Δέκα γεγονότα που συγκλόνισαν τον κόσμο το 2024

Από πολλές απόψεις η χρονιά που φεύγει ήταν σπαραχτική, ανατρεπτική και ορισμένες φορές τρομακτική.

Πόλεμοι, φυσικές -αν και σε μεγάλο βαθμό ανθρωπογενείς- καταστροφές, τρομοκρατία, αύξηση της κοινωνικής ανισότητας και της χρήσης της τεχνητής νοημοσύνης, με σχεδόν τον μισό πληθυσμό του πλανήτη να προσέρχεται στις κάλπες, το 2024, ήταν μια χρονιά που δοκίμασε τις αντοχές όλων μας.

Δώδεκα μήνες σκληρών αναμετρήσεων ακόμη και ενάντια στην κοινή λογική και τους απλούς κοινούς κανόνες- αξιών και αρχών- ήταν μια συνεχής δοκιμασία των δομών και των θεσμών, που είχε συμφωνήσει και ορίσει, όλα τα προηγούμενα χρόνια, η διεθνής κοινότητα.

Πουθενά, όμως, ο αντίκτυπος της καταστρατήγησης όλων των κανόνων, δεν ήταν τόσο ισχυρός, όσο στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, όπου προκλήθηκε «ντόμινο» συνεπειών και μια αλληλουχία γεγονότων, που ξεπέρασε τα γεωγραφικά της όρια.

1. Ανάφλεξη και ανατροπή στη Μέση Ανατολή

Η ιστορία που ακινητοποίησε τον κόσμο, αυτή που δεν είχαν δει να έρχεται, ακόμη και οι πιο έγκυροι στρατηγικοί αναλυτές ήταν η αστραπιαία ένοπλη εξέγερση, που τερμάτισε το βάναυσο καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ, στη Συρία.

Μέσα σε 11 ημέρες, ο 13χρονος εμφύλιος πόλεμος και τα 53 χρόνια διακυβέρνησης του κόμματος Μπάαθ και της οικογένειας των Άσαντ, έλαβαν τέλος.

Οι επιπτώσεις έγιναν αισθητές από τη Ρωσία μέχρι το Ιράν και την Κίνα — τρία κράτη των οποίων η κάποτε ισχυρή επιρροή στη Συρία δέχτηκε μεγάλο πλήγμα.

Στην αντίπερα όχθη, η Τουρκία και το Ισραήλ, είδαν την αλλαγή ως ευκαιρία για τα επεκτατικά τους σχέδια, ενώ οι ΗΠΑ ενίσχυσαν την στρατιωτική παρουσία τους στη
χώρα (διπλάσιος είναι ο αριθμός των στρατιωτών που έστειλαν) ως μέρος μιας αποστολής για την αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους, σε συνεργασία με τις μονάδες των Κούρδων της Συρίας.

Εύλογα αναρωτιέται κανείς για επικείμενες συγκρούσεις, μεταξύ των ανταγωνιστικών φατριών της χώρας, πιθανό νέο εμφύλιο πόλεμο και τι θα κάνουν στη συνέχεια οι πολλές ξένες δυνάμεις που αναζητούν επιρροή στη Συρία;

Ακόμη πιο δύσκολος είναι ο γρίφος μιας εκεχειρίας, που όλο βρίσκεται στα σκαριά και ποτέ δεν γίνεται πράξη, στα κατεχόμενα από το Ισραήλ, παλαιστινιακά εδάφη.

Όπως και τα εντάλματα σύλληψης που έχουν εκδοθεί για τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου και τον Γιόαβ Γκάλαντ, από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και η πανθομολογούμενη γενοκτονία που συνεχίζεται σε βάρος των Παλαιστινίων, στη Λωρίδα της Γάζας, που έχει ισοπεδωθεί από τους βομβαρδισμούς του κράτους του Ισραήλ.

Μόνο μία εύθραυστη εκεχειρία βρίσκεται ακόμη σε ισχύ, από τον περασμένο Νοέμβριο, παρά τις εκατέρωθεν παραβιάσεις, στα σύνορα του Ισραήλ με τον Λίβανο.

Χεζμπολάχ και Χαμάς έχουν διαλυθεί, μετά τις συντονισμένες από τη Μοσάντ, επιθέσεις με εκρήξεις σε βομβητές και κινητά τηλέφωνα-τον περασμένο Σεπτέμβριο- και τις στοχευμένες δολοφονίες, κατά των  πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών των δύο αυτών οργανώσεων, (η πρώτη σιιτική και η δεύτερη σουνιτική) που αποτελούσαν βασικά μέλη του επονομαζόμενου «άξονα της αντίστασης» κατά του Ισραήλ, που στηριζόταν και ελεγχόταν, από το Ιράν.

Δώδεκα άνθρωποι σκοτώθηκαν σε αυτό το χτύπημα κρατικής τρομοκρατίας και περισσότεροι από 2.000 τραυματίστηκαν, αλλά τα αποτελέσματα ξεπέρασαν τον αριθμό των θυμάτων.

Η επιχείρηση έδειξε το βάθος της διείσδυσης των ισραηλινών υπηρεσιών πληροφοριών στη Χεζμπολάχ, ώθησε τους στελέχη της να αναζητήσουν εναλλακτικές επικοινωνίες και προκάλεσε την σταδιακή διάλυση της ηγετικής της πυραμίδας.

2. Εισβολή της Ουκρανίας στη Ρωσία

Δυόμιση χρόνια μετά την πλήρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, χιλιάδες ουκρανικά στρατεύματα εισέβαλαν, κρυφίως και αιφνιδίως, στη ρωσική επαρχία του Κουρσκ της Ρωσίας, πιάνοντας στον ύπνο τη Μόσχα και τους στρατηγούς της, στην πρώτη μεγάλης κλίμακας εισβολή σε ρωσικό έδαφος μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Ήταν ένα στρατηγικό και επικίνδυνο παιχνίδι του Κιέβου, τον περασμένο Αύγουστο, αλλά λειτούργησε και μια δεύτερη έκπληξη ήρθε από την αργή και αναποτελεσματική ρωσική απάντηση, που ακολούθησε.

Το Κρεμλίνο υποσχέθηκε ταχεία αντίποινα και την ανακατάληψη του εδάφους του, αλλά σχεδόν τέσσερις μήνες αργότερα, οι Ουκρανοί είναι ακόμα εκεί.

Δεν μπορεί να αλλάξει το παιχνίδι για τον πόλεμο, αλλά πολλοί ειδικοί είπαν ότι η επίθεση στο Κουρσκ έστειλε ισχυρά μηνύματα σε όλες τις πλευρές: η Μόσχα είδε ότι η Ουκρανία μπορούσε να φέρει τον πόλεμο στην μπροστινή πόρτα της Ρωσίας και η Δύση είδε ότι το Κίεβο είναι ανυποχώρητο με τους Ουκρανούς να μάχονται ακόμα για να κερδίσουν τον πόλεμο.

Η εισβολή – και η παραμονή της – έχουν επίσης αποκαλύψει θεμελιώδεις αδυναμίες στη ρωσική άμυνα και η κατοχή ρωσικών εδαφών έδωσε στην Ουκρανία αυτό που χρειαζόταν πιο πολύ: ένα καλό διαπραγματευτικό χαρτί όταν αρχίσουν οι συνομιλίες για τον τερματισμό του πολέμου.

3. Βορειοκορεατικά στρατεύματα πολεμούν και πεθαίνουν στην Ευρώπη

Είναι ένα ακόμη γεγονός που θα φαινόταν αδιανόητο, πριν από ένα χρόνο. Χιλιάδες
στρατιώτες «δώρο» του Κιμ Γιονγκ Ουν στον Βλαντίμιρ Πούτιν.

Ελίτ δυνάμεις από τη Βόρεια Κορέα, πολεμούν και τώρα σύμφωνα με πληροφορίες από τη Σεούλ, πεθαίνουν, σε έναν ευρωπαϊκό πόλεμο.

Η ανάπτυξη περισσότερων από 11.000 Βορειοκορεατών μετέτρεψε τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας σε μια πραγματικά παγκόσμια σύγκρουση. Ήταν επίσης ένα δραματικό παράδειγμα συνεργασίας στο πλαίσιο του λεγόμενου  «Άξονα των Αυταρχικών Εξουσιαστών», το δυναμικό κουαρτέτο κατά των ΗΠΑ που απαρτίζουν οι ηγέτες της Ρωσίας, της Κίνας, της Βόρειας Κορέας και του Ιράν.

Οι Βορειοκορεάτες αναπτύχθηκαν πρώτα σε ρωσικές βάσεις για εκπαίδευση, για να μάθουν τη γλώσσα και τις επιχειρησιακές λειτουργίες των νέων συναδέλφων τους στρατιωτών. Τις τελευταίες εβδομάδες του χρόνου, ήταν στη μάχη – προσπαθώντας να απωθήσουν τις ουκρανικές δυνάμεις στην επαρχία Κουρσκ της Ρωσίας.

Ανάλογα με ποιον ρωτάει κάποιος, η ανάπτυξη αυτών των δυνάμεων ήταν είτε ένδειξη ρωσικής απόγνωσης, είτε ένας έξυπνος τρόπος να γίνει δοκιμή του νέου «Άξονα», επί του πεδίου, χωρίς η μία εξήγηση να αποκλείει την άλλη.

4. Ολική Επαναφορά του φαινομένου Τραμπ

Οποιαδήποτε αμερικανική προεδρική εκλογή έχει παγκόσμιες επιπτώσεις και ενώ ο Ντόναλντ Τραμπ είναι μια απρόβλεπτη πολιτική φυσιογνωμία, η επανεκλογή του στον Λευκό Οίκο, έχει εκτεταμένες συνέπειες στην εθνική και παγκόσμια ασφάλεια.

Αναλαμβάνοντας προεδρικά καθήκοντα στις 20 Ιανουαρίου του 2025, έχει δεσμευτεί να τερματίσει τους πολέμους που συνεχίζονται στη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη και να περιορίσει ή να τερματίσει την αμερικανική βοήθεια προς το Κίεβο.

Έχει επικρίνει το ΝΑΤΟ και πολλά από τα κράτη μέλη του, έχει αμφισβητήσει και άλλες μακροχρόνιες συμμαχίες των ΗΠΑ, ενώ καυχιέται για τις θερμές του σχέσεις με δικτάτορες και γενικά έχει υποσχεθεί μια περιστολή των αμερικανικών στρατευμάτων, σε πολλά μέρη του κόσμου, κάνοντας πράξη το σύνθημά του: Η Αμερική Πρώτα.

Για να πάρουμε ένα πρόσφατο παράδειγμα, καθώς οι αντάρτες έδιωξαν τον Άσαντ, από την εξουσία και πολλοί ειδικοί και άλλοι αξιωματούχοι προέτρεπαν τις ΗΠΑ να εμπλακούν σε αυτό που αποκαλούσαν «εξαιρετική ευκαιρία», ο Ντόναλντ Τραμπ έκανε σαφείς τις απόψεις του: «Αυτός δεν είναι ο αγώνας μας. Αφήστε το και μην εμπλακείτε» έγραψε στο Χ.

Ο Τραμπ υποσχέθηκε επίσης πρωτοφανείς δασμούς κατά της Κίνας – όχι ως ένα ζήτημα εθνικής ασφάλειας, αυτό κάθε αυτό, αλλά ασκώντας μια πολιτική που θα μπορούσε εύκολα να επιφέρει επιπτώσεις στην εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ, ανάλογα με την απάντηση που σκοπεύει να δοθεί από το Πεκίνο. Και έχει προτείνει ή έχει υποσχεθεί καλύτερες σχέσεις με μια σειρά από δικτάτορες – από τον Βλαντίμιρ Πούτιν μέχρι τον Κιμ Γιονγκ Ουν και τον Σι Τζινπίνγκ. Κάλεσε μάλιστα τον Σι στην ορκωμοσία του.

Οπότε χωρίς αμφιβολία, η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ άλλαξε το παιχνίδι, παγκοσμίως. Αλλά πρέπει να επαναλάβουμε: ο πρώην και μελλοντικός πρόεδρος των ΗΠΑ παραμένει απρόβλεπτος.

5. Φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές

Η χρονιά ξεκίνησε με ένα εφιαλτικό σεισμό, που έπληξε την κεντρική Ιαπωνία μεγέθους 7,6 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ, που έγινε αισθητός μέχρι το Τόκιο και σκότωσε πάνω από 200 ανθρώπους.

Τον επόμενο μήνα του 2024 ξέσπασε φωτιά στην τουριστική επαρχία Βαλπαραΐσο της κεντρικής Χιλής, που γρήγορα έλαβε ανεξέλεγκτες διαστάσεις και άφησε πίσω της 137 νεκρούς. Ο πρόεδρος της Χιλής Γκαμπριέλ Μπόριτς χαρακτήρισε αυτές τις πυρκαγιές τη «μεγαλύτερη τραγωδία» στη χώρα, μετά τον σεισμό και το επακόλουθο τσουνάμι του 2010 που στοίχισαν τη ζωή σε περισσότερους από 500 ανθρώπους.

Πρωτοφανής σε ποσότητα νερού ήταν η βροχόπτωση που έπληξε στα μέσα Απριλίου τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα με τους ειδικούς να την χαρακτηρίζουν ιστορικό καιρικό φαινόμενο και απτό αποτέλεσμα της κλιματικής κρίσης. Από την καταιγίδα πλημμύρισε το διεθνές αεροδρόμιο του Ντουμπάι, το δεύτερο μεγαλύτερο σε κυκλοφορία στον κόσμο, ενώ μερικά από τα σπανιότερα Supercars και αυτοκίνητα πολυτελείας χάθηκαν, κάτω από τη λάσπη.

Περισσότεροι από 475 ανεμοστρόβιλοι καταγράφηκαν στις ΗΠΑ, τον Μάιο, με τους πιο ισχυρούς να  στην Αϊόβα και την Οκλαχόμα, να αφήνουν πίσω τους εννέα νεκρούς.

Ακολούθησε ο τυφώνας Χέλεν, στα τέλη Σεπτεμβρίου που χάραξε ένα μονοπάτι καταστροφής μήκους 800 χιλιομέτρων σε έξι αμερικανικές πολιτείες, προκαλώντας καταστροφικές πλημμύρες και σκοτώνοντας περισσότερους από 230 ανθρώπους.

Το πέρασμα της τροπικής καταιγίδας Τράμι από τις Φιλιππίνες στα τέλη Οκτωβρίου σηματοδότησε τη φονικότερη και πιο καταστροφική καταιγίδα στο αρχιπέλαγος της
νοτιοανατολικής Ασίας, με 130 νεκρούς και δεκάδες αγνοούμενους.

Τον ίδιο μήνα, στην Ισπανία συντελέστηκε η χειρότερη καταστροφή από πλημμύρες
στη σύγχρονη ιστορία της με τη Βαλένθια να είναι η περιοχή που επλήγη περισσότερο, ενώ ο τραγικός απολογισμός των θυμάτων ανήλθε σε 230 νεκρούς.

6. Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι

Η Ολυμπιακή Επιτροπή της Παλαιστίνης είχε ζητήσει με κάθε επισημότητα τον αποκλεισμό του Ισραήλ με επιστολή στη ΔΟΕ, επικαλούμενη παραβίαση του ολυμπιακού ιδεώδους, ελπίζοντας ίσως και στο προηγούμενο του αποκλεισμού –με συνοπτικές διαδικασίες μάλιστα– της Ρωσίας και της Λευκορωσίας.

Υπάρχουν διαφορές στις δύο περιπτώσεις, αλλά υπάρχουν και αρκετές ομοιότητες, οι
οποίες για το κοινό αίσθημα λειτουργούν ως απόδειξη ότι το ολυμπιακό κίνημα διαθέτει επιλεκτική ευαισθησία.

Το αποτύπωμα της γεωπολιτικής σκηνής ήταν εμφανές στο Παρίσι, όπως συμβαίνει πάντα στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι αθλητές από το Ισραήλ ήταν παρόντες, όπως και αυτοί από την Παλαιστίνη – ο κολυμβητής Γιαζάν αλ Μπαουάμπ βούτηξε στην πισίνα με ζωγραφισμένη την παλαιστινιακή σημαία στο σώμα του. Δήλωσε στη συνέχεια: «Η Γαλλία δεν αναγνωρίζει την Παλαιστίνη, αλλά εγώ είμαι εδώ με μια σημαία στο στήθος μου».

Η Ρωσία και η Λευκορωσία αποκλείστηκαν, όμως κλήθηκαν αρκετοί αθλητές από τις δύο χώρες και 32 εξ αυτών αποδέχτηκαν την πρόσκληση και αγωνίστηκαν ως ουδέτεροι (αφού πρώτα ελέγχθηκαν για οποιαδήποτε πρακτική ή θεωρητική εμπλοκή στην εισβολή στην Ουκρανία) ανάμεσα σε Ουκρανούς αθλητές, οι οποίοι παραλλήλιζαν τους αγώνες τους με τις μάχες στην πατρίδα τους.

Και αν κάποιος βλέπει εδώ μια υποκρισία και ότι όλα αυτά γίνονται στον βωμό κάποιου κέρδους, αντί για τα ιδεώδη του ολυμπιακού πνεύματος, σίγουρα δεν κάνει λάθος.

7. Τεχνητή Νοημοσύνη (ΑΙ)

Το 2024 είναι χρονιά ορόσημο για τις τεχνολογίες (ΑΙ) Τεχνητής Νοημοσύνης, καθώς
η χρήση των εργαλείων της είχε διπλασιαστεί, κατά τους πρώτους έξι μήνες.

Παράλληλα, το 75% των εργαζομένων δηλώνει πλέον πως χρησιμοποιεί εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης στην καθημερινότητά του, ενώ ως βασικότερα οφέλη αναφέρονται η ενίσχυση της δημιουργικότητας, η εξοικονόμηση χρόνου και η αύξηση της παραγωγικότητας.

Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή 31.000 επαγγελματιών από διαφορετικούς κλάδους και ειδικότητες, σε 31 διαφορετικές χώρες, το 78% των χρηστών της τεχνητής νοημοσύνης φέρνει τα δικά του εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης στην εργασία του, στην προσπάθεια να συμβαδίσει με τον ρυθμό και τον όγκο της δουλειάς του, εστιάζοντας στις πιο σημαντικές εργασίες της καθημερινότητάς του.

Το ποσοστό αυτό είναι ακόμη μεγαλύτερο στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, ωστόσο, ο τρόπος που γίνεται η χρήση της τεχνολογίας χωρίς στρατηγικό, δηλαδή πλαίσιο από πλευράς εταιρειών, θέτει τα δεδομένα της εκάστοτε εταιρείας, σε κίνδυνο και δεν αφήνει τους εργαζομένους να αποκομίσουν το σύνολο των οφελών που θα μπορούσαν να έχουν από τη χρήση όλων των δυνατοτήτων της τεχνητής νοημοσύνης.

8. Η «Salt Typhoon» και η κυβερνοεπίθεση που ντρόπιασε την NSA

«Salt Typhoon» και «Volt Typhoon» είναι τα ονόματα ομάδων χάκερς στον κυβερνοχώρο, που έχουν στοχεύσει –με επιτυχία– κρίσιμες υποδομές των ΗΠΑ. Η Salt Typhoon ήταν που χτύπησε το 2024 ή για να είμαστε πιο ακριβείς, που ήρθε στο φως, το 2024 για την κυβερνοεισβολή της και παραβίαση μεγάλων αμερικανικών εταιρειών τηλεπικοινωνιών – συμπεριλαμβανομένων των «AT&T» και «Verizon».

Οι επιθέσεις ήταν εκπληκτικές, τόσο για το θράσος τους, όσο και για τον χρόνο που χρειάστηκε για να συνειδητοποιήσουν οι αξιωματούχοι της κυβερνοασφάλειας των
ΗΠΑ, τι συνέβαινε.

Στην πραγματικότητα, όπως είπε ο Γενικός Διευθυντής της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας (NSA) των ΗΠΑ, Τίμοθι Χάο, η NSA δεν γνώριζε τίποτα για την επίθεση της Salt Typhoon μέχρι που έλαβε ειδοποίηση από την «Microsoft».

Τα δίκτυα των αμερικανικών παρόχων ευρυζωνικών υπηρεσιών παραβιάστηκαν σε μια κυβερνοεπίθεση που συνδέεται με την κινεζική κυβέρνηση και στόχευε τα αιτήματα υποκλοπών, ανέφερε σχετικά, τον περασμένο Οκτώβριο, η εφημερίδα «Wall Street Journal».

«Δεν είδαμε δραστηριότητα στα δίκτυα τηλεπικοινωνιών των ΗΠΑ» είπε, με αφοπλιστική ειλικρίνεια, ο επικεφαλής της NSA.

Το «Salt Typhoon» δεν έδειξε απλώς την ικανότητα της Κίνας να παραβιάσει τις αμερικανικές εταιρείες τηλεπικοινωνιών. Αμερικανοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι οι χάκερ έφτασαν στα αρχεία που σχετίζονται με τις ομοσπονδιακές επιχειρήσεις υποκλοπών, κάτι που πιθανότατα θέτει σε κίνδυνο τις έρευνες της κοινότητας πληροφοριών των ΗΠΑ.

Η παραβίαση στον κυβερνοχώρο, που πραγματοποιήθηκε από την κινεζική ομάδα χάκερ, γνωστή ως Salt Typhoon, ενέχει σοβαρούς κινδύνους για την εθνική ασφάλεια, τόνισε, η «WSJ».

Η προηγούμενη επίθεση, γνωστή ως επίθεση της ομάδας «Volt Typhoon», είχε επίσης πιάσει τις αμερικανικές αρχές στον ύπνο.

9. Επανεμφάνιση του Ισλαμικού Κράτους

Το Ισλαμικό Κράτος έγινε πρωτοσέλιδο στις αρχές του 2024 με τρομοκρατικές επιθέσεις που έδειχναν τη μεγάλη  γεωγραφική του εμβέλεια.

Βόμβες στο Ιράν που σκότωσαν 95 ανθρώπους και στη συνέχεια τρομοκρατική επίθεση ενόπλων που σκότωσε περισσότερους από 130 σε αίθουσα συναυλιών στα περίχωρα της Μόσχας.

Άλλες επιθέσεις της τρομοκρατικής ομάδας που επιδιώκει την ίδρυση Χαλιφάτου ματαιώθηκαν, συμπεριλαμβανομένης μιας με στόχο τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές και μιας άλλης που φέρεται να στόχευε προγραμματισμένη συναυλία της Τέιλορ Σουίφτ, στη Βιέννη.

Οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες φάνηκαν, αυτή τη χρονιά, αρκετά συνδεδεμένες και συντονισμένες ώστε να αποτρέψουν αρκετές επιθέσεις προτού αυτές πραγματοποιηθούν και στο Αφγανιστάν, όπου η πιο ενεργή πτέρυγα της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος Χορασάν (IS-K) έχει την έδρα του, ο πιο δύσκολος εχθρός είναι οι κυβερνώντες, πλέον, Ταλιμπάν.

Ωστόσο, οι επιθέσεις του ISIS αυξήθηκαν συνολικά το 2024 και υπάρχουν ανησυχίες ότι το όνειρο της ίδρυσης Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και τη Συρία, όπως είχε εν μέρει γίνει, πριν από 10 χρόνια πράξη μπορεί να ξανασυμβεί, εάν η τρομοκρατική αυτή σουνιτική οργάνωση εκμεταλλευτεί το κενό εξουσίας μετά τη συριακή εξέγερση και ξεκινήσει μια νέα ένοπλη εκστρατεία, στη χώρα.

10. Άνοδος της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη

Το 2024, η Ευρώπη έστρεψε δεξιότερα το τιμόνι όπως φάνηκε και στα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, αλλά και των δημοσκοπήσεων σε μία σειρά χωρών μελών της Ένωσης, από τη Γαλλία και την Αυστρία, μέχρι την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και τη Γερμανία.

Στο ευρωκοινοβούλιο, το πολιτικό φάσμα έχει μετατοπιστεί με την πλειονότητα των ευρωβουλευτών να βρίσκεται πλέον στα δεξιά του ημικύκλιου, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, της Ομάδας των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR), των Πατριωτών για την Ευρώπη και της Ευρώπης των Κυρίαρχων Εθνών.

Δεξιά και Ακροδεξιά επικράτησαν και σε μια σειρά από εθνικές εκλογές.
Στην Αυστρία, ο Χέρμπερτ Κίκλ (FPÖ) ήρθε πρώτος στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, με 29% των ψήφων, το καλύτερο αποτέλεσμα για την ακροδεξιά σε αυτή τη χώρα, από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Στο Βέλγιο, το συντηρητικό φλαμανδικό κόμμα N-VA ήρθε πρώτο στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, ακολουθούμενο από το ακροδεξιό φλαμανδικό κόμμα «Vlaams Belang». Έξι μήνες αργότερα, οι διαπραγματεύσεις δεν έχουν ακόμη καταλήξει για το σχηματισμό ομοσπονδιακής κυβέρνησης.

Στη Γαλλία, η λίστα του ακροδεξιού κόμματος «Rassemblement National» (RN) της Μαρίν Λεπέν κέρδισε τις ευρωεκλογές με ποσοστό άνω του 31% των ψήφων και ήρθε επίσης πρώτο στον πρώτο γύρο των πρόωρων βουλευτικών εκλογών, που προκήρυξε ο Μακρόν, με ποσοστό άνω του 29% των ψήφων.

Ωστόσο, το Ρεπουμπλικανικό Μέτωπο, που συνδύασε τις ψήφους του αριστερού μπλοκ του Νέου Λαϊκού Μετώπου-Nouveau Front Populaire (NFP) και των κεντρώων, απέτρεψε τελικά το RN από το να αναλάβει την εξουσία στον δεύτερο γύρο, χάρη στην απόσυρση πολλών υποψηφίων που κατέλαβαν την τρίτη θέση και αυτό τον μήνα σχηματίστηκε η τέταρτη για το 2024 κυβέρνηση μειοψηφίας στη Γαλλία, αυτή τη φορά, με πρωθυπουργό τον Φρανσουά Μπαϊρού.