Η κατάρα της Ελλάδος, των κατοίκων της, των φορολογουμένων, των ελληνικών νοικοκυριών, των Ελλήνων επιχειρηματιών, των άνεργων νέων μας συνεχίζεται ολοένα και πιο μαύρη.
Τη στιγμή, λοιπόν, που οι δανειστές μας ζητούν από την κυβέρνηση τη λήψη συγκεκριμένων ισοδύναμων μέτρων για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού των 1,8 δις. ευρώ που εντοπίσθηκε, οι καταπτώσεις εγγυήσεων για τη χρηματοδότηση δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών και η ανάληψη των χρεών αυτών από το Δημόσιο πάνε σύννεφο. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών (Δελτίο Δημόσιου Χρέους αρ. 80, Δεκέμβριος 2015), τη στιγμή που ο πέλεκυς των νέων «ισοδύναμων μέτρων» είναι πάνω από το κεφάλι των συνταξιούχων, των ασφαλισμένων και των φορολογουμένων, το 2015 καλύφθηκαν από το Δημόσιο πολλές εγγυημένες υποχρεώσεις φορέων, εντός και εκτός γενικής κυβέρνησης, συνολικού ποσού 1,7 περίπου δις. ευρώ (δηλαδή όσο είναι το εφιαλτικό δημοσιονομικό κενό!).
Πρόκειται για τα γνωστά «βερεσέδια» ή «κρυφά χρέη», τα οποία συνεχώς, κάθε έτος εκτοξεύουν το δημόσιο χρέος στα ύψη. Είναι προκλητική η διαπίστωση ότι, αν δεν υπήρχαν αυτά τα τα «βερεσέδια», το δημόσιο χρέος θα ήταν κάτω από το 60% του ΑΕΠ, δηλαδή κάτω από το σημείο αναφοράς του Μάαστριχτ και, συνεπώς, δεν θα είχε η χώρα μας ανάγκη τους δανειστές και τα Μνημόνια! Απλώς αναφέρω ότι από το 1990 έως και το 2007 από τις συνεχείς αναλήψεις υψηλών χρεών και άλλων δαπανών ζημιογόνων δημόσιων οργανισμών, κυρίως από κομματικά ρουσφέτια, «κάηκαν» όλα τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, τα έσοδα από δυσβάσταχτη φορολογία, τα δάνεια, οι κοινοτικοί πόροι, τα έσοδα από αποκρατικοποιήσεις, οι περικοπές μισθών και συντάξεων και τα συνεχή «κουρέματα»! Συγκεκριμένα, από το 1990 έως και το 2011 το δημόσιο χρέος επιβαρύνθηκε από τις ζημιογόνες δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς κατά 114,2 εκατοστιαίες μονάδες επί συνόλου 170, 6 εκατοστιαίων μονάδων επί του ΑΕΠ που είχε διαμορφωθεί το 2011. Δηλαδή, θα ήταν το 2011 στο 56,4% του ΑΕΠ!
Αυτή τη συμφορά των δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών για το δημόσιο χρέος της χώρας μας επισημαίνει συνεχώς η Τράπεζα της Ελλάδος σε όλες τις εκθέσεις της. Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε σχετικό απόσπασμα από την Έκθεση του διοικητή για το 2002 (σελίδες 264 και 265):
«Ενδεικτικά αναφέρεται ότι, με έλλειμμα γύρω στο 1% του ΑΕΠ, το χρέος θα έπρεπε να μειωθεί (χωρίς έσοδα από αποκρατικοποιήσεις) κατά 6% του ΑΕΠ περίπου… Η ανάληψη, εκ μέρους του Δημοσίου, υποχρεώσεων των δημόσιων επιχειρήσεων και η διενέργεια δαπανών εκτός προϋπολογισμού, οι οποίες ενώ δεν επηρεάζουν το έλλειμμα, αυξάνουν απευθείας το χρέος. Εκτιμάται ότι, την περίοδο 1997 – 2001, η ανάληψη τέτοιων υποχρεώσεων αύξανε το λόγο του χρέους προς το ΑΕΠ κατά 5,6 εκατοστιαίες μονάδες ετησίως».
Στην πραγματικότητα, μετά την αναθεώρηση των στοιχείων στη συνέχεια, η ανάληψη τέτοιων υποχρεώσεων κατά την πενταετία αυτή αύξησε το δημόσιο χρέος κατά 8,1 εκατοστιαίες μονάδες το χρόνο ή σωρευτικά κατά 40,8 εκατοστιαίες μονάδες.
