Πέραν του… δράματος των ρώσων ολιγαρχών και των –εξόχως
πλουσίων- στενών συνεργατών του Βλαντιμίρ Πούτιν που
συγκροτούν την «αυλή» του, υπάρχει και ο πραγματικός στόχος
των κυρώσεων. Με άλλα λόγια η Δύση δεν πήρε την απόφαση για
κυρώσεις μόνο για να μην μπορεί μία χούφτα ολιγάρχες να
πηγαίνουν για ψώνια στο Μιλάνο ή να απολαμβάνουν τα εξοχικά
τους στην Ελβετία, αλλά το έκανε για να έχουν αποτύπωμα
συνολικά στην οικονομία της Ρωσίας –με ό,τι αυτό θα μπορούσε
να συνεπάγεται για την πολιτική τύχη του ίδιου του Βλαντιμίρ
Πούτιν, αν η χώρα του αντιμετώπιζε μία οικονομική κρίση ως
απόρροια της απόφασής του να εισβάλει σε μία κυρίαρχη χώρα.
Κι όμως, καίτοι οι κυρώσεις θεωρούνται σκληρές και εν πολλοίς
ονομαστικοποιημένες, η πραγματικότητα είναι πως η Ρωσία έχει
αρχίσει να ισορροπεί. Προσοχή: η στήλη δεν ισχυρίζεται ότι δεν
επηρεάζεται απ’ αυτές, ωστόσο δείχνει να έχει ξεπεράσει το πρώτο
οικονομικό σοκ που είχε υπαγορεύσει στον Πούτιν την απόφαση
να κλείσει το Χρηματιστήριο της Μόσχας. Όπως εξήγησαν χθες ο
αναλυτής Ρος Κλαρκ στο Spectator, «υπολογίσαμε υπερβολικά τη
δική μας (σ.σ. ΗΠΑ) οικονομική δύναμη. Όσο κι αν θέλουμε να
πιστεύουμε ότι οι πλούσιοι Ρώσοι βρίσκουν τα αγαθά πολυτελείας
μας απαραίτητα, η ενέργεια είναι αυτή που οδηγεί τη ρωσική
οικονομία. Και αυτή είναι μια αρκετά καλή επιχείρηση ακόμα και σε
αυτή την χρονική στιγμή». «Μπορεί να αγοράζουμε λιγότερο
πετρέλαιο από τη Ρωσία», συνεχίζει ο αναλυτής, «αλλά
εξακολουθούμε να είμαστε αναγκασμένοι να αγοράσουμε το
φυσικό αέριο της. Αντίθετα, η Κίνα και η Ινδία επωφελούνται από
τις εκπτώσεις που προσφέρονται από τη Μόσχα για αγορές
ορυκτών καυσίμων». Με άλλα λόγια, αν οι κυρώσεις διαρκέσουν
επί μακρόν, ο ρωσικός λαός θα ζοριστεί, η ρωσική οικονομία θα
αλλάξει, αλλά η ενέργεια και οι ρωσικοί υδρογονάνθρακες
αποτελούν ένα «χαρτί» διαρκείας στα χέρια του Πούτιν ώστε να
«αντέξει» έως ότου επαναπροσανατολίζει το «πελατολόγιό» του
για να μπορεί να πωλεί τα προϊόντα του –με τους νέους «πελάτες»
να εκμεταλλεύονται προφανώς τις εκπτώσεις που θα πρέπει να
δίνει ο Πούτιν αφού τυγχάνει αποκλεισμένος από τον μισό
πλανήτη.
Πέραν, όμως του «άσσου» της ενέργειας που έχει ο Πούτιν,
φαίνεται ότι οι ως τώρα κυρώσεις «μπάζουν» γενικώς, όπως
εξήγησαν οι δύο Γερμανοί δημοσιογράφοι που πυροδότησαν το
ντόμινο των αποκαλύψεων για τα Panama papers και τα Paradise
papers. «Για να χτυπήσετε τον Πούτιν και του φίλους του εκεί που
πραγματικά υποφέρουν, πρέπει να πάτε στην Ελβετία, τον
Παναμά, την Κύπρο και τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους»-
γράφουν στον Guardian οι εν λόγω, που είχαν αποκαλύψει μεταξύ
άλλων πού βρίσκονται τα διόλου ευκαταφρόνητα περιουσιακά
στοιχεία του Πούτιν αλλά και του στενού πυρήνα εξουσίας στο
Κρεμλίνο. «Οι κυρώσεις της Δύσης δεν θα είναι αποτελεσματικές
αν δεν αγγίξουν τις «μαύρες τρύπες» του διεθνούς οικονομικού
συστήματος, όπου η κλεπτοκρατική ρωσική ολιγαρχία διατηρεί
τους «κρυμμένους θησαυρούς» της» εξηγούν οι δύο
δημοσιογράφοι. Με άλλα λόγια, την ώρα που και στο εσωτερικό
της Ευρώπης η συζήτηση για ενεργειακό εμπάργκο στη Ρωσία
δείχνει να εξαντλείται με φόντο τις διαφωνίες Βορρά-Νότου,
απαιτείται γενικώς μία επανεξέταση των κυρώσεων που έχουν
επιβληθεί στη Ρωσία, αν όλοι αναγνωρίζουμε τον στόχο να
μετανιώσει πικρά ο Πούτιν αυτό που αποφάσισε την Πέμπτη, 24
Φεβρουαρίου.
