Της Ελένης Τσερεζόλε
Μια «ωραία ατμόσφαιρα» είναι όχι μόνο στο κυβερνητικό κόμμα αλλά στα… ενδότερα της εξουσίας. Στο εσωτερικό της οικογένειας Μητσοτάκη, μιας από τις παλαιότερες και ισχυρότερες οικογένειες της χώρας. Με αφορμή τις παρακολουθήσεις και την αποκάλυψη ότι παρακολουθούνταν με το κακόβουλο λογισμικό ακόμη και τα ανίψια του Πρωθυπουργού, οι ενδοοικογενειακές σχέσεις μάλλον δεν είναι και στα καλύτερά τους καθώς φαίνεται ότι έχουν δηλητηριαστεί.
Αναπότρεπτα; Ο χρόνος θα δείξει.
Χθες πάντως αίσθηση προκάλεσε μια αποστροφή του υπουργού Μεταφορών, Κ. Καραμανλή που στην ουσία ασκούσε κριτική στον… Δήμαρχο Αθηναίων, τον κ. Μπακογιάννη, ανιψιό του Πρωθυπουργού.
Απαντώντας σε ερώτηση της Φ. Πιπιλή, αναφερόμενος στην κατάσταση των πεζοδρομίων στην Αθήνα, έριξε μια ρουκέτα σε βάρος του πολιτικά ομογάλακτου Δημάρχου: «Η κατάσταση, που αυτή τη στιγμή επικρατεί στους δρόμους του δήμου Αθηναίων, θα έλεγα ότι είναι τριτοκοσμική για τα ΑμεΑ. Όχι απλά δεν τους διευκολύνει, αλλά τους δημιουργούμε και εμπόδια». Η ευθεία αυτή «βολή» εκπλήσσει μόνο αν κάποιος δεν παρακολουθεί τις εξελίξεις στην… οικογενειακή πολυκατοικία των Μητσοτάκηδων. Πριν από λίγες ημέρες, στο πλαίσιο του ετήσιου συνεδρίου της ΚΕΔΕ, ο Δήμαρχος Αθηναίων, που συνήθως προτιμά cool ύφος, είχε κάνει μια ασυνήθιστα αιχμηρή ομιλία. Απέναντι σε ένα «υπερτροφικό, υδροκέφαλο κράτος», ο κ. Μπακογιάννης είπε κάτι που ακούστηκε και ως… απειλή: «Επειδή γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, αρνούμαστε να είμαστε υπό κηδεμονία».
Για να προσθέσει, παρομοιάζοντας με… Σουλτάνο και Πατισάχ τον θείο του: «Κάθε τόσο προστρέχουμε στο κράτος-πατερούλη, με το χέρι απλωμένο, και λέμε “ω, μεγάλε σουλτάνε, ω, μεγάλε Πατισάχ, δώσε, παρακαλώ, και σε εμάς”». Και δεν έμεινε σε αυτό. Αλλά θυμήθηκε ότι τα… υπουργεία δεν πληρώνουν δημοτικά τέλη! «Ξέρετε ποιος είναι ο μεγαλύτερος τζαμπατζής σήμερα στην Ελλάδα και στον Δήμο Αθηναίων;
Το ίδιο το Κράτος. Τα Υπουργεία δεν πληρώνουν ανταποδοτικά».
Φυσικά το Μαξίμου δεν άφησε αναπάντητη τη δυσαρέσκεια και έστειλε το δικό του μήνυμα. Η συνέχεια δημόσια ή κεκλεισμένων των θυρών;
