Το Χόλιγουντ υπήρξε για πολλούς καλλιτέχνες ο τόπος όπου τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα. Για την Ντομινίκ Νταν, μια νεαρή ηθοποιό με λαμπρό μέλλον, η διαδρομή προς την επιτυχία σταμάτησε απότομα και βίαια. Σε ηλικία μόλις 22 ετών, η ζωή της έμελλε να κοπεί εξαιτίας της κακοποίησης που υπέστη από τον σύντροφό της, σε μια υπόθεση που σόκαρε το κοινό αλλά και ανέδειξε τις αδυναμίες του δικαστικού συστήματος.
Η Ντομινίκ Νταν γεννήθηκε το 1959 σε μια οικογένεια στενά συνδεδεμένη με την κινηματογραφική βιομηχανία. Ο πατέρας της ήταν καταξιωμένος συγγραφέας και δημοσιογράφος, ενώ εκείνη μεγάλωσε ανάμεσα σε καλλιτεχνικές επιρροές. Σπούδασε δραματική τέχνη και γρήγορα βρήκε τον δρόμο της στην τηλεόραση, συμμετέχοντας σε δημοφιλείς σειρές.
Το 1982 έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο στην ταινία τρόμου Poltergeist, όπου υποδύθηκε τη μεγαλύτερη κόρη της οικογένειας Φρίλινγκ. Η επιτυχία της ταινίας την καθιέρωσε ως ανερχόμενο όνομα, με προτάσεις για νέους ρόλους να ακολουθούν. Όμως, πίσω από την επαγγελματική της άνοδο, η προσωπική της ζωή έκρυβε μια σκοτεινή πραγματικότητα.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, η Ντομινίκ γνώρισε τον Τζον Τόμας Σουίνι, έναν σεφ που εργαζόταν σε ελίτ εστιατόρια του Λος Άντζελες. Η σχέση τους ξεκίνησε με πάθος, αλλά σύντομα έγινε τοξική. Ο Σουίνι αποδείχθηκε εξαιρετικά ζηλότυπος και βίαιος.
Οι φίλοι και η οικογένειά της είχαν αρχίσει να ανησυχούν. Ο Σουίνι την είχε ήδη χτυπήσει αρκετές φορές, ενώ ένας σοβαρός ξυλοδαρμός την ανάγκασε να τον εγκαταλείψει και να μετακομίσει σε νέο σπίτι. Παρά τις απειλές του, εκείνη προσπάθησε να αφήσει το παρελθόν πίσω της.
O Τζον Τόμας Σουίνι
Στις 30 Οκτωβρίου 1982, ο Σουίνι εμφανίστηκε απρόσκλητος στο σπίτι της και ζήτησε να της μιλήσει. Όταν εκείνη βγήκε για να τον αντιμετωπίσει, η συζήτηση εξελίχθηκε σε καβγά. Μέσα σε λίγες στιγμές, την άρπαξε από τον λαιμό και τη στραγγάλισε, αφήνοντάς την αναίσθητη στην αυλή.
Η Ντομινίκ μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όπου παρέμεινε σε κώμα για πέντε ημέρες. Στις 4 Νοεμβρίου 1982, η οικογένειά της πήρε τη σπαρακτική απόφαση να την αποσυνδέσει από τη μηχανική υποστήριξη.
Αν και ο Σουίνι παραδόθηκε αμέσως και ομολόγησε την πράξη του, η δικαστική διαδικασία ήταν εξοργιστικά ευνοϊκή προς εκείνον. Το δικαστήριο αρνήθηκε να αποδεχθεί την κατηγορία της ανθρωποκτονίας εκ προμελέτης και τον δίκασε για ανθρωποκτονία εξ αμελείας.
Η τελική ποινή του ήταν έξι χρόνια φυλάκισης, όμως εξέτισε μόλις τριάμισι χρόνια προτού αποφυλακιστεί. Η ποινή αυτή προκάλεσε οργή και αίσθηση ατιμωρησίας, με τον πατέρα της Ντομινίκ να αφιερώνει το υπόλοιπο της ζωής του στην καταγγελία των αδικιών του δικαστικού συστήματος.
Ο θάνατος της Ντομινίκ Νταν αποτέλεσε ένα ηχηρό μήνυμα για τη σιωπή γύρω από την έμφυλη βία, σε μια εποχή που οι κακοποιητικές σχέσεις σπάνια καταγγέλλονταν. Η ιστορία της, αν και λιγότερο γνωστή από άλλες υποθέσεις, συνεχίζει να αποτελεί σημείο αναφοράς για την αδικία και την ανάγκη προστασίας των θυμάτων κακοποίησης.
