Tου ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ* απο την Κυριακάτικη Kontranews
Οι διαρκώς επιταχυνόμενοι ρυθμοί εμβολιασμού, η ολοένα διευρυνόμενη εμβολιαστική κάλυψη όλων των ηλικιακών ομάδων, το προοδευτικό χτίσιμο του πολυπόθητου τείχους ανοσίας, η συνεχιζόμενη χαλάρωση των υφιστάμενων περιοριστικών μέτρων, αποτελούν τις σαφείς, αναμφισβήτητες όσο και αισιόδοξες ενδείξεις ότι η αλλαγή σελίδας στη μάχη κατά της πανδημίας είναι πιο επικείμενη από ποτέ. Καθώς ο υγειονομικός εφιάλτης φαίνεται να νικιέται, εξ ορισμού επανέρχονται στο πολιτικό προσκήνιο ζητήματα που αφορούν την καθημερινότητα του πολίτη και πολιτικές που κατέχουν περίοπτη θέση στο κυβερνητικό πρόγραμμα. Όσον αφορά τον ευαίσθητο και νευραλγικής σημασίας τομέα της οικονομίας, οι προοπτικές είναι κάτι παραπάνω από θετικές, ενώ και οι εκτιμήσεις για την τουριστική κίνηση του εφετινού καλοκαιριού διαρκώς αναθεωρούνται επί τα βελτίω. Όμως, όσο και αν φαίνεται ότι κερδίζονται τα στοιχήματα της πανδημίας και της οικονομίας, εντούτοις παραμένουν μπροστά μας και μας περιμένουν δύο μεγάλες προκλήσεις που συνοψίζονται στο δίπτυχο ψηφιακή μετάβαση και πράσινη επένδυση.
Αναντίρρητα, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, είναι αποφασισμένη, σύμφωνα με τις προεκλογικές της εξαγγελίες να αναλάβει όλες τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για την προστασία και την αναβάθμιση του περιβάλλοντος, την πράσινη ανάπτυξη και την αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής. Στο σημείο αυτό θεωρώ πως είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί ότι ο όρος «πράσινη ανάπτυξη» δεν είναι μία φράση κλισέ του πολιτικού συρμού, αλλά αντίθετα αποτελεί την πειστικότερη απάντηση και την αποτελεσματικότερη λύση απέναντι στα προβλήματα της σύγχρονης εποχής. Είναι αλήθεια ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη και η αναγνώριση ως ατελέσφορων και μη βιώσιμων των μοντέλων ανάπτυξης που συνεπάγονται μεγάλη περιβαλλοντική επιβάρυνση, κατέστησαν αδήριτη και επιτακτική ανάγκη την στροφή σε μία πιο φιλική προς περιβάλλον οικονομία. Το προεκλογικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, ανέκαθεν χαρακτηριζόταν μεταξύ άλλων και από μία ιδιαίτερη μέριμνα για την προστασία του περιβάλλοντος και την βιώσιμη ανάπτυξη.
Η πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Αστυπάλαια, όπου παρουσίασε το πρώτο πράσινο και ενεργειακά αυτόνομο νησί της Μεσογείου, είναι απόλυτα ενδεικτική του στόχου της κυβέρνησης να καταστεί η Ελλάδα πρωτοπόρος στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, καθώς επίσης στην πράσινη αλλά και στην γαλάζια ανάπτυξη με την αξιοποίηση και των θαλασσών. Όπως κατ’ επανάληψη έχει τονίσει ο πρωθυπουργός η κλιματική αλλαγή και 4η Βιομηχανική Επανάσταση μετατρέπουν σε μονόδρομο την άμεση λήψη και εφαρμογή πρωτοβουλιών χωρίς αρνητικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα όπως για παράδειγμα η απολιγνιτοποίηση, η περαιτέρω διάδοση της ηλεκτροκίνησης όχι μόνο στα οχήματα ιδιωτικής χρήσης αλλά και στον στόλο των αστικών συγκοινωνιών, η απαγόρευση των πλαστικών μίας χρήσης, η ανακύκλωση των απορριμμάτων, η επένδυση σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η προστασία της βιοποικιλότητας και των δασών. Αρωγός μας σε αυτή την προσπάθεια θα είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία έχει ήδη δεσμεύσει 265 δισ. ευρώ από το σύνολο του Ταμείου Ανάκαμψης για την πράσινη μετάβαση με τη μορφή επιχορηγήσεων και δανείων που παρέχονται σε χώρες της Ε.Ε. Για την Ελλάδα συγκεκριμένα έχουν δεσμευτεί 6,2 δισ. ευρώ για την πράσινη ανάπτυξη, τα οποία στηρίζουν τη μετάβαση σε ένα νέο ενεργειακό μοντέλο, στην ενεργειακή αναβάθμιση του κτιριακού αποθέματος και στην χωροταξική μεταρρύθμιση, σύμφωνα με το σχέδιο που κατέθεσε η χώρα μας και το οποίο αξιολογήθηκε ιδιαίτερα θετικά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Όμως, μαζί με την επένδυση στην πράσινη ανάπτυξη θα πρέπει να σπάσουμε και κάποια ταμπού που αναπαράγονται επίμονα και μονότονα μόνο και μόνο επειδή εξυπηρετούν κάποιες μικροκομματικές επιδιώξεις, χωρίς όμως να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Στεγανά όπως για παράδειγμα ότι η προστασία του περιβάλλοντος ακυρώνει κάθε προοπτική ανάπτυξης, ή ότι ο συντηρητικός χώρος στην Ελλάδα δεν φημίζεται για τις οικολογικές του ευαισθησίες, οι οποίες αποτελούν αποκλειστικό προνόμιο των κομμάτων της αριστεράς, αποδεικνύονται άνευ ουσιαστικού αντικρίσματος από μία απλή και μόνο επισκόπηση των γεγονότων.
Θυμίζω ότι τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΚΙΝΑΛ, για λόγους μικροπολιτικής σκοπιμότητας, ουδέποτε συντάχθηκαν με κάποια κυβερνητική πρωτοβουλία που απέβλεπε στην προστασία του περιβάλλοντος και φυσικά πιο πρόσφατο -και πολύ φοβάμαι όχι τελευταίο- περιστατικό η εκτεταμένη αφισορρύπανση στην Αττική, στην οποία προβαίνει εξακολουθητικά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε να μεταλαμπαδεύσει και να ενσωματώσει στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα το ευρωπαϊκό φαινόμενο των Πράσινων, όπως τουλάχιστον αυτό αναπτύχθηκε στην Γερμανία, όμως κάτι τέτοιο αποδείχθηκε στην πράξη ανέφικτο καθώς η Οικολογία, σε ένα κόμμα που έχει την τάση εργαλειοποίησης των πάντων, πολύ σύντομα εξέπεσε στο επίπεδο του Οικολογικού λαϊκισμού, με αποτέλεσμα να προτάσσει μία απο-αναπτυξιακή αντιδραστικότητα ακόμη και σε καθαρά φιλοπεριβαλλοντικά έργα. Σε κάθε περίπτωση νομίζω πως όλοι θα συμφωνήσουμε ότι η πράσινη ανάπτυξη πρέπει να είναι ένας εκ των κεντρικών πυλώνων της οικονομικής πολιτικής μίας κυβέρνησης. Εάν αντισταθούμε στον πειρασμό είτε του εξωραϊσμού είτε της δαιμονοποίησης, η πράσινη ανάπτυξη μπορεί να συμβάλει στην γενικότερη ανάπτυξη αν γίνει σωστά και να συμβάλλει σε ένα πιο ποιοτικό και καθαρό περιβάλλον ως ανάχωμα απέναντι στην κλιματική αλλαγή. Η πολιτική δεν γίνεται ούτε με συνθήματα ούτε με αοριστολογίες, αλλά με ρεαλιστικές προτάσεις και έργα και το προφίλ του πρωθυπουργού και η ατζέντα της Νέας Δημοκρατίας εγγυώνται το ασφαλές πέρασμα στην πράσινη ανάπτυξη
*Βουλευτής Β’ Πειραιώς, ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
