Της Ελένης Τσερεζόλε
Στον μακρύ κατάλογο των χαμένων για τον τόπο και την κοινωνία, ευκαιριών, εγγράφει η κυβέρνηση Μητσοτάκη το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, υπονομεύοντας τις πολλές δυνατότητες που προσφέρει η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, σχεδιάζοντας, σε συνθήκες πλήρους αδιαφάνειας, μακριά από την κοινωνία, κατάλογο μεγάλων έργων, προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων ημετέρων. Το σχέδιο «Ελλάδα 2.0» αφορά, με άλλα λόγια, στους λίγους και ισχυρούς.
Δυστυχώς, στη βάση μίας επικίνδυνα ιδεοληπτικής όσο και αναποτελεσματικής προσέγγισης, η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατέθεσε ένα πρόγραμμα που δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της χώρας.
Καμία πρόνοια για ένα νέο παραγωγικό και βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης. Κανένα ενδιαφέρον για τη μείωση των αυξανόμενων ανισοτήτων ή τη στήριξη του κοινωνικού κράτους. Κανένα ενδιαφέρον για τη στήριξη της περιφέρειας. Καμία πρόταση για την αντιμετώπιση των σύγχρονων προκλήσεων της κλιματικής κρίσης, της ψηφιακής προόδου για όλους και όλες, χωρίς αποκλεισμούς. Το Ταμείο Ανάκαμψης της ΝΔ κάνει το ακριβώς αντίθετο: βαθαίνει τις κάθε είδους ανισότητες, αβαντάρει τις τράπεζες, μοιράζει, με λίγα λόγια την πίτα, όπως βολεύει τα συγκεκριμένα συμφέροντα που εκπροσωπεί.
Είναι έτσι ενδεικτικό το γεγονός της πλήρους αδιαφορίας του Σχεδίου για τις ανάγκες του κοινωνικού κράτους. Δείχνοντας έτσι ότι η νεοδεξιά κυβέρνηση δεν πήρε κανένα μάθημα από την πανδημία, η οποία ανέδειξε, παγκοσμίως, τη χρησιμότητα και τον αναντικατάστατο χαρακτήρα των δημόσιων υπηρεσιών, με πρώτες εκείνες της υγείας.
«Η χώρα μας χάνει μία ευκαιρία, μεταξύ άλλων, να θωρακίσει το κοινωνικό κράτος (υγεία, παιδεία, πρόνοια) από ενδογενείς και εξωγενείς κρίσεις και να το αναβαθμίσει», παρατήρησε χαρακτηριστικά η αναπληρώτρια Τομεάρχης Κοινωνικής Αλληλεγγύης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Θεανώ Φωτίου απευθυνόμενη στους κυβερνητικούς βουλευτές. Όχι ότι δεν το γνωρίζουν βέβαια. Αφού πρόκειται στην ουσία για Ταμείο Ανάκαμψης Ημετέρων. Εκφράζει συνοπτικά ό,τι μέχρι σήμερα έχει νομοθετήσει η πιο επικίνδυνη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης: αντικοινωνικές, αντεργατικές, αντιαναπτυξιακές, αντιπεριβαλλοντικές πολιτικές.
