Αλφόνσος Βιτάλης: Διαµελισµός και Ελλάδα

Στην αποσταθεροποίηση που προκάλεσαν ο πόλεµος στην Ουκρανία και οι συρράξεις για το Παλαιστινιακό, προστέθηκε µια ακόµα εστία έντασης και αναταραχής. Αυτή της Συρίας.

Το καθεστώς Άσαντ έπεσε και τους πρώτους αµήχανους πανηγυρισµούς της Δύσης και πρωτίστως των Ευρωπαίων, διαδέχεται η περίσκεψη αλλά και το άγχος της επόµενης µέρας.

Και αυτό γιατί στην Μέση Ανατολή τα σύνορα πρωτίστως τα χαράσουν οι φυλές, οι φατρίες, οι θρησκευτικές οµάδες υπό την «καθοδήγηση-αρωγή» µιας µεγάλης δύναµης και όχι τα έθνη όπως συµβαίνει στη Δύση.

Πρακτικά αυτό σηµαίνει ότι το «µωσαϊκό» των λογής οµάδων που ανέτρεψαν τον Άσαντ, δύσκολα µπορούν να εγγυηθούν την ενότητα και την ακεραιότητα της Συρίας. Αναζητείται δε ποια θα είναι η µεγάλη δύναµη που θα πάρει το ρίσκο να εµπλακεί ευθέως µε όλο αυτό το «µωσαϊκό» ώστε ή να εγγυηθεί τα σηµερινά σύνορα της Συρίας ή να επιβάλει την χάραξη νέων που όµως θα γίνουν σεβαστά από όλες τις φατρίες αλλά και τις συνορεύουσες χώρες.

Περιφερειακές δυνάµεις που όµως έχουν «εισχωρήσει» στρατιωτικά σε εδάφη της Συρίας, όπως η Τουρκία και το Ισραήλ, είναι αδύνατον να «επιφέρουν» την εσωτερική ηρεµία αλλά και να εγγυηθούν την οµαλότητα και την ακεραιότητα της Συρίας.

Το πλέον ανησυχητικό είναι πως για την ώρα τουλάχιστον η Συρία φαίνεται α µπαίνει σε τροχιά διαµελισµού και νέων περιπετειών µε ότι αυτό συνεπάγεται όχι µόνο για την περιοχή αλλά και για την Δύση και την Ελλάδα.

Η Ελλάδα σε αυτή την ρευστή περίοδο και την γεµάτη απρόοπτα, εντάσεις και κινδύνους επιβάλλεται να προβάλει τις ιδιότητες της ως µέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ και να ξεκαθαρίζει όσο µπορεί τους κινδύνους από την περαιτέρω αποσταθεροποίηση ή και διαµελισµό της Συρίας. Επιπροσθέτως οφείλει να υπενθυµίσει πως τίµησε και τιµά πάντα της συµµαχίες της και ουδέποτε έκανε µπαλάντζες ή έπαιζε τον ρόλο του «επιτήδειου ουδέτερου»

Σε συντονισµό µε συµµάχους και εταίρους, οφείλει προσεκτικά να προβάλλει τους κινδύνους για όλη την Δύση από µια αλλαγή µε τα όπλα του status (εδαφικού) της Συρίας υπό οποιοδήποτε πρόσχηµα. Αν «ξηλωθεί» στη Συρία η Συνθήκη της Λωζάνης, θα υπάρξουν πιθανά ανεξέλεγκτες καταστάσεις και στη Δύση.

Σε αυτή την επισφαλή γεωπολιτική κατάσταση, η σύµπνοια της Ελλάδας µε τους ισχυρούς εταίρους και συµµάχους της δηµιουργεί αναχώµατα για οποιαδήποτε ταρακουνήµατα από την εν εξελίξει κρίση στην Συρία.