Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Χρήστος Μαυρίκης είχε καταδικαστεί αμετάκλητα το 1997 για απόπειρα δωροδοκίας της σημερινής προέδρου του Αρείου Πάγου, Ιωάννας Κλάπα στο πλαίσιο ανάκρισης που διενεργούσε για υπόθεση λαθρεμπορίας πετρελαίου. Η Χρήστος Μαυρίκης είχε καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης 12 μηνών.
Το χρονικό της απόπειρας δωροδικίας προς ανώτατο δικαστικό λειτουργό
Στα χέρια των αρχών βρίσκεται από νωρίς το απόγευμα της Τρίτης ο αποστολέας της επιστολής προς ανώτατο δικαστικό λειτουργό στην οποία άφηνε υπαινιγμούς για αμοιβή έναντι διευθέτησης εκκρεμούς υπόθεσης. Πρόκειται για τον Χρήστο Μαυρίκη ο οποίος είναι αντιμέτωπος με το αδίκημα της δωροδοκίας, καθώς η κατηγορία θεωρείται τετελεσμένη μόνο και με την προσφορά.
Ο δράστης φέρεται να επισκέφθηκε στο γραφείο του τον ανώτατο δικαστικό λειτουργό όπου του έδωσε επιστολή με σκοπό να μεσολαβήσει για θετικό αποτέλεσμα σε υπόθεση που είχε εκδικαστεί στο Πρωτοδικείο Αθήνας και αφορούσε διεκδικήσεις οικοπέδων σε περιοχές της Αττικής. Στην επίμαχη επιστολή αναγραφόταν ο κωδικός της υπόθεσης και αναφερόταν ότι ο Χρήστος Μαυρίκης θα λάμβανε, σε περίπτωση θετικής έκβασης, αμοιβή 1 εκατομμυρίου ευρώ. Παράλληλα υπήρχαν υπαινιγμοί για δωροδοκία του δικαστικού λειτουργού. Με την ανάγνωση της επιστολής ο παραλήπτης αντέδρασε άμεσα προχωρώντας σε καταγγελία της υπόθεσης.
Ο συλληφθείς είχε καταδικαστεί στο παρελθόν για υπόθεση υποκλοπών που είχε απασχολήσει την κοινή γνώμη το 1993.
Το παρελθόν του Χρήστου Μαυρίκη
Το όνομα του Χρήστου Μαυρίκη είναι διάσημο από το «βρώμικο» 1989 και τις παρακολουθήσεις των τηλεφώνων του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ήταν ο υπάλληλος του ΟΤΕ που κατήγγειλε στα ΜΜΕ πως είχε παγιδεύσει το σταθερό τηλέφωνο του γραφείου του Ανδρέα Παπανδρέου κατ’ εντολή του στρατηγού, Νίκου Γρυλλάκη, συνεργάτη του τέως πρωθυπουργού, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Έτσι, μπορούσε να ακούσει από το ακουστικό του σπιτιού του κάθε τηλεφωνική συνομιλία του πολιτικού του αντιπάλου.
Εξηγώντας τον τρόπο με τον οποίο πρωταγωνίστησε σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της Μεταπολίτευσης, αποκάλυψε ότι είχε τοποθετηθεί ένας μηχανισμός σε ΚΑΦΑΟ αρκετά κοντά στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ που όχι απλά παγίδευε τις τηλεφωνικές ομιλίες του προέδρου του, αλλά έδινε τη δυνατότητα στον πολιτικό αντίπαλό του, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, να τις ακούει από το σπίτι του.
Τα Μέσα της εποχής, τότε, τον χαρακτήρισαν ως «εθνικό κοριό».
Μετά την καταγγελία του Χρήστου Μαυρίκη για τους χώρους τοποθέτησης των μηχανισμών παρακολούθησης, έγιναν εκτεταμένοι τεχνικοί έλεγχοι από ειδικά κλιμάκια για να αποδειχθούν αν ισχύουν ή όχι οι ισχυρισμοί του. Το πόρισμα των ελέγχων της επιτροπής που επιβεβαίωσαν τις παρεμβάσεις συζητήθηκε στο ελληνικό κοινοβούλιο στις 16 Ιουνίου 1994.
Σύμφωνα με την έρευνα, διαπιστώθηκε πως παρακολουθήθηκαν τα τηλέφωνα, όχι μόνο του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά και του Μιλτιάδη Έβερτ, του Γεράσιμου Κουρή, του Γεωργίου Ράλλη, των γραφείων του ΠΑΣΟΚ στη Χαριλάου Τρικούπη και του Αντώνη Λιβάνη.
Η αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών προκάλεσε ένα τεράστιο κύμα αντιδράσεων και αλληλοκατηγοριών που συνεχίστηκαν για χρόνια. Από τη μία βρισκόταν ο Χρήστος Μαυρίκης που κατηγορούσε την κυβέρνηση Μητσοτάκη πως εκείνη του έδινε εντολές για το ποια τηλέφωνα να παγιδεύσει και από την άλλη ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος έριχνε την ευθύνη εξ ολοκλήρου πάνω του.
Ο υπάλληλος του ΟΤΕ τελικά οδηγήθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού, καθώς κρίθηκε ένοχος από το Πενταμελές Εφετείο της Αθήνας για απόπειρα εκβίασης σε βαθμό κακουργήματος, παραβίαση απορρήτου τηλεφωνικών συνδιαλέξεων και παράνομη βία, με την ποινή φυλάκισης να φτάνει τα πέντε χρόνια. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης παραπέμφθηκε, αλλά τελικά, ύστερα από απόφαση του ίδιου του Ανδρέα Παπανδρέου δεν έφτασε ποτέ σε ειδικό δικαστήριο, επικαλούμενος λόγους πολιτικής ομαλότητας.
