Αν ανατρέξει κανείς στην κυβερνητική επιχειρηματολογία για την
εμπλοκή της Ελλάδας στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία,
θα διαπιστώσει μεγάλο μέρος της ρητορικής να στηρίζεται σε
«ηθικά» επιχειρήματα, στο «δέον γενέσθαι» και στις «αρχές και τις
αξίες» από τις οποίες υποτίθεται ότι εκπορεύεται η κυβερνητική
πολιτική.
Βεβαίως, αν αυτό ήταν αληθές, τότε αυτές οι «αρχές και οι αξίες»,
δε θα ήταν a la carte, αλλά θα έκαναν την εμφάνισή τους και θα
ετύγχαναν εφαρμογής σε κάθε εκκρεμές θέμα εξωτερικής
πολιτικής.
Με αφορμή, λοιπόν, τις αποκαλύψεις του Politico για τις μυστικές
επαφές του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον διάδοχο του
σαουδαραβικού θρόνου, Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν, αλλά και τα
«μισόλογα» της κυβέρνησης επ’ αυτών, όλα δείχνουν πως στην
εξωτερική της πολιτική η κυβέρνηση δεν έχει καμία αρχή και καμία
αξία ως πυξίδα. Και δεν μιλάμε καν για «real politik», παρά μόνο
για κυνισμό. Η Αθήνα ήταν, ως γνωστόν, η πρώτη ευρωπαϊκή
πρωτεύουσα που υποδέχθηκε τον Μπιν Σαλμάν μετά την
«καραντίνα» στην οποία είχε βρεθεί διεθνώς, ως αποσυνάγωγος
στην «διεθνή κανονικότητα», εξαιτίας της προσωπικής του
εμπλοκής στην δολοφονία του δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι το
2018. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ο πρώτος που έσπασε αυτή
την «καραντίνα» εκκινώντας την «νομιμοποίησή» του -μετά
ακολούθησε και ο γάλλος πρόεδρος Μακρόν -είναι, βλέπετε,
πολλά τα λεφτά. Τα πετροδόλαρα, συγκεκριμένα. Εξάλλου, η
Ελλάδα πριν καν αυτή τη μεγάλη χάρη στο Ριάντ, είχε φροντίσει να
τινάξει στον αέρα και το ουδέτερο και κοινά αποδεκτό προφίλ της
στον αραβικό κόσμο, αποδεχόμενη να αποστείλει στην Σαουδική
Αραβία μία συστοιχία πυραύλων Patriot, παρά την ενεργό εμπλοκή
του Ριάντ στον εμφύλιο και το αίμα που χύνεται στην Υεμένη.
Σύμφωνα, λοιπόν, με το Politico, σε ρεπορτάζ με τίτλο «Το μυστικό
σαουδαραβικό σχέδιο να πληρώσει για το Μουντιάλ», ο Μπιν
Σαλμάν φέρεται να υποσχέθηκε κατ’ ιδίαν να πληρώσει όλες τις
υποδομές στην Ελλάδα, με αντάλλαγμα η χώρα μας να
προσυπογράψει κοινή υποψηφιότητα –μαζί και με την Αίγυπτο–
για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2030.
Μετά το «προηγούμενο» του Κατάρ, μίας χώρας που διοργάνωσε
Μουντιάλ παρά το σοβαρό ιστορικό εργατικών δυστυχημάτων,
συνθηκών «γαλέρας» και καταπάτηση στοιχειωδών ανθρωπίνων
δικαιωμάτων, το να εμφανίζεται η Αθήνα στην διεθνή κοινή γνώμη
ως η ευρωπαϊκή χώρα που κουβεντιάζει με την Σαουδική Αραβία
την ανάληψη -από κοινού-μάλιστα του μεθεπόμενου Μουντιάλ,
είναι κάτι που σίγουρα δεν περιποιεί τιμή ούτε για την Ελλάδα,
ούτε για τον Κυριάκο Μητσοτάκη προσωπικά. Και αυτό, κάποιος
που υποτίθεται ότι κόπτεται για τις «αρχές και τις αξίες» όταν
στέλνει όπλα στην Ουκρανία και (αυτονοήτως, προφανώς) βοήθεια
στην Τουρκία, δε θα έπρεπε ούτε καν να το κουβεντιάζει.
