Η κυβέρνηση υποτίθεται ότι εφαρμόζει ως «αντίποινα» στο υποτιθέμενο «στραβοπάτημα» του Ζόραν Ζάεφ το πάγωμα της κύρωσης των τριών μνημονίων από την ελληνική Βουλή. Και λέμε «υποτιθέμενο», διότι αν δει κανείς προσεκτικά το «τιτίβισμα» του βορειομακεδόνα πρωθυπουργού στο twitter, ο Ζόραν Ζάεφ δεν γράφει για «εθνική ομάδα της Μακεδονίας», αλλά για «εθνική μακεδονική ομάδα» -κάτι που δεν αποτελεί παραβίαση της Συμφωνίας των Πρεσπών, αφού έχει συνομολογηθεί ότι αμφότερες οι χώρες μπορούν να χρησιμοποιούν τον επιθετικό προσδιορισμό «μακεδονική».
Αλλά ας επιστρέψουμε στο θέμα μας: η κυβέρνηση, σαν έτοιμη από καιρό, φαίνεται αποφασισμένη να «παγώσει» την κύρωση των τριών μνημονίων συνεργασίας που προκύπτουν ως εφαρμοστικοί νόμοι της Συμφωνίας των Πρεσπών. Βεβαίως, όσο κι αν το Μαξίμου προσπαθεί να πείσει ότι αυτή η απόφαση αποτελεί «αντίδραση» στο «τιτίβισμα» του Ζάεφ, ο προσχηματικός χαρακτήρας της κυβερνητικής στάσης είναι εκκωφαντικός: βλέπετε, επί 1,5 χρόνο, που τα εν λόγω Μνημόνια παραμένουν στο συρτάρι στο Προέδρου της Βουλής, ο Ζόραν Ζάεφ δεν είχε προβεί σε κανένα «στραβοπάτημα» και δεν είχε δώσει καμία αφορμή.
Σε κάθε περίπτωση, είτε επειδή ο πρωθυπουργός φοβάται το πολιτικό κόστος και το εσωκομματικό μπρα ντε φερ με τους διαφωνούντες, είτε επειδή μπορεί να σκέφτεται τις εκλογές στο πίσω μέρος του μυαλού του, είτε επειδή η πολιτική κυβίστηση για τις «Πρέσπες» παραμένει δύσκολα διαχειρίσιμη, η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να ξηλωθεί το πουλόβερ της Συμφωνίας των Πρεσπών. Η χώρα ρεζιλεύεται διεθνώς με την μη κύρωση τριών απλώς διακρατικών συμφωνιών, ενώ η διαλλακτική κυβέρνηση Ζάεφ στη γείτονα αντιμετωπίζει σοβαρό πολιτικό πρόβλημα, αφού το «αφήγημά» της είναι στον αέρα: μπορεί η Βόρεια Μακεδονία να εισήλθε στο ΝΑΤΟ, ωστόσο το ευρωπαϊκό όνειρο παραμένει «παγωμένο». Όχι εξαιτίας της Ελλάδας, ασφαλώς, αλλά λόγω του βέτο της Βουλγαρίας. Όπως και να έχει, όμως, η κυβέρνηση Ζάεφ είναι ο καλύτερος εταίρος και συνομιλητής που μπορεί να έχει η Ελλάδα. Το να την φέρνει το Μαξίμου σε δύσκολη θέση και να ενισχύει τους εθνικιστές του VMRO ή άλλους ακραίους αποτελεί υπονόμευση των εθνικών συμφερόντων: εκτός κι αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει να δει στα Σκόπια να παίρνουν το πάνω χέρι οι εκεί «Σαμαράδες» και να γυρίσουν οι σχέσεις των δύο χωρών 20 χρόνια πίσω. Τότε, πάντως, οι γείτονες αυτοπροσδιορίζονταν ως «Μακεδονία» και όχι ως «Βόρεια Μακεδονία».
