Στην προχθεσινΗ (7.3.2016) Σύνοδο Κορυφής των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), ανακοινώθηκε δια στόματος Ντάισελμπλουμ ότι πολύ σύντομα θα ξεκινήσουν οι συζητήσεις της Ελλάδας με τους ξένους πιστωτές για την επίτευξη νέου κουρέματος του ελληνικού δημοσίου χρέους. Ενεργή συμμετοχή στις διαβουλεύσεις θα έχει το κουαρτέτο, που ουσιαστικά εκπροσωπεί τα συμφέροντα των ξένων πιστωτών. Ως γνωστό, τα μέλη του κουαρτέτου είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν), ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης (ESM) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
Ανεξάρτητα του γεγονότος αν η διαδικασία των διαβουλεύσεων για το τρίτο κούρεμα του κρατικού χρέους της χώρας, ξεκινήσει εντός του Μαρτίου ή τον Απρίλιο, το ζωτικής σημασίας θέμα είναι ότι η οποιαδήποτε μέθοδος κουρέματος και αν υιοθετηθεί, δεν θα πρέπει να ζημιώσει τα συμφέροντα της ελληνικής οικονομίας, κάτι το οποίο είχε συμβεί με τα προηγούμενα κουρέματα το Φεβρουάριο και τον Δεκέμβριο του 2012.
Όσοι έχουν αντικειμενική και όχι επιλεκτική μνήμη, ενθυμούνται ότι το Φεβρουάριο και τον Δεκέμβριο του 2012 έγιναν τα δύο κουρέματα του δημοσίου χρέους της χώρας. Το πρώτο κούρεμα συνέβαλε στη μείωση του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης κατά 106 δις ευρώ (€) και το δεύτερο σε 26 δις €, συμβάλλοντας έτσι στη συνολική ελάττωση του δημοσίου χρέους κατά 138 δις €. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ), το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης από 368 δις € τον Δεκέμβριο του 2011 μειώθηκε σε 305 δις € τον Δεκέμβριο του 2012. Και ο πιο απονήρευτος πολίτης θα ρωτούσε: Εφόσον τα δύο κουρέματα συνέβαλαν στη μείωση του δημοσίου χρέους της Ελλάδας κατά 138 δις €, γιατί το χρέος από τα 368 δις που ήταν τον Δεκέμβριο του 2011 δεν συρρικνώθηκε σε 230 δις € (368-138=230) τον Δεκέμβριο του 2012; Λογικότατο ερώτημα που οι κυβερνώντες οφείλουν να απαντήσουν με πειστικά τεχνοκρατικά επιχειρήματα και μάλιστα ενόψει του τρίτου κουρέματος. Το ερώτημα αυτό είναι πολύ σημαντικό. Το υφιστάμενο κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο θα πρέπει σε βάθος να διερευνήσει, τα αίτια που μετά τα δύο κουρέματα το δημόσιο χρέος συνέχισε να αυξάνεται με ρυθμούς υπερταχείας.
Ουσιαστικά, τα δύο κουρέματα του 2012 κατέστρεψαν τα ασφαλιστικά ταμεία (ΙΚΑ, κ.ά.), τα φυσικά πρόσωπα δηλαδή απλούς πολίτες και πολλούς φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα (πανεπιστήμια, οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, κ.ά.).
Το τρίτο κούρεμα οπωσδήποτε θα πρέπει να πετύχει στον κεντρικό του στόχο, που δεν είναι άλλος από την ουσιαστική μείωση του δημοσίου χρέους.
Για μια ακόμα φορά η Ελλάδα γίνεται διεθνής περίγελως. Η ελληνική περίπτωση διδάσκει πως το κούρεμα του δημοσίου χρέους μιας χώρας, αντί να συμβάλει στη μείωση του χρέους συντελεί τελικά στην αύξησή του, καταστρέφοντας ταυτόχρονα νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Ο υποφαινόμενος σε αρκετά κείμενά του έχει υπογραμμίσει ότι στα πλαίσια του πρώτου μνημονίου το Μάιο του 2010, το ελληνικό κράτος δεν έπρεπε να αναλάβει την χρηματοδότηση των τραπεζικών ζημιών, καθότι το μάρμαρο θα το πλήρωνε η ελληνική κοινωνία με την ακάθεκτη άνοδο του δημοσίου χρέους. Το τρίτο κούρεμα του χρέους θα πρέπει να γίνει με ιδιαίτερη περίσκεψη, ώστε να μην παρατηρηθεί το ιλαροτραγικό φαινόμενο των προηγούμενων δύο κουρεμάτων, όπου στα χαρτιά το κούρεμα του χρέους ήταν 138 δις και στην πραγματικότητα βάσει στοιχείων της Τράπεζας της Ελλάδος, η μείωσή του ανήλθε μόλις σε 51,2 δις €.
Αναμφίβολα, απαιτείται μεγάλη προσοχή στη μέθοδο εφαρμογής του τρίτου κουρέματος του δημοσίου χρέους της χώρας.
