Δεκαπέντε χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, Δευτέρα (05/05) από την τραγωδία της Marfin, όπου τρεις άνθρωποι, ανάμεσά τους μία έγκυος, έχασαν τη ζωή τους μετά από φωτιά που ξέσπασε από βόμβες μολότοφ στο υποκατάστημα της τράπεζας επί της οδού Σταδίου, στη διάρκεια πορείας κατά του Α’ Μνημονίου.
Μαύρη επέτειος η 5η Μαΐου, καθώς συμπληρώνονται σήμερα,15 χρόνια από την τραγωδία της Marfin με τους τρεις νεκρούς – μία εκ των οποίων έγκυος – και 21 τραυματίες, ένα γεγονός που στιγμάτισε τη μνημονιακή Ελλάδα και σόκαρε την ελληνική κοινή γνώμη
Η χώρα παραλύει από απεργίες και η Αθήνα από ογκώδεις διαδηλώσεις, την παραμονή της ψηφοφορίας στη Βουλή για το πρώτο μνημόνιο που είχε οριστεί για τις 6 Μαΐου. Ξεσπούν σοβαρά επεισόδια, η Αστυνομία απαντά με άγρια καταστολή, όμως η τελευταία πράξη της τραγωδίας δεν έχει γραφτεί ακόμα.
Ομάδα αγνώστων ατόμων ρίχνει μολότοφ και ένα μπουκάλι με βενζίνη στην τράπεζα Marfin επί της οδού Σταδίου την ώρα που βρίσκονταν μέσα σε αυτήν περίπου 25-30 εργαζόμενοι. Οι περισσότεροι κατόρθωσαν να διαφύγουν, ωστόσο τρία άτομα πέθαναν από ασφυξία λόγω των τοξικών αναθυμιάσεων και του πυκνού καπνού.
Μέχρι σήμερα, η ταυτότητα των δραστών δεν έχει επιβεβαιωθεί, ενώ το 2013 στελέχη της τράπεζας καταδικάστηκαν για φόνο εξ αμελείας τριών υπαλλήλων, για σωματικές βλάβες άλλων 21 υπαλλήλων και για πολλαπλές παραλείψεις στα μέτρα πυρασφάλειας και στην εκπαίδευση του προσωπικού.
Τον Δεκέμβριο του 2024, η υπόθεση φτάνει ξανά ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου της Αθήνας, με τον Άρειο Πάγο να δέχεται την αναίρεση της εφετειακής κρίσης, κρίνοντας ότι η τότε μισθώτρια Τράπεζας MARFIN και τα Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της, φέρουν ευθύνες για την μη λήψη μέτρων ασφαλείας προς αποτροπή της καταστροφής του καταστήματος.
Όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της απόφασης, “το Εφετείο υπό τις προεκτεθείσες παραδοχές του, στέρησε την προσβαλλόμενη απόφαση από νόμιμη βάση, καθόσον διέλαβε ανεπαρκείς, ασαφείς και αντιφατικές αιτιολογίες, ως προς το κρίσιμο ζήτημα της αδικοπρακτικής ευθύνης της πρώτης αναιρεσίβλητης μισθώτριας τράπεζας και των μελών του ΔΣ αυτής ως προς τις αποδιδόμενες σ’ αυτούς παραλείψεις, που καθιστούν ανέφικτο τον αναιρετικό έλεγχο, ως προς τις ουσιαστικού δικαίου διατάξεων των άρθρων 914, 330, 300, 297 και 298 του ΑΚ, τις οποίες εσφαλμένα δεν εφάρμοσε κι έτσι παραβίασε αυτές εκ πλαγίου“.
Συγκλονίζει η περιγραφή της γυναίκας που έσωσαν από το μπαλκόνι -«Σκεφτόμουν ότι στην επόμενη ανάσα δεν θα μπορέσω»
Η Μαρία Καραγιάννη περιέγραψε τα όσα βίωσε τη μοιραία ημέρα
Η 32χρονη έγκυος Αγγελική Παπαθανασοπούλου, ο 36χρονος Επαμεινώνδας Τσάκαλης και η 35χρονη Παρασκευή Ζούλια ήταν τα θύματα της ανείπωτης τραγωδίας που γράφτηκε από την πυρκαγιά που ξέσπασε στο υποκατάστημα της τράπεζας στη Σταδίου. Η φωτιά προκλήθηκε από εμπρηστική επίθεση κουκουλοφόρων, εν μέσω μαζικών διαδηλώσεων κατά του πρώτου μνημονίου, συγκλονίζοντας το πανελλήνιο. Σήμερα, 15 χρόνια μετά, οι οικογένειες των θυμάτων εξακολουθούν να ζητούν δικαίωση.
Η γυναίκα στο μπαλκόνι περιγράφει τι συνέβη στις 5 Μαΐου 2010
Ανάμεσα στις εικόνες που αποτυπώνουν τη φρίκη της τραγωδίας, ξεχωρίζει εκείνη μιας γυναίκας υπαλλήλου της τράπεζας, η οποία εμφανίζεται στο μπαλκόνι, καλώντας απεγνωσμένα για βοήθεια, ενώ πυκνοί καπνοί και φλόγες τυλίγουν ασφυκτικά το κτίριο.
Η γυναίκα αυτή είναι η Μαρία Καραγιάννη, η οποία, 15 χρόνια μετά, περιγράφει τα όσα έζησε εκείνη την ημέρα ως «απόλυτο τρόμο». Ήταν το τελευταίο άτομο που κατάφεραν να διασώσουν οι πυροσβέστες από το φλεγόμενο κτίριο.
Η συγκλονιστική περιγραφή της
Η ίδια σημειώνει αρχικά: «Ήμουν στο υπόγειο και άκουσα πολύ δυνατούς κρότους από ισόγειο του κτιρίου και γυαλιά να σπάνε. Κλειδώσαμε το θησαυροφυλάκιο, και πήρα το 100 από το τηλέφωνο του υπογείου». «Με ρωτούσαν “πόσοι είστε στο κτίριο; πόσοι είναι οι επιτιθέμενοι;”. Τους έλεγα “δεν βλέπω από τους καπνούς”. Προσπάθησα να πάρω την Πυροσβεστική αλλά δεν λειτουργούσε πια το τηλέφωνο. Από τον φόβο μου κινούμενη γρήγορα πήρα, δυστυχώς, το ασανσέρ για να πάω στον 3ο όροφο, όπου ήξερα ότι υπήρχαν παράθυρα».
«Όταν έφτασα εκεί, υπήρχε πανζουρλισμός. Οι συνάδελφοι ήταν στριμωγμένοι σε ένα διαδρομάκι μικρό για να βρουν διέξοδο από ένα δωμάτιο που λειτουργούσε ως αποθήκη. Εκεί ήταν ένα κλουβί για τις μονάδες κλιματισμού. Απ’ ό,τι έμαθα, ο Ηλίας ο συνάδελφός μας έσπασε με όλες του τις δυνάμεις αυτή την καταπακτή και σιγά-σιγά βοηθώντας ο ένας τον άλλον βγήκαμε σε ένα μπαλκόνι 1×2 με κάτι λόγχες και σκαρφάλωναν τα κακόμοιρα για να ανέβουν σε ένα ελενίτ και να βγουν στη Χρήστου Λαδά», συνέχισε.
Το επόμενο βήμα για την ίδια ήταν να πάει στο κεντρικό μπαλκόνι της Σταδίου αφού είχε δει «έναν συνάδελφο στο κεντρικό μπαλκόνι που μιλούσε στο τηλέφωνο». «Ήθελα το τηλέφωνο αυτό για να πάρουμε κάποιον να του πούμε ότι κινδυνεύουμε», συνεχίζει η κυρία Καραγιάννη.
«Δεν θυμάμαι αν κατάφερα να περιγράψω την κατάσταση και μετά από λεπτά το απόλυτο χάος. Να φυσάει ο καπνός, να μη βλέπουμε αν μπορούμε να πάμε στο διπλανό κτίριο. Δεν βλέπαμε πού να πατήσουμε. Τρεις από τους πέντε που ήμασταν στο μπαλκόνι κατάφεραν, με κίνδυνο της ζωής τους, από ένα μικρό περβάζι να περάσουν στο μπαλκόνι του διπλανού κτιρίου», σημειώνει.
Και προσθέτει: «Εμείς οι δύο οι τελευταίες που μείναμε στο μπαλκόνι, δεν βλέπαμε, είχε πυκνώσει ο καπνός, δεν μπορούσες να αναπνεύσεις. Σκεφτόμουν ότι στην επόμενη ανάσα δεν θα μπορέσω. Όλη αυτή η για 40 λεπτά… Να λέω “πού είναι η Πυροσβεστική;” Ζούσαμε τον απόλυτο τρόμο για 40 λεπτά, εκεί το υπολογίζω […] Εκείνη την ώρα έλεγες ή θα σωθώ ή το επόμενο δίλεπτο δεν θα έχω ανάσα και θα πέσω κάτω. Ήταν τραγικές οι στιγμές, ο απόλυτος τρόμος, παράνοια. Εμένα με έβγαλαν τελευταία οι πυροσβέστες από το εσωτερικό του κτιρίου. Ήταν τέτοια η ένταση της φωτιάς που τα πάντα στο κτίριο ήταν σαν να έχει γίνει βομβαρδισμός. Πατούσες συντρίμμια. Τις επόμενες ημέρες είδαμε ότι είχαν σπάσει τα μάρμαρα από τη σκάλα πιθανολογώ από την θερμοκρασία».
Όσον αφορά τα τελευταία λεπτά πριν την έξοδο από το κτίριο, κατέληξε: «Μου έβαλαν μια αντιασφυξιογόνα μάσκα, ένα μπουφάν στην πλάτη και φωτίζοντας τον δρόμο όπου μπορούσα να περπατήσω, υποβασταζόμενη κατάφερα να με κατεβάσουν κάτω».
Αναλυτικά η συγκλονιστική περιγραφή της:
Πηγή: www.iefimerida.gr”
