Καρφώνονται
Οσο και να το θέλουν να το κρύψουν, η χαρά δεν τους αφήνει.
Με «μπροστάρη» τον ίδιο τον πρωθυπουργό, που στα λόγια «αποκηρύσσει» την αλαζονεία, στην πράξη όμως πράττει το εντελώς αντίθετο, εμφανιζόμενος ως ο μοναδικός διεκδικητής της πρωθυπουργίας, χωρίς αντίπαλο.
Αποκαλύπτει και αποκαλύπτεται, πόσο υποκριτικές είναι οι «ασκήσεις σεμνότητας και ταπεινότητας», με αναφορές… στην κάλπη που είναι άδεια, σε μια νέα εκλογική μάχη που ξεκινάει από την αρχή, πως καμιά ψήφος δεν είναι δεδομένη.
Το μόνο που δε μας ζητάει ο κος. Μητσοτάκης είναι να τον ανακηρύξουμε «δια βοής» πρωθυπουργό, ή έστω με κάποια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.
Κανείς φυσικά δεν αμφισβητεί τα αμείλικτα δεδομένα, που δημιούργησε η κάλπη της 21ης Μαΐου. Ας τηρούν κάπως τους τύπους.
Παντοδυναμία
Υπάρχουν κι εκείνοι, οι βασιλικότεροι του βασιλέως, που δε βλέπουν κανένα κίνδυνο παντοδυναμίας του κου. Μητσοτάκη, εάν επαναβεβαιωθούν οι συσχετισμοί της 21ης Μαΐου.
Δεν καταλαβαίνουν ούτε καν τι λένε θερμοί υποστηρικτές του μέχρι πρότινος κυβερνώντος κόμματος, για τον κίνδυνο να διολισθήσουμε σε έναν «ατελή δικομματισμό» ή μια μορφή «κυρίαρχου κόμματος». Να τους το κάνουμε λιανά, μπας και το καταλάβουν.
Το πρόβλημα προφανώς δεν έγκειται μόνο ή τόσο στο υψηλό ποσοστό της ΝΔ, που όντως είχε παρουσιαστεί πολλές φορές στο παρελθόν, αν και όχι τόσο στο πρόσφατο.
Εκείνο που είναι ασυνήθιστο είναι το υπερβολικά χαμηλό ποσοστό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η χαώδης διαφορά των 20 μονάδων.
Αυτό σημαίνει, με την αίρεση επικύρωσης στις 25 Ιουνίου, πως εκλείπει το θεσμικό αντίβαρο μιας ισχυρής αντιπολίτευσης.
