Βήµα – βήµα η Τουρκία υλοποιεί το επίσηµο πλέον δόγµα της, αυτό της «Γαλάζιας Πατρίδας». Μπαίνει όλο και πιο δυναµικά στα ενεργειακά κοιτάσµατα της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και επιχειρεί να κατοχυρώσει τον ηγεµονικό της ρόλο στην περιοχή.
Ο εφησυχασµός της Αθήνας και η έλλειψη κινητικότητας, στο όνοµα των «ήρεµων νερών» που όµως αναταράσσονται συνεχώς από την υπερπροβολή της αναθεωρητικής ατζέντας της Τουρκίας και των µονοµερών διεκδικήσεων της, κρατά ουσιαστικά την Ελλάδα στο περιθώριο των σηµαντικών ανακατατάξεων στην περιοχή.
Ωστόσο τα πράγµατα δυσκολεύουν όλο και περισσότερο. Η Τουρκία σφίγγει ολοένα τον κλοιό, µέσω θαλάσσης για την Ελλάδα, «κτυπά» την Κύπρο και στερεί «ζωτικό χώρο» στην Ανατολική Μεσόγειο πρωτίστως για την Ελλάδα αλλά και για την Κύπρο.
Το παράνοµο Τουρκολιβυκό µνηµόνιο, το οποίο στα λόγια σχεδόν όλοι θεωρούν παράνοµο, υλοποιείται «βήµα- βήµα» δηµιουργώντας τετελεσµένα. Και πλέον υλοποιείται βήµα-βήµα από την Τουρκία και την Κυβέρνηση της Τρίπολης του Ντεϊµπά (διεθνώς αναγνωρισµένη κυβέρνηση) αλλά πλέον προστίθεται και η Βεγγάζη, η Βουλή των Αντιπροσώπων που είναι υπό τον έλεγχο του Στρατηγού Χαφτάρ που εθεωρείτο «φίλος» της Ελληνικής Κυβέρνησης και είχε αποφύγει µέχρι τώρα να κυρώσει το Τουρκολιβυκό µνηµόνιο. Πλέον και η Βεγγάζη είναι στην τελική ευθεία κύρωσης του Τουρκολιβυκού.
Στο εξίσωση µπαίνει πλέον και η Συρία καθώς το νέο καθεστώς που τελεί υπό Τουρκική επιρροή προετοιµάζεται να για οριοθέτηση ΑΟΖ µε την Τουρκία, σύµφωνα µε όσα βλέπουν το φως της δηµισιότητας. Αν δεν υπήρχε το θέµα ταµπού για τη Συρία και τον Αραβικό κόσµο της Αλεξανδρέτας (που παραχωρήθηκε στη Τουρκία ως αντάλλαγµα από τους Συµµάχους για να µπει στον πόλεµο στο τέλος του) θα είχε ήδη κλείσει το θέµα. Ωστόσο η Συρία ουδέποτε αναγνώρισε αυτό το καθεστώς και για την κοινή γνώµη της είναι ένα θέµα ταµπού και θα πρέπει το νέο καθεστώς να το «περάσει» στα µαλακά.
Όπως και να έχει το θέµα της οριοθέτησης ΑΟΖ µεταξύ Τουρκίας και Συρίας έχει ήδη δροµολογηθεί µε όλες τις συνέπειες που θα υπάρξουν για Ελλάδα και Κύπρο. Η Τουρκία µεθοδικά δηµιουργεί µια θαλάσσια τανάλια από τη Συρία µέχρι την Λιβύη «καπαρώνοντας» τον ηγεµονιοκό ρόλο στην περιοχή.
Η κατά τα άλλα ιδιαίτερα θετική αναφορά στα συµπεράσµατα της πρόσφατης συνόδου κορυφής της Ε.Ε για το τουρκολιβυκό σύµφωνο ότι «παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώµατα τρίτων κρατών, δεν συνάδει µε το δίκαιο της θάλασσας και δεν µπορεί να παραγάγει έννοµες συνέπειες για τρίτα κράτη», κάθε άλλο παρά ανησύχησε τη Λιβύη αλλά και την Τουρκία. Πρακτικά η Ε.Ε φαίνεται αδύναµη να παρέµβει αποτελεσµατικά σε αυτό το µέτωπο, ενώ πληθαίνουν οι πληροφορίες πως η Βεγγάζη του Χαφτάρ θα κυρώσει το Τουρκολιβυκό.
Με συντονισµένες κινήσεις, τόσο η Άγκυρα, όσο και τα δύο κέντρα εξουσίας της Λιβύης, ενώθηκαν έναντι της Ελλάδας και αυτή είναι µεγάλη αλλαγή εις βάρος της χώρας µας. Υπό αυτό το πρίσµα, προκαλεί προβληµατισµό η ατζέντα της επίσκεψης του Έλληνα ΥΠΕΞ Γ. Γεραπετρίτη στην Βεγγάζη,στις 6 Ιουλίου και στη συνέχεια στις 15 Ιουλίου στην Τρίπολη. Είναι πιθανόν η κύρωση του Τουρκολιβυκού από την Βεγγάζη να γίνει πολύ σύντοµα. Αν η Ελληνική πλευρά και ο Υπουργός Εξωτερικών που µεταβαίνει στη Λιβύη δεν έχουν κάποιο σχέδιο πρωτοβουλιών, όπως π.χ. µια πρόταση για παραποµπή στη Χάγη, τότε το ταξίδι του µπορεί να εξελιχθεί σε µια νέα και δυσµενή κατάσταση για την Ελλάδα.
