Είμαστε στο 2022 και, παρά την πρόσκαιρη αναταραχή που έχει
επιφέρει στα ενεργειακά η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, μαζί με
τον κατεπείγοντα χαρακτήρα απεξάρτησης από τους ρωσικούς
υδρογονάνθρακες γενικώς, η πραγματικότητα είναι ότι δεν
μπορούμε να στηρίξουμε το μέλλον μας στα ορυκτά καύσιμα.
Για παράδειγμα, μπορεί πολλοί να δυσαρεστήθηκαν από όσα είπε
τις προάλλες στην «Καθημερινή» η υφυπουργός Εξωτερικών των
ΗΠΑ, Βικτόρια Νούλαντ, για τον East Med και τυχόν άλλους
αγωγούς, αλλά είχε απολύτο δίκιο –έστω κι αν εκείνη το είπε για
τους δικούς της λόγους: η αμερικανίδα πολιτικός εξήγησε ότι το να
μιλάμε για αγωγούς που θα χρειαστούν περίπου μία δεκαετία να
ολοκληρωθούν είναι άτοπο και δεν λύνει το πρόβλημα. Σε δέκα
χρόνια, όπως τόνισε με νόημα, θα πρέπει να μιλάμε για «πράσινη»
ενέργεια και όχι για αγωγούς που θα μεταφέρουν φυσικό αέριο.
Το ίδιο ισχύει και για τις σημερινές ανακοινώσεις Μητσοτάκη: το να
μας παρουσίαζε ο πρωθυπουργός κάποιο σχέδιο επείγουσας και
άμεσης απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο και το
πετρέλαιο, θα ήταν καλό και άγιο, αφού στην παρούσα φάση η
Ευρώπη –και η χώρα μας προφανώς- πρέπει να εκπονήσουν
σχέδια ακόμη και για «ακραία» σενάρια –να προετοιμαστούν,
δηλαδή, ακόμη και για έναν χειμώνα χωρίς ούτε ένα κυβικό
εκατοστό ρωσικό φυσικό αέριο.
Το πρόβλημα, όμως, με τις σημερινές ανακοινώσεις που
αναμένεται να κάνει ο πρωθυπουργός είναι ότι δεν «μπαλώνουν»
καμία επείγουσα τρύπα και δεν λύνουν βραχυπρόθεσμα κανένα
πρόβλημα: σύμφωνα με το ρεπορτάζ, αντιθέτως, ο Κυριάκος
Μητσοτάκης σήμερα, από τις εγκαταστάσεις της ΔΕΠΑ Διεθνών
Έργων, αναμένεται να «αναπτύξει το πλάνο της κυβέρνησης για
τους υδρογονάνθρακες». Εξάλλου, στην τελευταία του δήλωση
κατά της ακρίβειας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε προαναγγείλει
την αξιοποίηση των εθνικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου με
οικονομικό ενδιαφέρον. Βάσει, λοιπόν, των διαθέσιμων
πληροφοριών, σήμερα αναμένεται να ακούσουμε για εξορύξεις
φυσικού αερίου στις παραχωρήσεις δυτικά και νοτιοδυτικά της
Κρήτης (Total – ExxonMobil – ΕΛΠΕ), ενώ θα γίνει λόγος και για
τον Κυπαρισσιακό κόλπο, όπως και για το –διαπιστωμένο-
κοίτασμα φυσικού αερίου στο Κατάκολο Ηλείας. Τέλος, όπως λένε
όσοι παρακολουθούν τα ενεργειακά τεκταινόμενα, φαίνεται ότι
«στόχους φυσικού αερίου σε μεγάλο βάθος έχει αναδείξει και η
σεισμική έρευνα στη χερσαία παραχώρηση των Ιωαννίνων».
Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι όλα τούτα, ακόμη κι αν σήμερα ο
πρωθυπουργός δώσει με πάσα επισημότητα το εναρκτήριο
λάκτισμα για τις εξορύξεις, δεν πρόκειται να αποδώσουν πριν
περάσουν το λιγότερο 7 χρόνια. Με άλλα λόγια, ούτε λύνουν το
άμεσο και ζέον πρόβλημα αντικατάστασης των ρωσικών
υδρογονανθράκων σε μερικούς μήνες από τώρα, ούτε μπορούν να
αποτελέσουν ενεργειακή λύση σε 7 ή 10 χρόνια από τώρα. Γιατί,
αν τότε οι κύριες επενδύσεις δεν αφορούν την «πράσινη» ενέργεια
και «καίμα» ακόμη φυσικό αέριο ή πετρέλαιο, τότε την πατήσαμε.
Σε απλά ελληνικά, οι σημερινές ανακοινώσεις του πρωθυπουργού
ίσως να ήταν ταιριαστές και ελπιδοφόρες μία δεκαετία ή
δεκαπενταετία νωρίτερα. Τώρα, είναι απλώς άκαιρες, εν τη γενέσει
τους καταδικασμένες και απολύτως ατελέσφορες.
