αποθέματα ψυχικής δαπάνης προσπάθησε και κατάφερε να κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία κυβέρνηση, παρά τα εμπόδια και το πολεμικό κλίμα. Είναι και θα είναι ο πρωθυπουργός που πέρασε τα δύσκολα μνημονιακά χρόνια αλλά έβγαλε την χώρα στο φως.
Τα λάθη έγιναν συλλογικά, όμως ο ίδιος με την πράξη του ανέλαβε κάτι τόσο πολυσυζητημένο και ουσιαστικό αλλά δύσκολο στην πράξη, την ευθύνη
Σήμερα δεν είναι μια δύσκολη στιγμή για τον ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία, είναι μια δύσκολη στιγμή για την χώρα που βάλλεται από πολλές πλευρές. Θα μπορούσα να πω πολλά για την ανάλγητη κυβέρνηση, όμως δεν έχει νόημα γιατί τώρα συγκρούονται δυο κόσμοι. Ό ένας των λίγων και ισχυρών με την πολιτική της κυβέρνησης που κάνει τον πλούσιο πλουσιότερο και τον φτωχό φτωχότερο και ο άλλος, της ανάπτυξης και της ευημερίας για το σύνολο των πολιτών.
Η μόνη λύση για να μπορέσουμε να βγούμε από τα καθημερινά αδιέξοδα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία, είναι ο προοδευτικός χώρος να μπορέσει να σταθεί δυνατός στα πόδια του, με όρους σύνθεσης, χωρίς αποκλεισμούς. Η αγκαλιά της προόδου στο δημοκρατικό πολίτευμα τους χωράει όλους και κανείς δεν μπορεί να βάλει περιορισμούς γιατί ουσιαστικά απομακρύνεται από τον στόχο που δεν είναι άλλος από την βελτίωση της καθημερινότητας και της ζωής όλων των ανθρώπων. Είναι βέβαιο πως η πολιτική συνείδηση θα λειτουργήσει προς αυτήν την κατεύθυνση, κάνοντας έτσι την καρδιά της δημοκρατίας να χτυπάει δυνατά.
* Στέλεχος ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία Π.Ε. Κοζάνης
