Η συνήθης έκφραση των πολιτικών «να αντιµετωπίσουµε τα προβλήµατα της καθηµερινότητας του πολίτη», πρέπει να έχει άµεσες και εφαρµοστέες πολιτικές. Αυτές δε είναι κατεπείγουσες όταν τα προβλήµατα της «καθηµερινότητας» αφορούν σε µείζονα ζητήµατα υγείας και ανθρώπους που δίνουν ένα πολύ µεγάλο αγώνα ζωής.
Τα όσα έγιναν µε το φαρµακείο του ΕΟΠΥΥ στους Αµπελοκήπους, οφείλουν, πέραν από τις πρόσκαιρες επικοινωνιακού τύπου κινήσεις και πρακτικές, να ευαισθητοποιήσουν και να κινητοποιήσουν τους πάντες και πρωτίστως τους αρµοδίους.
Χιλιάδες συµπολίτες µας, πολλές φορές δικοί µας άνθρωποι, χρειάζονται τα περιβόητα φάρµακα υψηλού κόστους. Είναι ζήτηµα ζωής ή θανάτου να τα έχουν έγκαιρα, µε ασφάλεια και χωρίς να «λυγίζουν» περιµένοντας σε µεγάλες ουρές. Τα φάρµακα αυτά είναι η ίδια τους η ζωή. Τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο… Είναι η ίδια τους η ζωή.
Χιλιάδες ασθενείς και οι συγγενείς τους που τους βοηθούν και τους υποστηρίζουν µπορεί να διανύσουν πολλά χιλιόµετρα και στο τέλος να µην εξυπηρετηθούν. Και αν δεν εξυπηρετηθούν, αν δεν παραλάβουν το φάρµακο την µέρα και την ώρα που πρέπει, τότε η θεραπεία τους πάει πολύ πίσω και οι ίδιοι βυθίζονται στο άγχος και την απογοήτευση.
Το δίκτυο των φαρµακείων του ΕΟΠΥΥ είναι ισχνό και περιορισµένο. Μόλις 38 σε ολόκληρη τη χώρα… 38 φαρµακεία σε όλη την επικράτεια για να εξυπηρετήσουν δυστυχώς ένα διαρκώς αυξανόµενο αριθµό συµπολιτών µας που έχει απόλυτη ανάγκη τα πολύ ακριβά φάρµακα.
Αυτός ο κύκλος πρέπει να κλείσει. Καλό είναι ότι προσλαµβάνονται 20 φαρµακοποιοί µε µπλοκ παροχής υπηρεσιών στα υπάρχοντα φαρµακεία του ΕΟΠΥΥ, αλλά αυτό είναι «σταγόνα στον ωκεανό».
Όπως επίσης είναι θετικό ότι επιτέλους υπήρξε πρόβλεψη για µεταφορά ενός µέρους -ενός µέρους µόνο- των συνταγών από τα φαρµακεία του ΕΟΠΥΥ σε ιδιωτικά φαρµακεία για να υπάρχει έστω µια διευκόλυνση για ένα αριθµό ασθενών που τα χρειάζονται. Όπως επίσης η εξυπηρέτηση ιδιωτικών κλινικών από ορισµένα φαρµακεία του ΕΟΠΥΥ για ορισµένα φάρµακα. Όλα όµως αυτά δεν επαρκούν για να αντιµετωπίσουν το πρόβληµα.
Πέραν από µια λελογισµένη και καλά σχεδιασµένη αύξηση των φαρµακείων του ΕΟΠΥΥ που θα χορηγούν αυτά τα φάρµακα υψηλού κόστους για δύσκολες ασθένειες, θα πρέπει να τεθεί άµεσα επί τάπητος και να υλοποιηθεί η κατ’ οίκον διανοµή αυτού του τύπου των φαρµάκων κατ΄αρχήν στους πλέον ευάλωτους, στους πλέον ηλικιωµένους και σε όσους δεν έχουν τις δυνάµεις να τα αναζητήσουν στα φαρµακεία ή στις αποθήκες του ΕΟΠΥΥ.
Αυτό µπορεί να γίνει. Υπάρχει ήδη µια εµπειρία που δεν πήγε άσχηµα, το αντίθετο. Την περίοδο του κορωνοϊού αλλά και σήµερα ακόµα όταν άτοµα από 62-65 χρονών και άνω και µε υποκείµενα νοσήµατα χρειαστούν τα περίφηµα αντιϊκα µε αντίστοιχη ιατρική γνωµάτευση και έγκριση της από την αρµόδια επιτροπή του Υπουργείου, παραλαµβάνουν µε κούριερ µέσα σε λίγες ώρες τα αντιϊκά φάρµακα σπίτι τους, αν δεν µπορούν οι ίδιοι ή συγγενικά τους πρόσωπα να τρέξουν να τα παραλάβουν από τις φαρµακοαποθήκες του ΕΟΠΥΥ. Εδώ µπορούν να αξιοποιηθούν και σοβαρές υποδοµές εθελοντών ή εργαζόµενων σε κοινωνικές υπηρεσίες των Δήµων, που την περίοδο της έξαρσης του κορωνοϊού και των λοκ ντάουν, πήγαιναν σε νοσοκοµεία, φαρµακαποθήκες κ.ά., ώστε να µεταφέρουν κάθε είδους αγωγής ή φαρµάκου που είχαν ανάγκη ευπαθείς οµάδες, ηλικιωµένοι κ.ά.
Με αυτά τα πράγµατα και τις καταστάσεις, δεν µπορεί η Πολιτεία να προχωράει µε ηµίµετρα, αλλά µε αποτελεσµατικές λύσεις.
