Εντάξει, αν δει κανείς τις δημοσκοπήσεις, αλλά και το πώς λειτουργεί καθημερινά στην Ελλάδα το μιντιακό τοπίο, προφανώς και θα βγάλει το συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ένα ευρύ προβάδισμα και δεν απειλείται από κανέναν. Πράγματι, όσο κι αν η πλειονότητα των ΜΜΕ φροντίζει να παρουσιάζει μια διαφορετική κατάσταση από την πραγματικότητα, είναι αδιαμφισβήτητο πως ο πρωθυπουργός απολαμβάνει ένα ευρύ δημοσκοπικό προβάδισμα, όπως και το ότι έχοντας άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και μισή «καθαρή» θητεία ακόμη, έχει αυτό που έλεγαν οι παλιοί «το μαχαίρι και το πεπόνι». Με αυτά τα δεδομένα, ίσως κάποιος να βιαζόταν να βγάλει το συμπέρασμα ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ετοιμάζεται να «βγάλει» έναν απροβλημάτιστο και ήσυχο χειμώνα. Κι όμως, όποιος βιάζεται να βγάλει τέτοια συμπεράσματα, μπορεί… να σκοντάψει.
Όσο κι αν τω όντι ο πρωθυπουργός έχει το μαχαίρι και το πεπόνι, η κυβέρνηση παραπατά. Φθείρεται, έρχεται αντιμέτωπη διαρκώς με νέες πολιτικές πληγές και το ενδιαφέρον είναι πως, παρότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρητικά διατηρεί αυτονοήτως την πρωτοβουλία των κινήσεων, δεν φαίνεται να μπορεί να αντιστρέψει το κλίμα.
Το καλοκαίρι ήταν δραματικό για την κυβέρνηση, ενώ η τεράστια περιβαλλοντική και οικονομική καταστροφή στην Αττική και την Εύβοια θα την ακολουθεί και το χειμώνα –οι πληγέντες παραμένουν άνεργοι και ξεσπιτωμένοι και οι πλημμύρες καραδοκούν…
Επίσης, πλέον έχει θαμπώσει και για τον πλέον καλόπιστο –για να μην πούμε εύπιστο- το σενάριο της «καλής διαχείρισης της πανδημίας». Η επιχείρηση εμβολιασμού και οικοδόμησης του τείχους συλλογικής ανοσίας έχει εμφανώς αποτύχει, τα νοσοκομεία γεμίζουν επικίνδυνα και στην κοινωνία μυρίζει «μπαρούτι» εξαιτίας των μέτρων, των περιορισμών και των απειλών που υφίστανται οι ανεμβολίαστοι συμπολίτες μας.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το φιάσκο με τον ανασχηματισμό «έκαψε» και την τελευταία ελπίδα του Κυριάκου Μητσοτάκη να προχωρήσει σε φυγή προς τα εμπρός. Αντ’ αυτού, ένα υπουργείο έμεινε ορφανό, η κυβέρνηση κάθε άλλο παρά άλλαξε δομικά, ενώ ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης χρεώθηκε ένα φιάσκο. Με δεδομένα τα ασφυκτικά δημοσιονομικά περιθώρια, ο πρωθυπουργός δύσκολα θα βρει στο μανίκι του τον τελευταίο άσσο του φθινοπώρου που θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί: κάποια εντυπωσιακή, δηλαδή, εξαγγελία στην ΔΕΘ.
Κοντολογίς: όσο κι αν ουδείς αμφισβητεί το πολιτικό προβάδισμα της κυβέρνησης, το Μαξίμου προχωρά από παραπάτημα σε παραπάτημα και δεν δείχνει να μπορεί να αντιστρέψει την φορά των πραγμάτων. Και ως γνωστόν, όσοι παραπατούν, αργά ή γρήγορα πέφτουν.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
