Της Ναταλί Γλέζου
Συνέντευξη της Kontranews την επόμενη Κυριακή με την Ahed Tamimi από τη Δυτική Όχθη
Στην Παλαιστίνη-Ισραήλ το σκηνικό εξακολουθεί να είναι απρόβλεπτα εκρηκτικό. Μετά τη λήξη της τελευταίας ασύμμετρης πολεμικής σύγκρουσης 11 ημερών του ισραηλινού στρατού με τις αντάρτικες, στρατιωτικές δυνάμεις της Γάζας η οποία κορυφώθηκε με τον ανηλεή, αδιάκοπο ισραηλινό βομβαρδισμό εναντίον του θύλακα και είχε ως αιτία τις επιθέσεις του ισραηλινού στρατού στις παλαιστινιακές γειτονιές της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, η κυβέρνηση του Μπ. Νετανιάχου απτόητη συνεχίζει τις επιθέσεις εναντίον των κατοίκων.
Στους οικισμούς του Σέικχ Τζάρα και του Σιλβάν , η τοπογεωγραφική τους υπόσταση αποτελεί τον κρίσιμο κρίκο ενοποίησης της Ιερουσαλήμ (Ανατολικής και Δυτικής ) με τον βίαιο εκτοπισμό των κατοίκων από τα σπίτια τους και την εγκατάσταση εποίκων στους οικισμούς με στόχο την ιουδαιοποίηση της ιερής πόλης.
Οι ένοπλοι έποικοι που εξασκούνται στη σκοποβολή σε εν κινήσει Παλαιστίνιους, μεταξύ των πολλαπλών ρόλων που διαδραματίζουν στο Ισραήλ βοηθούν και προστατεύουν τον ισραηλινό στρατό στις συλλήψεις Παλαιστινίων, αναλαμβάνουν την “περιφρούρηση” των μεικτών πόλεων κατόπιν πρόσκλησης από τον Υπουργό δημόσιας ασφάλειας (και από τη δημοτική αρχή της πόλης Λοντ) και συντονίζουν και καθοδηγούν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις για την έξωση των Παλαιστινίων από τα σπίτια τους.
Το Σάββατο σε βίντεο που ανέβηκε στο Twitter, ο ισραηλινός στρατός με τις υποδείξεις εποίκων στοχοποίησε και στη συνέχεια χθες συνέλαβε τους ηγέτες του νέου κινήματος του Σέικχ Τζάρα, όπως τον Μοχάμεντ Ελ Κουρντ και τη δίδυμη αδερφή του Μίνα Ελ Κουρντ , η οποία είναι δημοσιογράφος με τουλάχιστον 1.000.000 ακόλουθους στο instagram και από τον οικισμό Σιλβάν τον Ζουχαΐρ Αλ- Ρατζάμπι επικεφαλής της επιτροπής του οικισμού Μπάτν Ελ- Χάβα.
Μέσα από την κοινωνία των πολιτών το νέο παλαιστινιακό κίνημα που αγωνίζεται ενάντια στην εθνοκάθαρση, με την έξωση των κατοίκων από τη γη τους που ζουν από γενιά σε γενιά, είναι το νέο σύμβολο ειρηνικής αντίστασης με στόχο την επίτευξη ενότητας για τον παλαιστινιακό λαό, την διαμόρφωση πολιτικής στρατηγικής και κινηματικών δράσεων στις γειτονιές της Ιερουσαλήμ που θα δώσει μια πνοή ενός ελπιδοφόρου μέλλοντος ελευθερίας για τον λαό της Παλαιστίνης, υπερβαίνοντας, ίσως, ακόμα και τις υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις της.
Η νέα συλλογικότητα που σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, ίσως, στο μέλλον αποκτήσει και επίσημα πολιτική παρουσία, προκαλεί μεγάλη ανησυχία στο ισραηλινό πολιτικό κατεστημένο που πρόκειται να αλλάξει κυβερνητικό σχήμα με τη νέα κυβέρνηση συνασπισμού Naftali Bennett – Yair Lapid .
Εδώ και δεκαετίες οι οικογένειες των παλαιστινιακών οικισμών έχουν ξεκινήσει μια μεγάλη νομική μάχη αποδεικνύοντας τους τίτλους ιδιοκτησίας που ωστόσο οι έποικοι του Ισραήλ αντικρούουν επικαλούμενοι “ισραηλινούς τίτλους ιδιοκτησίας” πριν από χιλιάδες χρόνια!
Συγκεκριμένα οι κάτοικοι του Σέικχ Τζάρα, όπως και η οικογένεια Ελ Κουρντ, είναι πρόσφυγες από τον λεγόμενο πόλεμο «ανεξαρτησίας» του Ισραήλ το 1948 εναντίον του λαού της Παλαιστίνης και από τo 1956 τα σπίτια τους χτίστηκαν από την κυβέρνηση της Ιορδανίας. Εδώ να αναφέρουμε ότι το Ισραήλ με τη στρατιωτική επιχείρηση «αφομοίωσης» που εφάρμοσε το 1948 – τότε ακριβώς ξεκίνησε η παλαιστινιακή Νάκμπα όπου σκοτώθηκαν 15000, χιλιάδες τραυματίστηκαν, καταστράφηκαν ολοσχερώς 531 χωριά και 11προάστια, στη Χάιφα, Τελ Αβιβ και Ιερουσαλήμ, ενώ πάνω από 800.000 κατέφυγαν σε γειτονικά κράτη – συνολικά προσάρτησε το 78% της παλαιστινιακής γης. Και από τότε έως σήμερα, πλέον, σύμφωνα και με τη συνέντευξη που έδωσε ο Μαρουάν Τουμπάσι ο Πρέσβης της Παλαιστίνης στην Ελλάδα στο Sputnik , κατέχει το 100% της παλαιστινιακής γης.
Οι ειρηνικές διαδηλώσεις του νέου κινήματος στις ιερουσαλημίτικες γειτονιές του Σέικχ Τζάρα, στη Σιλβάν, όπου 7.850 Παλαιστίνιοι Ιερουσαλημίτες αντιμετωπίζουν άμεσα τον κίνδυνο έξωσης, αντιμετωπίστηκαν με την εισβολή του ισραηλινού στρατού στο χώρο συγκέντρωσης χτυπώντας με χειροβομβίδες κρότου λάμψης, με πλαστικές σφαίρες και με τα γνωστά γκλόπς τους κατοίκους της περιοχής, που διαδήλωναν ειρηνικά με καθιστική διαμαρτυρία, με χορούς και με τραγούδια, περιμένοντας την ολοκλήρωση ενός μαραθώνιου με εκκίνηση από το Σέικχ Τζάρα που θα κατέληγε στη Σιλβάν, ενώ χτύπησαν στα πόδια ακόμα και τον Παλαιστίνιο μαραθωνοδρόμο αθλητή Τζαλάλ Αμπουκατέρ.
Χθες συνέλαβαν τον Μοχάμεντ και την Μίνα Ελ Κουρντ και μετά από διαδηλώσεις διαμαρτυρίας και την ταχύτατη διάδοση της είδησης από ξένα ΜΜΕ, αφέθηκαν, προσωρινά, ελεύθεροι. Θα προσαχθούν ενδεχομένως σε στρατιωτικό δικαστήριο και με την βέβαιη καταδίκη τους, κατά ποσοστό 99%, θα οδηγηθούν στη φυλακή. Ο πατέρας τους, Ναμπίλ Ελ Κούρντ, ο οποίος περίμενε έξω από τη φυλακή να μάθει νέα για τα παιδιά του, δήλωσε :
“Αφού εισέβαλαν μέσα στο σπίτι μας, ενώ εγώ κοιμόμουν, τους ρώτησα που είναι το ένταλμα έρευνας και σύλληψης της κόρης μου, ο ισραηλινός στρατός κατοχής απάντησε: εμείς είμαστε η κυβέρνηση, είμαστε εδώ για να σας φοβίσουμε.
Η Μίνα πήγε να αλλάξει τα ρούχα της και ένας από τους στρατιώτες την ακολούθησε για να βεβαιωθεί ότι δεν θα μετέφερε κανένα τανκ μαζί της(!).
Νομίζουν ότι αν κάνουν την Μίνα να σιωπήσει, όλοι θα σταματήσουν να μιλάνε για τον αγώνα μας. Οι Παλαιστίνιοι θα συνεχίσουν να μιλάνε…”
To Ισραήλ όλες τις προηγούμενες μέρες προσπαθούσε να εξαλείψει και την παρουσία δημοσιογράφων από τους οικισμούς της Ιερουσαλήμ, σε μια προσπάθεια να κρύψει από τη διεθνή κοινή γνώμη τις βίαιες επιθέσεις στρατού και εποίκων εναντίον των κατοίκων της περιοχής, όπως αντίστοιχα έπραξε και με τον βομβαρδισμό του πύργου Αλ Τζαλάα στη Γάζα, που στέγαζε ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία.
Ο στρατός του Νετανιάχου συνέλαβε τη βετεράνο δημοσιογράφο του Al Jazeera Γκιβάρα Μπουντείρι. Όταν την άφησαν ελεύθερη δήλωσε ότι η σύλληψη της ήταν ένα ξεκάθαρο μήνυμα εκφοβισμού για να σιγάσει η δημοσιογραφική πένα (δες εδώ το βίντεο ).
Και στις 28 Μαΐου συνέλαβε την Παλαιστίνια δημοσιογράφο Ζίνα Αλ Χαλαουάνι στο Σέικχ Τζάρα. Γράφω αυτολεξεί τη δήλωσή της αφού αφέθηκε ελεύθερη από τη φυλακή:
“Ας μην αναφέρω τους ήχους που ακούς στη φυλακή. Κοντά στο κελί μου ήταν ένας τομέας κράτησης παιδιών ηλικίας περίπου 11-12 χρονών. Μέσα στη νύχτα τους άκουγα να ουρλιάζουν. Για όνομα του θεού φώναζαν τη μητέρα τους. Ήμουν κλειδωμένη, δεμένη πισθάγκωνα μέσα στο κελί. Μπορούσα να το διαχειριστώ. Αλλά κάθε φορά που θυμάμαι αυτά τα παιδιά, κλαίω. Ευτυχώς είμαι έξω, οι μέρες στο κελί ήταν λίγες και μετρημένες αλλά αυτά τα παιδιά που είναι ακόμα φυλακισμένα;… Ποια είναι τα δικά τους ανθρώπινα δικαιώματα;. Γιατί κανένας δεν μπορεί να ελέγξει την κατάσταση τους, να νοιαστεί για αυτά τα παιδιά; Όταν κατευθύνεσαι στον θάλαμο αναμονής (επισκεπτηρίων), αισθάνεσαι να τρέμεις ολόκληρος όταν βλέπεις πόσο μικρά είναι. Αισθάνεσαι ντροπή που δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για αυτά τα παιδιά. Αισθανόμαστε ανήμποροι να κάνουμε οτιδήποτε.
Πριν από την δημοσιογραφική μου ιδιότητα, πάντα ήμουν παιδί αυτής της πόλης, της Ιερουσαλήμ. Με κατηγορούν για πράγματα που θα έπρεπε να κάνω, πάνω από όλα είναι καθήκον μου. Και τι έγινε που σήκωσα την παλαιστινιακή σημαία; Αυτή είναι η κατηγορία μου; Εξάλλου Παλαιστίνια είμαι. Ήμουν εκεί (στο Σέικχ Τζάρα) και δεν έκανα τίποτα παράνομο. Α και η άλλη κατηγορία ήταν ότι υποκινώ τους ανθρώπους σε πράξεις βίαιες. Όλοι μαζευόμασταν εκεί ακόμα και πριν από το Ραμαζάνι και ακόμα πιο πριν για όλες τις τελευταίες εξελίξεις. Ήμασταν όλοι ανήσυχοι για το τι συνέβαινε στην Ιερουσαλήμ”.
Για τη νέα κυβέρνηση συνασπισμού, η οποία αποτελείται από τα κόμματα Yesh Atid (κεντρώο με αρχηγό τον Yair Lapid), Kahol Lavan (Blue and White κεντρώο, με αρχηγό τον Benny Gantz), Israel Beiteinu ( κεντροδεξιό έως ακροδεξιό – εθνικιστικό, με αρχηγό τον Avigdor Lieberman), Labor (σοσιαλδημοκρατικό, με αρχηγό τον Merav Michaeli), Yamina (ακροδεξιό, εθνικιστικό με αρχηγό τον Naftali Bennett ), New Hope (κεντροδεξιό έως ακροδεξιό με αρχηγό τον Gideon Sa’ar), Meretz (αριστερό, σοσιαλδημοκρατικό με αρχηγό τον Nitzan Horowitz) και το Raam ( United Arab List που αποσχίστηκε από την πραγματική δημοκρατική αριστερή πολιτική δύναμη του Ισραήλ , τη Joint List του Ofer Cassif), την οποία ο Μπ. Νετανιάχου την χαρακτήρισε επικίνδυνη για το κράτος του Ισραήλ (!), ο παλαιστινιακός λαός παραμένει αδιάφορος ως προς τους νέους κυβερνητικούς δυνάστες του.
Εξάλλου ο ακροδεξιός εθνικιστής Naftali Bennett, παλαιότερα αξιωματικός του ισραηλινού στρατού, είχε δηλώσει από παλιά ότι το δόγμα του είναι να πυροβολεί και να σκοτώνει “’Αραβες”, ενώ σε άλλες δηλώσεις του ειδικότερα για τους Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους τονίζει ότι “εάν πιάνεις τρομοκράτες, πρέπει απλά να τους σκοτώνεις” και ότι “έχω σκοτώσει πολλούς Άραβες στη ζωή μου και δεν έχω κανένα πρόβλημα για αυτό” . Επίσης έχει δηλώσει ότι η ύπαρξη του κράτους Ισραήλ εδράζεται αποκλειστικά από τη Βίβλο.
Η επόμενη εβδομάδα θα καθορίσει την τύχη της εκεχειρίας, καθώς κάθε μήνα Ισραηλινοί ακροδεξιοί/εθνικιστές και έποικοι πραγματοποιούν την πορεία της (ισραηλινής) σημαίας, με σύνθημα “να ενώσουμε την Ιερουσαλήμ για πάντα” παρελαύνοντας στις γειτονιές της Ιερουσαλήμ, όπου τον προηγούμενο μήνα του Ραμαζανιού, της οδυνηρής επετείου της Νάκμπα, αποτέλεσε μια ακόμα σπίθα της ανάφλεξης της τελευταίας πολεμικής ασύμμετρης σύγκρουσης με το ισραηλινό στρατιωτικό ανθρωποκυνηγητό εναντίον των Παλαιστινίων στην Πύλη της Δαμασκο, στο Σέικχ Τζάρα, στο Τέμενος Αλ-Άκσα και τέλος της στρατιωτικής αναμέτρησης με τη Γάζα.
Ακόμα και η “Δημοκρατική” Αμερική του Τζο Μπάιντεν συμμερίζεται τις ανησυχίες μιας νέας σφαγής που θα συντελεστεί στη Γάζα, ενώ εκφράζονται φόβοι ότι μεταφέρεται το ΤΡΑΜΠικό Καπιτώλιο από τον Μπ. Νετανιάχου, καθώς ισραηλινές υπηρεσίες ασφαλείας εκφράζουν φόβους ότι θα εκδηλωθούν επιθέσεις προς βουλευτές του νέου κυβερνητικού συνασπισμού από το ακροδεξιό, εθνικιστικό ακροατήριο του Νετανιάχου.
Οι παλαιστινιακές στρατιωτικές δυνάμεις των πολιτικών κομμάτων στη Γάζα, με επικεφαλής τη Χαμάς και συγκεκριμένα ο επικεφαλής της ένοπλης πτέρυγας, Μοχάμεντ Ζαίφ ανακοίνωσε , σύμφωνα με ισραηλινά ΜΜΕ, νέο τελεσίγραφο, προειδοποιώντας ότι το Ισραήλ θα πληρώσει βαρύ τίμημα εάν συνεχιστούν οι εκτοπίσεις των Παλαιστινίων από τα σπίτια τους στο Σέικχ Τζάρα.
Και όχι μόνο στο Σέικχ Τζάρα αλλά παντού στη Δυτική Όχθη και συγκεκριμένα στο Ναμπί Σάλεχ συνεχίζονται οι φονικές ισραηλινές στρατιωτικές επιδρομές και αυτή τη φορά, ξανά, εναντίον της οικογένειας Tamimi η οποία είναι παγκοσμίως γνωστή για την αντίσταση της στους δρόμους του χωριού τους εναντίον της νέας επέκτασης του ισραηλινού οικισμού Halamish. Χθες ο Ομάρ Ταμίμι πυροβολήθηκε στο κεφάλι με πραγματικά πυρά. Άγνωστη παραμένει η κατάσταση της υγείας του μετά το χειρουργείο.
Μέσα από τις φλόγες της αντίστασης ολόκληρης της οικογένειας ενάντια στην ισραηλινή κατοχή με όνειρο την αυτοδιάθεση , την ελευθερία και τη δημοκρατία , πήραμε συνέντευξη από την Ahed Tamimi το σύμβολο της παλαιστινιακής αντίστασης, όταν στην αυλή του σπιτιού της χαστούκισε τον Ισραηλινό στρατιώτη, τυφλωμένη από τον πόνο για τις σφαίρες που δέχτηκε ο ξάδελφος της στο κεφάλι.
Η συνέντευξη με την Ahed Tamimi θα ανέβει στο επόμενο φύλο της κυριακάτικης Κόντρα, μην τη χάσετε.
