Κύριε Πρόεδρε της Διακυβέρνησης,
Δεν είχατε πολλά περιθώρια, παρά να αποπέμψετε τον Σπύρο Πνευματικό, ο οποίος πράγματι ξεπέρασε κάθε όριο.
Το θέμα όμως δεν είναι ο κ. Πνευματικός, αλλά το γεγονός ότι αποκάλυψε την πραγματική σας ατζέντα, το πραγματικό σας σχέδιο για την υγεία.
Δεν μίλησε μόνο για την… επιλογή ασθενών.
Είπε και πώς πρέπει να διοικούνται τα νοσοκομεία.
Είπε ότι πρέπει να υπάρχουν ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια, ότι πρέπει να τεθούν επικεφαλής άνθρωποι της αγοράς που να υπολογίζουν το κόστος.
Και το δικαιολόγησε φέρνοντάς ως παράδειγμα τα όσα έμαθε και κατάλαβε στην Αμερική.
«Αν είχαμε απεριόριστο αριθμό δυνατοτήτων, θα κάναμε τα πάντα για τους πάντες, από την αρχή μέχρι το τέλος. Έτσι είναι η αλήθεια.
Όμως πρέπει να σκεφτούμε ότι υπάρχει όριο κάποια στιγμή, γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα, δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
Ακούγεται λίγο κυνικό – Δεν είναι κυνικό, είναι ανθρώπινο, γιατί αν η υπηρεσία που παρέχω σήμερα σε κάποιον δεν πρόκειται να του προσφέρει κάτι, την παίρνω από κάποιον άλλο που θα μπορούσε να του σώσει τη ζωή αύριο.
Αυτό πρέπει να σκεφτούμε και αυτά τα πράγματα θα πρέπει να τα δει κάποιος».
Συμπέρασμα: Και στην υγεία βασικός στόχος είναι ο υπολογισμός κόστους-οφέλους.
Μόνο που αυτή ακριβώς είναι η διαφορά των δημοσίως παρεχόμενων αγαθών. Ότι προέχει το όφελος.
