Η ανισορροπία του Πολιτικού συστήµατος, µε ένα µεγάλο κόµµα, που όµως φθείρεται καθηµερινά και µικροµεσαία έως µικρά κόµµατα στην αντιπολίτευση, ταρακουνιέται ακόµη περισσότερο. Όσο αυξάνεται η ένταση για τα Τέµπη, τόσο πιο αισθητή γίνεται η ανισορροπία του Πολιτικού Συστήµατος.
Πρώτη φορά µετά την µεταπολίτευση του 1974 δηµιουργείται µια τέτοια κατάσταση. Να φθείρεται συνεχώς η Κυβέρνηση και να µην υπάρχει µια ορατή, σοβαρή και συγκροτηµένη εναλλακτική πρόταση εξουσίας, που µέσα από τις θεσµικές διαδικασίες θα µπορούσε να αποτελέσει µια σοβαρή εναλλακτική λύση Κυβερνητικής εξουσίας.
Η διάχυτη κοινωνική αγανάκτηση και για την τραγωδία των Τεµπών, αλλά και για την µη αντιµετώπιση ουσιαστικών προβληµάτων που αφορούν την καθηµερινότητα του πολίτη και ταλανίζουν την κοινωνία όπως η ακρίβεια, οι συνεχείς ανατιµήσεις, οι χαµηλοί µισθοί, η κρίση στέγης, η υγεία κ.α, δεν µπορεί να βρει για την ώρα µια διέξοδο στο πλαίσιο της Κοινοβουλευτικής Δηµοκρατίας.
Η ΝΔ είναι καθηλωµένη κοντά στα χαµηλά ποσοστά των Ευρωεκλογών και φθείρεται καθηµερινά. Η αυτοδυναµία για την ώρα είναι ένα άπιαστο όνειρο. Πιθανά δε η φθορά της να γίνει ακόµη πιο µεγάλη και να την οδηγήσει σε ακόµη χαµηλότερα δηµοσκοπικά ποσοστά αν χειροτερέψουν τα πράγµατα για την τραγωδία των Τεµπών.
Η αντιπολίτευση κατακερµατισµένη και οι διάφοροι ηγέτες και παράγοντες δεν µπορούν να συνεννοηθούν µεταξύ τους. Πρωτίστως ο λεγόµενος προοδευτικός χώρος, φαίνεται αδύναµος και αδυνατεί να προσεγγίσει τον κόσµο.
Το ΠΑΣΟΚ που είχε κερδίσει σηµαντικά ποσοστά από τον λεγόµενο κεντρώο χώρο, «ρυµουλκόντας» δυσαρεστηµένους µετριοπαθείς πολίτες που είχα ψηφίσει και στηρίξει ΝΔ, φαίνεται να χάνει έδαφος σε αυτό τον χώρο, που είναι απαιτητικός και ζητάει ολοκληρωµένες προτάσεις και συγκροτηµένη σοβαρή πολιτική. Τα ποσοστά του κόµµατος της Αξιωµατικής Αντιπολίτευσης, αν και είχαν αυξηθεί κατά την διάρκεια των εσωκοµµατικών εκλογών του ΠΑΣΟΚ και αµέσως µετά την επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη, υποχωρούν τουλάχιστον δηµοσκοπικά για την ώρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ καθηλωµένος σε µονοψήφια νούµερα µετά την περιπέτεια της νέας διάσπασης και την αποµάκρυνση του κ. Κασασελάκη, αν και έχει ένα σοβαρό (ασχέτως αν συµφωνεί ή διαφωνεί κάποιος µαζί του) Πρόεδρο, τον Σωκράτη Φάµελο, για την ώρα τουλάχιστον δεν δείχνει ούτε καν να µπορεί να πλησιάσει ένα χαµηλό διψήφιο νούµερο…
Παράλληλα οι µεγάλες ανακατατάξεις που γίνονται στο διεθνές περιβάλλον µε την εκλογή Τραµπ, τις επιλογές που κάνει και την προσέγγισή του µε τον Ρώσσο Πρόεδρο Πούτιν συν τα τεράστια θέµατα που δηµιουργεί στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και στην ευρύτερη περιοχή η αναθεωρητική ατζέντα της Τουρκίας, συν το γεγονός ότι σε όλα τα επίπεδα η Κυβέρνηση δεν έκανε τις καλύτερες επιλογές αναφορικά µε την εξωτερική πολιτική και τον ρόλο της χώρας σε διεθνές επίπεδο, εντείνουν την αβεβαιότητα στο κόσµο και την αίσθηση ότι τα πάντα γύρω είναι ρευστά και χωρίς βεβαιότητες.
Μέσα σε αυτό το κλίµα, οι πολιτικές δυνάµεις που θα διεκδικήσουν την Κυβερνητική εξουσία, όταν φτάσουµε στις εκλογές, αν θέλουν να κερδίσουν τον κόσµο θα πρέπει να συµπεριφερθούν µε σοβαρότητα, υπευθυνότητα και να κινηθούν µακριά από το τοξικό κλίµα που έχει διαµορφωθεί στο πολιτικό σκηνικό. Τα όσα έχουν γίνει οδηγούν σηµαντικό τµήµα των ψηφοφόρων είτε στην απάθεια και τη αποχή, είτε σε επιλογές που αποκαλούνται αντισυστηµικές, χωρίς όµως να έχουν τη δυνατότητα να επιφέρουν λύσεις στα µεγάλα προβλήµατα της χώρας και των πολιτών.
Όπως διαµορφώνονται οι καταστάσεις και στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό και διεθνώς, είναι πιθανό η τραγωδία των Τεµπών που θα παραµείνει επί µακρόν στην πρώτη γραµµή, να µην είναι το καθοριστικό κριτήριο της ψήφου των πολιτών.
