Το ταξίδι του Πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, παρά τους περί του αντιθέτου
διθυράμβους των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ, δεν απέδωσε και αυτό φάνηκε
πριν αλέκτωρ λαλήσει… Κάτι η κλιμάκωση των προκλητικών
υπερπτήσεων των Τούρκων στο Αιγαίο που έφθασαν ως την…
Αλεξανδρούπολη, κάτι οι ίσες αποστάσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που
έκανε λόγο για ανάγκη «συζητήσεων και όχι προκλητικών ενεργειών»
(κοινώς «βρείτε τα μεταξύ σας»), φάνηκε ότι η επίσκεψη Μητσοτάκη
στην Ουάσινγκτον και η πολυχειροκροτημένη ομιλία στο Κογκρέσο, δεν
είχαν ουσιαστικό αντίκρισμα.
Και πλέον ο ήδη σκοτεινός ορίζοντας της εξωτερικής πολιτικής,
εξαιτίας της κυβέρνησης που στο Ουκρανικό π.χ. ενεργεί ως «καλή
μαθήτρια» στέλνοντας μυστικά όπλα, επισκιάστηκε και από το γεγονός
της πρόσφατης κατάσχεσης των δύο ελληνόκτητων πλοίων από το Ιράν
–μιας απαράδεκτης, παράνομης ενέργειας εκ μέρους της Τεχεράνης,
στον απόηχο όμως της παρακράτησης ρωσικού πλοίου, με ιρανικό
φορτίο, από τις ελληνικές αρχές, ύστερα από σχετικό αίτημα των
ΗΠΑ, πριν από λίγες ημέρες στην Κάρυστο. Την ίδια στιγμή, το Ιράν
προειδοποιεί, σύμφωνα με το ημιεπίσημο ιρανικό πρακτορείων
ειδήσεων Tasnim, ότι άλλα 17 δεξαμενόπλοια υπό ελληνική σημαία,
που πλέουν σήμερα στον Περσικό Κόλπο, μπορεί να έχουν την ίδια
τύχη, αν δεν επιστραφούν το κατασχεθέν πλοίο και το φορτίο
πετρελαίου του. Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ασκώντας υπεύθυνη
αντιπολίτευση, έσπευσε να καταθέσει «οδικό χάρτη» των ενεργειών
που πρέπει άμεσα να κάνει η ελληνική κυβέρνηση για την «ασφάλεια
των Ελλήνων ναυτικών».
Δυστυχώς την εξωτερική πολιτική της χώρας σήμερα ασκεί μια
κυβέρνηση που έχει δώσει προκαταβολικά «γην και ύδωρ» στη «Δύση»,
άνευ ανταλλαγμάτων, εγκλωβίζοντας τη χώρα σε ρόλο αγοραστή,
δορυφόρου και όχι ισότιμου συμμάχου. Σε μια συγκυρία όπου οι
διεθνείς σχέσεις μοιάζουν με κινούμενη άμμο, η κυβέρνηση
Μητσοτάκη, κατώτερη των περιστάσεων, λάμπει για την ασύγγνωστη,
και άκρως επικίνδυνη, ελαφρότητά της.
