Ο κ. Χατζηδάκης και η κυβέρνηση βλέπουν την εκμετάλλευση ως κανονικότητα

Της Αγγελικής Αδαμοπούλου από την Κυριακάτικη Kontranews

Το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας γράφει το επόμενο μελανό κεφάλαιο στον τομέα της απασχόλησης. Ήδη από τις πρώτες μέρες διακυβέρνησης η Νέα Δημοκρατία δεν σταματά να προωθεί αντεργατικά μέτρα, δείχνοντας τεράστια προσήλωση στην ακραία περιφρόνηση των συλλογικών σχέσεων, στην ενίσχυση του διευθυντικού δικαιώματος, στην περαιτέρω ελαστικοποίηση των όρων εργασίας, και στη διευκόλυνση των ομαδικών απολύσεων.

Σε μια περίοδο ακόμη πιο ακραίας ανεργίας και παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, με τη χώρα μας να μετρά τις περισσότερες απολύσεις εν μέσω πανδημίας μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ, η κυβέρνηση βάζει μπρος τον σούπερ-οδοστρωτήρα Χατζηδάκη και σαρώνει κάθε ελπίδα ανάκαμψης για τη συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων της χώρας. Αντί να περισώσει και να δημιουργήσει ποιοτικές και σταθερές θέσεις εργασίας με αξιοπρεπείς μισθούς, αντί να ενισχύσει την εργασιακή ασφάλεια, θέλει να καταλύσει τα δικαιώματα των εργαζομένων και να τους μετατρέψει σε σύγχρονους είλωτες.

Το Υπουργείο Εργασίας καταλύει κάθε έννοια κεκτημένου για τον εργαζόμενο: απαγορεύει τις απεργίες και επαναφέρει το εργοδοτικό lock-out· καταδιώκει το συνδικαλίζεσθαι και ευνοεί τους απεργοσπάστες· αντικαθιστά το οκτάωρο με δεκάωρη και δωδεκάωρη εργασία και προωθεί το… ρεπό αντί χρηματικής αποζημίωσης· απελευθερώνει το ωράριο για όλους και το κάνει «σπαστό» για τους μερικώς απασχολούμενους· καταργεί την κυριακάτικη αργία και επιτρέπει τις αναγκαστικές άδειες· αφήνει ανεξέλεγκτες τις απολύσεις και απαλλάσσει τον εργοδότη από τις υποχρεώσεις καταβολής μισθών υπερημερίας και επαναπρόσληψης του εργαζομένου που δικαιώνεται δικαστικά· αυξάνει δραματικά τις υπερωρίες και ευτελίζει το αντίτιμό τους· μετατρέπει την Επιθεώρηση Εργασίας σε μια πολιτικά ελεγχόμενη Αρχή που θα κάνει τα στραβά μάτια στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες των ημετέρων.

Με λίγα λόγια, το νομοσχέδιο-αντιμεταρρύθμιση ακυρώνει τους μακραίωνους αγώνες των εργαζομένων και επαναφέρει τις συνθήκες απασχόλησης στον 19ο αιώνα. Την ίδια στιγμή που η ανθρωπότητα βρίσκεται στο κατώφλι της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, η κυβέρνηση μετατρέπει την χώρα σε θύλακα οπισθοδρόμησης, γιατί στο πολιτικό της όραμα πάντα φαντασιώνεται έναν κόσμο με τσιφλικάδες και κολίγους. Σφραγίζει το διαβατήριο για ένα καταστροφικό «ταξίδι στο παρελθόν» την ίδια στιγμή που ο εντεταλμένος υπουργός -γνήσιο τέκνο του κομματικού σωλήνα- προσπαθεί με αοριστίες, παραπλανήσεις και κάλπικα ευχολόγια από τηλεοπτικού άμβωνος να μας πείσει ότι νομοθετεί… για το καλό μας. Είναι πραγματικά προσβλητική και εξοργιστική τέτοια χονδροειδής υποτίμηση της συλλογικής νοημοσύνης.

Ο κ. Χατζηδάκης και η κυβέρνηση εκφράζουν μια κυνική κοσμοθεωρία. Βλέπουν την εκμετάλλευση ως κανονικότητα και υποστηρίζουν τον αυταρχισμό ως πρόσφορο μέσο διαμόρφωσης των εργασιακών και κοινωνικών σχέσεων. Θέλουν να επιβάλλουν κινεζοποίηση των μισθών και των εργασιακών σχέσεων. Υποστηρίζουν πολιτικές διαρκούς επισφάλειας, συρρίκνωσης του ελεύθερου χρόνου, σωματικής και ψυχικής εξάντλησης του απασχολούμενου. Στα μάτια τους, υπόδειγμα πολίτη είναι ο πειθήνιος αριστοτελικός «ιδιώτης», ένα άτομο φοβισμένο και μονίμως στις παρυφές της φτώχειας, υπό διαρκή πίεση και σε διαρκή σύγχυση, που δεν προλαβαίνει και δεν ενδιαφέρεται να συλλογιστεί την κατάστασή του. Ένα πρόσωπο που έχει παραιτηθεί μοιρολατρικά, και ζει αποκομμένο από τον εαυτό του και τον περίγυρό του. Θέλουν ο σοφός άνθρωπος (homo sapiens) να μην εξελιχθεί σε ελεύθερο άνθρωπο (homo liber), αλλά να υποβαθμιστεί σε «εργαζόμενο ζώο» (animal laborans), ακριβώς όπως το περιέγραψε πριν 60 περίπου χρόνια η Χάνα Άρεντ στο μνημειώδες έργο της «Η Ανθρώπινη Κατάσταση»: ένα είδος που ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα όχι επειδή σκέπτεται, αλλά επειδή εργάζεται· ένα ον παγιδευμένο στον αέναο μόχθο, σαν τρωκτικό εγκλωβισμένο στη ρόδα.

* Βουλευτής Α’ Αθηνών ΜέΡΑ25