Οι µεγαλειώδεις συγκεντρώσεις για το έγκληµα των Τεµπών αποτέλεσαν µια πραγµατική ανάσα για όλους µας. Μια γερή εισπνοή οξυγόνου µετά την ασφυξία που βιώνουµε όλα αυτά τα χρόνια. Οι εξελίξεις αυτές προκαλούν ερωτήµατα και αναδεικνύουν συµπεράσµατα.
-Πού οφείλεται αυτή η τεράστια ανταπόκριση και συµµετοχή του κόσµου µετά από πρόσκληση των συγγενών των θυµάτων;
– Ποιες είναι οι διαθέσεις του λαού απέναντι στην κυβέρνηση, αλλά και απέναντι στην αντιπολίτευση;
Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις (26.1 και 28.2) είναι οι µεγαλύτερες µεταπολιτευτικές συγκεντρώσεις, ανατρέπουν την αντίληψη για παραίτηση και ανοχή της κοινωνίας µετά τα µνηµόνια, τις κωλοτούµπες και τις απογοητεύσεις. Εκφράζουν την οργή και την απογοήτευση του λαού όχι µόνο για τα Τέµπη, αλλά για το σύνολο της πολιτικής, που αποτελεί µία συνεχή φτωχοποίηση της πλειονότητας του ελληνικού λαού και µια διάλυση των πάντων. Στην συγκεκριµένη περίπτωση, η αγανάκτηση για τα προβλήµατα της καθηµερινής επιβίωσης, προστέθηκε στην οργή για τον θάνατο 57 νέων ανθρώπων, για την κατάσταση των σιδηροδρόµων, για την προκλητική συγκάλυψη των πραγµατικών αιτιών του δυστυχήµατος, για τον πόνο των συγγενών και τον χυδαίο τρόπο αντιµετώπισής τους από την κυβέρνηση.
Η πλειονότητα των ανθρώπων που συµµετείχαν στα συλλαλητήρια είδαν τον εαυτό τους στη θέση των συγγενών και αυτό µαζί µε όλα τα άλλα ήταν η σταγόνα στο ποτήρι για το ξέσπασµα κατά της κυβέρνησης, που απέδειξε πλέον ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη, παρά τη στήριξή της από το οικονοµικό και µιντιακό κατεστηµένο είναι εντελώς απονοµιµοποιηµένη στη συνείδηση του λαού. Αποδείχτηκε δηλαδή ότι ο βασιλιάς είναι γυµνός.
Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι µακράν η χειρότερη κυβέρνηση της µεταπολίτευσης. Αποτελεί ένα κλειστό κύκλωµα εξουσίας µε επίκεντρο τον ίδιο τον πρωθυπουργό, µε απόλυτο έλεγχο του τύπου και της δικαιοσύνης, και µε αυτόν τον τρόπο έπληξε όλα τα κοινωνικά δικαιώµατα, διέλυσε όλες τις δηµόσιες κοινωνικές υποδοµές προς όφελος του ιδιωτικού τοµέα, ξεπούλησε το τελευταίο ίχνος εθνικής ανεξαρτησίας και έφτασε τη διαφθορά στο χειρότερο σηµείο που υπήρξε ποτέ στο ελληνικό κράτος. Είναι χαρακτηριστικό ότι για το µπάζωµα που έκαναν στα Τέµπη, έδωσαν 675 χιλιάδες ευρώ µε απευθείας αναθέσεις, εκ των οποίων 200.000 σε εταιρεία που δεν είχε συσταθεί ακόµη! Ο πρωθυπουργός ακόµα και µετά τη µεγαλειώδη συγκέντρωση στις 26.1.25, συνέχισε να είναι προκλητικός, τα απέδωσε όλα σε συνοµωσία, χρησιµοποιώντας Βορίδη, Γεωργιάδη, Πορτοσάλτε για να τροµοκρατήσουν τον κόσµο! Τους γύρισε µπούµεραγκ! Σίγουρα είναι επικίνδυνοι και πρέπει να φύγουν!
Από την άλλη όµως, η αντιπολίτευση είναι εντελώς ανίκανη να εισπράξει τη φθορά της Ν. Δ., διότι έχει τις τεράστιες δικές της ευθύνες για όσα έκανε και κάνει. Δεν διαφοροποιείται από τις βασικές κυβερνητικές επιλογές και γι’ αυτό δεν εµπνέει τον λαό. Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις απέδειξαν ότι η βασική αντιπολίτευση στη Ν.Δ. είναι ο ίδιος ο λαός, ο οποίος µπορεί να φέρει ανατροπές και αναζητεί πολιτικό υποκείµενο.
Στην πολιτική όµως όπως και στη φυσική τα κενά καλύπτονται και µέσα σε λίγο χρόνο µπορούν να γίνουν πολλά, αν οι συνθήκες είναι κατάλληλες. Η συγκρότηση ενός µεγάλου πολιτικοκοινωνικού µετώπου µε συγκεκριµένο πρόγραµµα για προστασία του λαϊκού εισοδήµατος και επαναφορά κοινωνικών, δηµοκρατικών και εργασιακών δικαιωµάτων, για ανασυγκρότηση του παραγωγικού ιστού της χώρας, για υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας και της ειρήνης που θα ανοίξει νέους δρόµους για τον λαό και τον τόπο είναι αδήριτη ανάγκη.
Και είναι εφικτό, αρκεί οι κινητοποιήσεις να συνεχιστούν και η κοινωνία να είναι σε εγρήγορση.
• πρώην Αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ,
Στέλεχος της ΛΑΕ-ΑΑ
