Τις τελευταίες ημέρες, δύο φωτογραφίες του Ουκρανού προέδρου
Βολοντίμιρ Ζελένσκι κυριαρχούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
και, με αφορμή αυτές, αρκετοί βρίσκουν αφορμή να
«σταυρώσουν» τον Ζελένσκι και να στάξουν χολή σε βάρος του.
Η πρώτη φωτογραφία δείχνει τον Ζελένσκι να κάθεται στα σκαλιά
του προεδρικού μεγάρου στο Κίεβο και να δίνει συνέντευξη,
έχοντας πίσω του, στην κορυφή της κλίμακας, σάκκους με άμμο,
κατά πάγια πρακτική σε όλα τα κτήρια που κινδυνεύουν από
βομβαρδισμούς και επιθέσεις με ρουκέτες και πυραύλους. Η
δεύτερη φωτογραφία είναι λίγο πιο «ανοιχτή» και δείχνει ότι
μπροστά από τον Ζελένσκι στέκεται ένας καμεραμάν και ένας
φωτογράφος οι οποίοι απαθανατίζουν τον Ζελένσκι με το σκηνικό
των σάκκων άμμου στην κεντρική σκάλα του προεδρικού μεγάρου
του Κιέβου.
Με αφορμή, λοιπόν, αυτές τις δύο φωτογραφίες, αρκετοί έσπευσαν
να «σταυρώσουν» τον Ζελένσκι, προκειμένου να δείξουν ότι
«εργαλειοποιεί» το δράμα του λαού του για να κάνει επικοινωνία.
Τους ενόχλησε, δηλαδή, ότι ο Ουκρανός πρόεδρος πόζαρε στον
φωτογραφικό φακό του διεθνούς ΜΜΕ που τον προσέγγισε για
συνέντευξη, αλλά και που «χρησιμοποίησε» το σκηνικό με την
πρόχειρη οχυρωματική κατασκευή στο προεδρικό μέγαρο για να
δείξει ότι η χώρα του βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση.
Ωστόσο, όσοι ενοχλήθηκαν με τον Ζελένσκι μάλλον πρέπει να
ψάξουν βαθιά μέσα τους μήπως είναι… άλλα πράγματα αυτά που
τους ενόχλησαν. Εκτός, βεβαίως, κι αν δεν ξέρουμε ότι οι πόλεμοι
πλέον δεν κερδίζονται μόνο με τα τεθωρακισμένα και τους
πυραύλους, αλλά και με την επικοινωνία. Ή εκτός κι αν κάποιοι
θεωρούν ότι δεν έχει καμία αξία το γεγονός ότι ο Ζελένσκι έχει κερδίσει κατά κράτος τον πόλεμο της επικοινωνίας στα μάτια της
διεθνούς κοινής γνώμης, συντρίβοντας τον ρώσο πρόεδρο
Βλαντιμίρ Πούτιν.
Υπερβολικά τα σακκιά άμμου στο εσωτερικό του Προεδρικού
Μεγάρου; Μπορεί. Όπως και να έχει, δεν είναι φυσιολογικό να
υπάρχουν οχυρωματικά έργα στο εσωτερικό ενός προεδρικού
μεγάρου χώρας της ευρωπαϊκής ηπείρου. Όμως, στο Κίεβο είναι
απαραίτητα. Αυτό θέλει να δείξει ο Ζελένσκι. Και, παρεμπιπτόντως,
έστω με πολεμικό «σκηνικό», έστω (και) με στημένες πόζες, ο
Ζελένσκι που θα μπορούσε από την πρώτη στιγμή –όταν έμοιαζε
βέβαιη η συντριβή των ουκρανικών δυνάμεων από τον ρωσικό
στρατό- να έχει φύγει όπως όπως για να γλιτώσει, παραμένει εκεί:
στο προεδρικό μέγαρο του Κιέβου. Της πόλης που για 40 ημέρες
πολιορκήθηκε και βομβαρδίστηκε σκληρά από τον ρωσικό στρατό,
πριν αυτός αποχωρήσει συμβιβαζόμενος με την ήττα του και την
σκληρή πραγματικότητα ότι δεν μπορεί να δημιουργήσει
ταυτόχρονο κλοιό σε ολόκληρη την Ουκρανία.
Ο Ζελένσκι, λοιπόν, έμεινε εκεί. Και την ώρα που έδινε την σκληρή
μάχη της επικοινωνίας, η καρδούλα του το ξέρει πόσο φοβήθηκε ή
όχι. Είτε, λοιπόν, αρέσει σε κάποιους η πόζα, είτε το «σκηνικό» με
τους σάκκους άμμου, αυτό δεν αλλάζει ότι ακόμη και στις στημένες
φωτογραφίες βλέπουμε έναν πρόεδρο που έμεινε στη θέση του
όταν όλα έδειχναν ότι η χώρα του θα συντριβεί κάτω από την
μπότα ενός κατακτητή. Όλα τα άλλα είναι είτε δικαιολογίες, είτε
προσχήματα για να δικαιολογήσουν κάποιοι την βαθιά τάση τους
να κρατήσουν ίσες αποστάσεις μεταξύ ενός θύτη και ενός
θύματος…
