Της Ελένης Σπανοπούλου από την Κυριακάτικη Kontranews
Ο Μεγάλος δικτάτορας του Τσάρλι Τσάπλιν «µίλησε» για πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη, το 1940. Ο µικρός δικτάτορας που κρύβει µέσα του (αν και όχι πια…) ο Κυριάκος Μητσοτάκης, µίλησε για τρίτη φορά στη Θεσσαλονίκη και εµείς πήραµε το µήνυµα…
Και δεν ήταν καλό. Όχι, κυρίες και κύριοι! Το έργο που παίχτηκε την περασµένη εβδοµάδα στη ΔΕΘ δεν ήταν «ο Καραγκιόζης δικτάτορας». Στο πόντιουµ µπροστά στα µικρόφωνα δεν ήταν ο Σαρλώ µε το λυπηµένο βλέµµα, που σατίριζε το φασισµό, αλλά ένας φοβισµένος ανθρωπάκος, που επιχειρεί να τον εγκαταστήσει στις ζωές µας.
Αλαζόνας στο έπακρο αρνείται την από τον ίδιο οµολογηµένη αποτυχία του στην διαχείριση της πανδηµίας και την προστασία των πολιτών. Καµία αυτοκριτική. Καµία συγγνώµη.
Επηρµένος µέχρι τα όρια της ανοησίας δέχεται µόνο τις ερωτήσεις που εκείνος επιτρέπει και διαβάζει από το µόνιτορ τις απαντήσεις που του έχουν από πριν γράψει οι επιτελείς του!
Ο λαός αναστενάζει από την ανέχεια κι αυτός νοµίζει ότι οι απευθύνεται σε αγρότες µε 1.000 στρώµατα γης. Οι νέοι είναι άνεργοι κι αυτός απαντά ότι καλύτερα το ‘χει να πάει ένα παιδί σε ΙΕΚ από το να καταλήξει σε δηµόσιο Πανεπιστήµιο. Οι δηµοσιογράφοι ρωτούν κι αυτός απαντά µόνο σε όποιους θέλει, σε όποιους τον βολεύει και δυστυχώς και σε όποιους τον… βολεύουν. Τον διευκολύνουν, δηλαδή, να ξεπεράσει αβρόχοις ποσίν, τις συµπληγάδες µίας συνέντευξης Τύπου στην ΔΕΘ. Ναυτεµπορική, Ριζοσπάστης, Αυγή, Documento, Δηµοκρατία έχουν εξοριστεί στο πυρ το εξώτερον…
Υψώνει τείχη για να προστατευτεί, γιατί νοιώθει ότι κινδυνεύει. Όχι ο ίδιος, αλλά η ψεύτικη εικόνα που από το 2019 κτίζουν διεθνή και ελληνικά επιτελεία και ΜΜΕ για τη χάρη του µόνο.
Μόνο που χάρη δεν έχει γιατί «Το παιδί δεν κάµει», όπως είπε κάποτε ο πατέρας του. Όσα µαλάµατα κι αν γεµίσουν την εικόνα του δεν φθάνουν για να κρύψουν αυτό το βλέµµα της απορίας, της αµηχανίας, του φόβου και της αυταρέσκειας, µε χαζοχαρούµενα χαµόγελα.
Δεν κάµει! Το φωνάζει η Οικονοµία, η Παιδεία, η Υγεία, η ασφάλεια των πολιτών. Το διαλαλούν στις πόλεις η φτώχεια, η ανεργία, οι ανερµάτιστες πολιτικές των καθηµερινών λαθών και παλινωδιών, το βροντοφωνάζουν η αγωνία των γερόντων, των γονιών, των νέων, των γιατρών και των νοσηλευτών, των αρχαιολόγων, των ανθρώπων της τέχνης, του πολιτισµού, ο νοµικός και ο τεχνικός κόσµος της χώρας. Του το φώναξαν στην κηδεία του Μίκη: «Μητσοτάκη κάθαρµα».
Κι αυτός νοµίζει ότι… βρέχει και ανεβαίνει στο πόντιουµ µε οµπρέλα ασφαλείας, τον πιο κυνικό Ορµπανικό αυταρχισµό. Στέκεται µπροστά στα µικρόφωνα και δηλώνει ότι θα δεχτεί ερωτήσεις, αλλά µόνο από αυτούς που εκείνος θέλει κι ότι θα δώσει απαντήσεις αλλά µόνο εάν εκείνος θέλει!
Δεν του έχουν πει οι καλοπληρωµένοι σύµβουλοι του, ότι στη συνέντευξη Τύπου, ο συνεντευξιαζόµενος απαντά σε όλα εκτός από τις προσωπικές προσβολές; Δεν του έχει πει κανείς ότι η δηµοκρατία στην Ενηµέρωση είναι πυλώνας της Δηµοκρατίας; Ότι οι δικτατορίες φιµώνουν τα ΜΜΕ, όχι οι δηµοκρατίες;
Μετά τη ΔΕΘ ξέρουµε πια ότι ο κύριος Μητσοτάκης δεν είναι δηµοκράτης. Είναι Νεοδηµοκράτης. Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ του και η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν πάνε πια µαζί…
Μπροστά του όποτε κι αν αποφασίσει να κάνει εκλογές, έχει µόνο µια επιλογή! Να αντιµετωπίσει τον Αλέξη Τσίπρα σε ένα debate και να δώσει στον ελληνικό λαό τις οφειλόµενες εξηγήσεις, για όλα. Αλλιώς είναι και κότα και γαλοπούλα, µαζί!
ΥΓ: Από ‘δώ και πέρα όταν σας ρωτούν οι τράπεζες, η ΔΕΗ, οι πιστωτές σας για το χρέος σας, θα απαντάµε σαν τον Κυριάκο: ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ!
