Της Γεωργίας Κουτσούκου από την Κυριακάτικη Kontranews
Στην παρατεταμένη προεκλογική περίοδο που διανύουμε κάθε εγκληματική πράξη ή κοινωνικό θέμα ανάγεται σε πολιτικό. Trolls και fake accounts καθοδηγούμενα από τα ίδια τα κόμματα επιδίδονται στην μάχη των social media και της προπαγάνδας. Τις τελευταίες ημέρες με αφορμή την υπόθεση βιασμού και εκμετάλλευσης του παιδιού στον Κολωνό από το #ΝΔ_παιδεραστές περάσαμε στο #ΣΥΡΙΖΑ_ παιδοβιαστές, λες και ο παιδοβιασμός έχει ιδεολογικό ή κομματικό πρόσημο. Λίγο καιρό πριν, η δήθεν απώλεια –όπως αποδείχτηκε– της ζωής ενός μικρού παιδιού μεταναστών στη νησίδα στον Έβρο, πυροδότησε μια συζήτηση που κινήθηκε στη σφαίρα της χυδαιότητας, στα όρια του επικίνδυνου για τα εθνικά θέματα.
Η πολιτική επικοινωνία παίρνει την μορφή του λαϊκισμού, όπου κυριαρχούν ισοπέδωση και γενικεύσεις. Ας μην ξεχνάμε το 2010, σε μία περίοδο που η χώρα ήταν αντιμέτωπη με την βαθιά οικονομική κρίση και τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης σε εκρηκτική άνοδο, κόμματα και πολιτικά πρόσωπα αναδείχθηκαν μέσα από τέτοιου είδους συμπεριφορές. Υποκινούμενες ενέργειες, που δεν εντάσσονται στον πολιτικό πολιτισμό όπως ο προπηλακισμός του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας στον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου ή επιθέσεις κατά υπουργών ήταν για ένα διάστημα σύνηθες φαινόμενο. Το αποτέλεσμα γνωστό, η είσοδος της Χρυσής Αυγής στην Βουλή.
Σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά, προσβλητικές και υβριστικές δηλώσεις, εξυπνακίστικες ατάκες, αμετροέπεια και θρασύτητα από εκπροσώπους του πολιτικού κόσμου όλων των κομμάτων είναι καθημερινά φαινόμενα. Με ισχυρισμούς και επιχειρηματολογία δίχως πολιτικό λόγο και ουσιαστική συνεισφορά στον δημόσιο διάλογο. Οι πολίτες αποξενώνονται ακόμα περισσότερο από την πολιτική. Σε αυτό το πλαίσιο, η αντιπολίτευση δεν ασκεί τον θεσμικό ρόλο που όφειλε να έχει, ενώ απουσιάζει ο σοβαρός και ουσιαστικός έλεγχος στην Κυβέρνηση. Στον αντίποδα, η Κυβέρνηση νιώθει «ασφαλής» γιατί δεν υπάρχει καμία είδους πίεση, δεν «φοβάται» και δεν βελτιώνεται.
Σε μία Ευρώπη που λειτουργεί με τη λογική της συναίνεσης, των συμβιβασμών και του διαλόγου μπροστά στην εύρεση λύσης σε οποιοδήποτε ζήτημα, στην Ελλάδα επικρατεί εχθρική ρητορική, διαστρέβλωση των λεγομένων του κομματικού αντιπάλου με ένα και μόνο στόχο, να πληγεί. Με ποιο τρόπο η χώρα θα προχωρήσει μπροστά κάτω από αυτές τις συνθήκες; Σε ποια άλλη σοβαρή ευρωπαϊκή χώρα κυριαρχούν τέτοιες συμπεριφορές;
Σε ένα διεθνές περιβάλλον με δραματικές εξελίξεις σε οικονομία, ενέργεια, κλιματική αλλαγή καθώς και την αυξανόμενη προκλητικότητα της Τουρκίας επιχειρείται ένα σκηνικό πόλωσης και διχασμού που θα δηλητηριάσει και άλλο την κοινωνία. Το πολιτικό κλίμα είναι τοξικό την ώρα που η χώρα έχει ανάγκη από μία συγκροτημένη Κυβέρνηση που θα δίνει λύσεις στα μεγάλα θέματα της καθημερινότητας, και μία σοβαρή αντιπολίτευση που θα ασκεί κριτική και θα καταθέτει ρεαλιστικές προτάσεις. Το αντίθετο θα φέρει περιφρόνηση και επιζήμια αποτελέσματα για την εικόνα των εκπροσώπων του λαού. Οι πολίτες επιθυμούν σταθερότητα και ηρεμία. Όλο αυτό δεν ευνοεί κανέναν άλλο παρά τα άκρα, αφού ο κίνδυνος είναι και πάλι ορατός. Η μάχη επιβάλλεται να είναι ιδεών και πολιτικής, μία μάχη για τη δημοκρατία σε ένα θεσμικό πλαίσιο πραγματικά αξιόπιστο.
* Σύμβουλος Στρατηγικής Επικοινωνίας & Τύπου
