Με την κομματική και συνδικαλιστική τύφλα στη μεταρρύθμιση Γιαννίτση το 2001 όλοι πήραν στο λαιμό τους τούς τότε σαραντάρηδες

Τις τελευταΙες ημέρες στη Βουλή και αλλαχού γίνονται αναφορές στην τολμηρή, αλλά αποτυχημένη προσπάθεια μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού συστήματος το 2001 από τον τότε υπουργός Εργασίας καθηγητή κ. Τάσο Γιαννίτση χωρίς να κοκκινίζει κανείς από ντροπή, αφού όλοι τους σχεδόν, κόμματα και συνδικαλιστές προκάλεσαν πολιτικό και κομματικό χαλασμό καθολικώς διαμαρτυρόμενοι και καθολικώς αμυνόμενοι «περί πάρτης»!

Οι ανερυθρίαστες και με έντονη μονομέρεια και κομματική «τύφλα» αυτές αναφορές μού θύμισαν πολλά από αυτά έγιναν πριν από 15 περίπου χρόνια στη χώρα μας με την ανακοίνωση μόνο της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης Γιαννίτση. Θυμήθηκα ότι σε ανάλυσή μου στο «Βήμα της Κυριακής» (8 Απριλίου 2001) χαρακτήρισα ως «Γολογοθά» για τη χώρα και τον Γιαννίτση (από τις λυσσαλέες αντιδράσεις) τη μεταρρύθμιση του τότε υπουργού Εργασίας Τάσου Γιαννίτση, σχολιάζοντας τις δηλώσεις του ότι «οι λύσεις θα είναι εφικτές, θα είναι μακράς πνοής (με ορίζοντα τα επόμενα 40- 50 χρόνια) και θα έχουν ως στόχο να εξασφαλισθούν, οι επισφαλείς για τους σημερινούς σαραντάρηδες, συντάξεις».

Αυτό ήταν! Και ύστερα από δέκα ημέρες ακριβώς έγινε η κορύφωση του «Γολγοθά» της οικονομίας, της χώρας, του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, των ασφαλισμένων και των φορολογουμένων! Στις 18 Απριλίου 2001, ο Τάσος Γιαννίτσης έφερε προς ψήφιση στη Βουλή ένα ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων. Διότι, οι τότε συνδικαλιστές, μαζί με όλο σχεδόν το… πολιτικό σύστημα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Συνασπισμός, ΚΚΕ), ενδιαφέρονταν όχι για τους τότε σαρανταπεντάρηδες αν θα πάρουν μετά από 15 χρόνια σύνταξη, αλλά μόνο για τους τότε πενηντάρηδες ή πενηνταπεντάρηδες ή εξηντάρηδες, που θα καθυστερούσαν να πάρουν τη σύνταξή τους κατά ένα… εξάμηνο, για παράδειγμα!

Με προμάχους κυρίως όλους τους «πολύχρωμους» κομματικά συνδικαλιστές, τότε η Ελλάδα, για μεγάλο χρονικό διάστημα, στην κυριολεξία παρέλυσε και ο τότε «εκσυγχρονιστής» πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, σκεπτόμενος το πολιτικό κόστος, υπαναχώρησε. Και ο τότε υπουργός Εργασίας Τάσος Γιαννίτσης, λίγα μόνον 24ωρα αργότερα, βλέποντας τη σφοδρή αντίθεση και του ίδιου του κόμματός του το «πάγωσε», όπως είχε πει χαρακτηριστικά.

Υπενθυμίζω ότι το σχέδιο νόμου Γιαννίτση, πέραν των ενοποιήσεων ταμείων, είχε ως στόχο την επικαιροποίηση της λίστας των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων (ιδού, λοιπόν, πού οφείλονταν όλες αυτές οι αντιδράσεις των καλοβολεμένων!).

Δείτε επίσης

Τελευταία Άρθρα

Τα πιο Δημοφιλή